Znak Syna Człowieczego

Witajcie Kochani

Zakładam kolejny wydaje mi się ciekawy i być może ważny temat , właśnie jestem po dyskusji i analizie z Braćmi na FB i doszliśmy do ciekawych wniosków !

Przedewszystkim ja , Bartek , Kamil i wielu z nas obserwowało od jakiegoś czasu dziwne zjawisko na niebie , kilka dni temu widziałem pod rząd pewną gwiazdę nisko nad horyzontem bardzo jasna , przykłuła moją uwagę , 1 dnia Księzyc był względem niej równolegle dosłownie na przeciwko , drugiego dnia o podobnej porze był na górze o 90 stopni i trzeciego dnia już znowu wyżej ale w lewo oddalony , gwiazda jasna bardzo która pojawiła się jakoś nie dawno ??. Bartek który również obserwował zauważył dosłownie to samo co ja co inaczej mówi że wydaje mu się iż gwiazda jest jaśniejsza każdego dnia i potem znika. Przyszło nam w dyskusji przez myśl "Znak syna człowieczego"

Spójrzmy do proroctw

29) A zaraz po udręce owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie zajaśnieje swoim blaskiem, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebios zostaną wstrząśnięte. (30) I wtedy ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą rozpaczać wszystkie narody ziemi. I ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwałą. (31) I pośle aniołów swoich z wielką trąbą, i zgromadzą wybranych jego z czterech stron świata z jednego krańca nieba aż po drugi. (32) A od figowego drzewa uczcie się podobieństwa: Gdy gałąź jego już mięknie i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. (33) Tak i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, tuż u drzwi. (34) Zaprawdę, powiadam wam. Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. (35) Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. napisał:

Ostatnio mieliśmy wiele nocy spadających gwiazd , było wiele dziwnych obiektów spadających z nieba jakby gwiazdy ? Jaśniały na niebie w nocy , dziwne zachowania księzyca


Kolejna ciekawa rzecz że gdy narodził się nasz zbawiciel również pojawiła się Gwiazda na niebie która była znakiem jego narodzin ? oraz drogowskazem dla męrdców

(1) Gdy zaś Isus narodził się w Betlejemie Judzkim za króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: (2) Gdzie jest ten nowo narodzony król żydowski? Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon. napisał:

(10) A ujrzawszy gwiazdę, niezmiernie się uradowali. napisał:

Czy Kamil (Obserwator) Nie pisał że ta jasna gwiazda świeci na wschodzie ?? ja niestety nie znam się za bardzo na rozpoznawaniu kierunków Więc pozostawiam to innym do analizy !

(4) I zgromadziwszy wszystkich arcykapłanów i nauczycieli ludu, wypytywał ich, gdzie się ma Chrystus narodzić? (5) A oni mu rzekli: W Betlejemie Judzkim; bo tak napisał prorok: (6) I ty, Betlejemie, ziemio judzka, wcale nie jesteś najmniejsze między książęcymi miastami judzkimi, z ciebie bowiem wyjdzie wódz, który paść będzie lud mój izraelski. (7) Wówczas Herod przywołał potajemnie mędrców, dokładnie dowiedział się od nich o czasie pojawienia się gwiazdy. ( I posłał ich do Betlejemu i rzekł: Idźcie, dokładnie się dowiedzcie o dziecięciu, a gdy je znajdziecie, donieście mi, abym i ja poszedł oddać mu pokłon. (9) Oni zaś, wysłuchawszy króla, odeszli. A oto gwiazda, którą ujrzeli na Wschodzie, wskazywała im drogę, a doszedłszy do miejsca, gdzie było dziecię, zatrzymała się. (10) A ujrzawszy gwiazdę, niezmiernie się uradowali. (11) I wszedłszy do domu, ujrzeli dziecię z Marią, matką jego, i upadłszy, oddali mu pokłon, potem otworzywszy swoje skarby, złożyli mu w darze złoto, kadzidło i mirrę. (12) A ostrzeżeni we śnie, by nie wracali do Heroda, inną drogą powrócili do ziemi swojej. napisał:

Jeszcze taka myśl że szatańskie symbole pentagramy , gwiazda żydowska to taka parodia Gwiazdy czyżby upozorowali sobie znak Syna Człowieczego albo ma inne dno ?

Jak zawsze to nasze wspólne analizy , ale zaczyna to jakby pasować co o tym myślicie ??

Ja tak samo jak Kamil uważam, że tym przyszłym znakiem Syna Człowieczego będzie – podobnie jak kiedyś – gwiazda, która pojawi się na wschodzie, z tym jednak, że tym razem jej blask - niczym blask błyskawicy - będzie tak wielki, że będzie jaśniała aż na zachodzie (co będzie tym bardziej spektakularne, że w tym samym czasie albo tuż przed pojawieniem się tego znaku nasze słońce będzie w zaćmieniu, księżyc nie da swego blasku, tylko przybierze kolor czerwony, zaś gwiazdy zaczną spadać z nieba), o czym powiedział sam Pan Isus:

Mt 24:
(27) Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. (28) Gdzie jest padlina, tam się i sępy zgromadzą. (29) Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. (30) Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą.

Do tego dojdzie do ogromnego trześnia ziemi i spadnie ogromny grad:

Ap 6:
(12) I ujrzałem: gdy otworzył pieczęć szóstą, stało się wielkie trzęsienie ziemi i słońce stało się czarne jak włosienny wór, a cały księżyc stał się jak krew. (13) I gwiazdy spadły z nieba na ziemię, podobnie jak drzewo figowe wstrząsane silnym wiatrem zrzuca na ziemię swe niedojrzałe owoce. (14) Niebo zostało usunięte jak księga, którą się zwija, a każda góra i wyspa z miejsc swych poruszone. (15) A królowie ziemscy, wielmoże i wodzowie, bogacze i możni, i każdy niewolnik, i wolny ukryli się do jaskiń i górskich skał. (16) I mówią do gór i do skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem Zasiadającego na tronie i przed gniewem Baranka, (17) bo nadszedł Wielki Dzień Jego gniewu, a któż zdoła się ostać?

Ap 11:
(19) Potem Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni, a nastąpiły błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad.

Ap 16:
(17) A siódmy wylał swą czaszę w powietrze: a ze świątyni od tronu dobył się donośny głos mówiący: " Stało się! " (18) I nastąpiły błyskawice i głosy, i gromy, i nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi, jakiego nie było, odkąd jest człowiek na ziemi: takie trzęsienie ziemi, tak wielkie. (19) A wielkie miasto rozpadło się na trzy części i miasta pogan runęły. I wspomniał Bóg na Wielki Babilon, by mu dać kielich wina - gniewu zapalczywości swej. (20) I pierzchła każda wyspa, i gór już nie znaleziono. (21) I grad ogromny o wadze jakby talentu spadł z nieba na ludzi. A ludzie Bogu bluźnili za plagę gradu, bo plaga jego jest bardzo wielka.

Odnośnie znaku Syna Człowieczego ciekawi mnie także zapis z Księgi Henocha mówiący o Księżycu...

Henocha 80

2 Jednakże w dni grzeszników lata staną się krótsze, ich nasienie opóźni się na ziemi i na polach, wszystko na ziemi zmieni się i nie pojawi się w swoim czasie. Ustanie deszcz, bo niebo [go] zatrzyma.

3 W tych czasach owoce ziemi opóźnią się i nie będą rosnąć w odpowiednim czasie. Tak samo owoce drzew nie pojawią się w swoim czasie.

4 Księżyc zmieni swe zwyczaje i nie pojawi się w swoim czasie.

5 Jednakże w tych dniach ukaże się na niebie i przyjdzie(...) na czubku wielkiego wozu po stronie zachodniej zaświeci jaśniej niż zwykle.

6 I wielu dowódców gwiazd będących na służbie pobłądzi. Gwiazdy zmienią swój tor i kierunek i nie pojawią się w wyznaczonych im okresach.

Słowa te mówią także o pewnych znakach, jakimi będą odmienne zachowania Księżyca i gwiazd, które zmienią swe zwyczają i nie pojawią się na swych odwiecznych miejscach.

To zdanie bardzo mnie intryguje...

"Jednakże w tych dniach ukaże się na niebie i przyjdzie(...) na czubku wielkiego wozu po stronie zachodniej zaświeci jaśniej niż zwykle."

Myślę, że "dni grzeszników" nawiązują do dni obecnych, kiedy to grzech i bezprawie ogarniają całą ziemię jak za dni Noego.

Dlaczego intryguje mnie powyższe zdanie?

Ponieważ mówi nam dokładnie, co będzię działo się w tych dniach z Księżycem!

Czy jest coś nietypowego np. w ostatnim czasie, co się z nim działo???

Mnie zasatnawiają dość częste zjawiska tzw. "Super Księżyca".

W tym roku miało to mieksce chyba ze 3 razy, a czy z przeszłości pamięta ktoś, by tak często miało miejsce coś podobnego???

"na czubku wielkiego wozu po stronie zachodniej zaświeci jaśniej niż zwykle".

Zwracał ktoś na to w ogóle uwagę???

To bardzo ciekawe Kamilu co napisałeś i myślę, że trzeba się bliżej przyjrzeć zachowaniu księżyca w przeszłości i obecnie. Ja także uważam, że niezwykłe zachowanie księżyca i gwiazd będzie kolejnym, specjalnie przygotowanym przez Pana, Boga wyraźnym znakiem na niebie, który pozwoli nam na prawidłowe rozpoznanie czasów ostatecznych.

Ale a propos gwiazd – mnie zaciekawił jeszcze dalszy fragment księgi Henocha:

80.
(4) Księżyc zmieni swe zwyczaje i nie pojawi się w swoim czasie.
(5) Jednakże w tych dniach ukaże się na niebie i przyjdzie(...) na czubku wielkiego wozu po stronie zachodniej zaświeci jaśniej niż zwykle.
(6) I wielu dowódców gwiazd będących na służbie pobłądzi. Gwiazdy zmienią swój tor i kierunek i nie pojawią się w wyznaczonych im okresach.
(7) Całe prawo gwiazd zostanie ukryte przed grzesznikami. Myśl mieszkańców ziemi ulegnie błędom. Pobłądzą i uznają gwiazdy za bogów.
( Ogarnie ich mnóstwo nieszczęść i spadnie na nich kara, aby ich wszystkich zgładzić.

Ludzie będą uznawać gwiazdy za bogów… Gwiazdy, czyli upadłych aniołów. A jakie nazwy nadał świat szatana niektórym grupom gwiazd stworzonych przez Pana, Boga? Otóż m.in. nazwał je imionami pogańskich „bogów” oraz ich potomstwa i różnych ich stworów (nazwy łacińskie):

Andromeda
Aries (baran)
Gemini
Taurus
Cefeus
Cepheus
Centaurus
Eridanus
Phoenix
Hercules
Hydra
Cassiopeia
Cygnus
Pegasus
Perseus

Wychodziłoby na to, że być może takie m.in. imiona przybiorą sobie w czasach ostatecznych upadli aniołowie. Można więc śmiało powiedzieć, że historia ludzkości w czasach dni ostatnich na wielu poziomach zatoczy pełne koło – 360 stopni.

"Wychodziłoby na to, że być może takie m.in. imiona przybiorą sobie w czasach ostatecznych upadli aniołowie. Można więc śmiało powiedzieć, że historia ludzkości w czasach dni ostatnich na wielu poziomach zatoczy pełne koło – 360 stopni.   Odrodzony  

Odrodzony i to podsumowanie w 10tke , już dawno o tym myślałem i nie raz mówiłem że tak to widzę i zgadzam się z tym co napisałeś

Pewien znajomy zwrócił moją uwagę na szczegół odnośnie pojawienia się gwiazdy Syna Człowieczego, która prowadziła mędrców ze wschodu do Betlejemu...

Mateusza 2

(7) Wówczas Herod przywołał potajemnie mędrców, dokładnie dowiedział się od nich o czasie pojawienia się gwiazdy.

(16) Wtedy Herod, widząc, że mędrcy go zawiedli, rozgniewał się bardzo, wydał rozkaz, aby pozabijać wszystkie dzieci w Betlejemie i w całej jego okolicy, od dwóch lat i młodsze, według czasu, o którym się dokładnie dowiedział od mędrców.

Z powyższego wynika, że owa gwiazda - znak Syna człowieczego, była widoczna na niebie przez 2 lata!

W nawiązaniu do mocno ożywionej dyskusji na temat znaku Syna Człowieczego, która wywiązała się w tym miejscu forum:

https://zbawienie.forumotion.com/t320p100-czasy-konca
https://zbawienie.forumotion.com/t320p125-czasy-konca

chciałbym podzielić się z Wami tym, co ostatnio zrozumiałem w tym temacie.

Jak wynika z mojego powyższego posta, do tej pory również byłem zdania, że znakiem Syna Człowieczego będzie jakaś gwiazda, która pojawi się na wschodzie - podobnie, jak to miało miejsce przed narodzinami Pana Isusa.

Innej opcji (w tym krzyża na niebie czy gołębicy) nie brałem pod uwagę.

Aż do zeszłego piątku...

Jak już wspomniałem bowiem w tym miejscu:

https://zbawienie.forumotion.com/t243p25-7-wiekow-ziemi

moim zdaniem każde proroctwo, w tym i proroctwo z Mt 24:27-30 powinno się rozpatrywać łącznie z innymi fragmentami słów Boga i Jego Syna ścisłe związanymi z danym proroctwem, aby w ten sposób uzyskać możliwy albo nawet najbardziej prawdopodobny obraz przebiegu przepowiadanych wydarzeń.  

I w ten właśnie sposób, czytając po raz kolejny proroctwo dotyczące znaku Syna Człowieczego przyszły mi do głowy inne proroctwa z nim związane, przez co zdałem sobie sprawę z tego, że to, co będzie tym znakiem ponownego przyjścia Pana Isusa z nieba na ziemię to jest wprost podane nam przez Boga właśnie głównie w... Mt 24:27-30!!!

Cały czas mieliśmy to przed oczami, znaliśmy ten fragment, a mimo to nie dostrzegaliśmy tego, że Bóg wskazał nam już na to, co będzie tym znakiem, tylko do tej pory nie połączyliśmy tego z innymi proroctwami.

Ale do rzeczy.

Moim zdaniem, skoro w Mt 24:27-30 nie ma wprost mowy o żadnej gwieździe, krzyżu, gołębicy, tylko o czymś zupełnie innym, to jak dla mnie oznacza to, że nie będzie to ani żadna gwiazda, ani żaden krzyż na niebie, ani żadna gołębica, o których to rzeczach nie ma ani słowa w tym proroctwie ani nawet żadnej sugestii w tym kierunku, bo wszystkie te rzeczy szatan bez problemu może już dziś podrobić, aby nas zwieść (np. świetliste ufo może udawać gwiazdę, gołębicę, czy też krzyż na niebie, albo można takie czy inne świetliste kształty wyświetlić na niebie np. w ramach projektu Blue Beam itd. – metod pewnie jest wiele).

Zaś ten znak musi być, jak myślę, nie tylko niemożliwym do podrobienia przez szatana, jego upadłych i ich tajną czy nawet już jawną technologię, nie tylko musi być on widoczny na całej ziemi w jednym i tym samym czasie (z czym szatan miałby już chyba problem), ale i musi być czymś, co się jeszcze na niebie - przynajmniej w skali całej ziemi jednocześnie - nigdy dotąd nie wydarzyło i co chociażby już z tego powodu będzie totalnym zaskoczeniem i rzeczą niewyobrażalną dla miażdżącej większości ludzi na ziemi.

Zatem tym znakiem musi być wydarzenie tak niezwykłe, przerażające, a zarazem ogromne pod względem swojego zasięgu, którym to wydarzenie obejmie jednocześnie całą ziemię, którego cała ludzkość nigdy wcześniej dotąd nie widziała, a co bez wątpienia może uczynić tylko sam Bóg...

Oczywiście jest to tylko moja teoria, ale w tej chwili wydaje mi się, że jest to najbardziej sensowna, prawdopodobna i logiczna, a do tego wynikająca jak dla mnie wprost ze słowa Bożego możliwość.

Spójrzmy bowiem po raz kolejny na ten znany nam fragment słów Pana Isusa, ale tym razem DOKŁADNIE go przeanalizujmy:

Mt 24:
(27) Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. (28) Gdzie jest padlina, tam się i sępy zgromadzą. (29) Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. (30) Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą.

Co wynika z tych słów?

Wynika z nich, że zaraz po zakończeniu okresu wielkiego ucisku (a więc i po zakończeniu trwającego w tym samym czasie sądu na pustyni, czyli na koniec okresu 1290 dni z 2300 dni ostatnich) dopiero wtedy pojawią się na niebie znaki bezpośrednio poprzedzające paruzję w postaci m.in. zaćmienia słońca i księżyca (swoją drogą pomijając już to, że szatan nie mógłby doprowadzić do zaćmienia słońca i księżyca, bowiem ze słowa Boga i Jego Syna wynika, że ciemność na ziemię sprowadza tylko Bóg, to ten znak w postaci zaćmienia słońca i księżyca niewątpliwie nie jest tym, co się do tej pory jeszcze na niebie nie wydarzyło).

Ale to nie koniec, bowiem oprócz tego, że w tym czasie gwiazdy zaczną padać z nieba, to jeszcze - i to jest właśnie tutaj kluczowa informacja - moce niebios zostaną wstrząśnięte!!


Zatem gwiazdy, czyli aniołowie Boży spadną z nieba na ziemię, zaś powodem tego wydarzenia będzie to, że moce niebios zostaną wstrząśnięte.

Owszem, już same spadające gwiazdy w liczbie aż 2/3 wszystkich gwiazd na niebie (bowiem będą to te gwiazdy, które pozostały na niebie już po zrzuceniu na ziemię szatana i jego aniołów stanowiących 1/3 wszystkich gwiazd na niebie) będzie ogromnym, światowym wydarzeniem.

W jego wyniku niebo, pozbawione światła gwiazd, stanie się na chwilę całkowicie ciemne.

Ale okazuje się, że Bóg ma w zanadrzu znacznie większe i absolutnie niezwykłe wydarzenie...

Skoro 2/3 gwiazd na niebie spadnie na ziemię, bowiem moce niebios mają zostać wstrząśnięte, to rodzi się pytanie, co to znaczy, że moce niebios zostaną wstrząśnięte?

W tym momencie staje się jasne, że chodzi tutaj o jakieś ogromne wydarzenie na niebie, którego do tej pory - przynajmniej w takiej skali - jeszcze nie było, a które doprowadzi do tego, że 2/3 pozostałych aniołów świecących jako gwiazdy na firmamencie spadnie na ziemię.

Czyli będzie to wydarzenie, które nastąpi powyżej zaciemnionego słońca i księżyca.


cdn.

A zatem o jakie wydarzenie tutaj chodzi, które będzie tym absolutnie wyjątkowym, totalnie przerażającym dla miażdżącej większości ludzi na ziemi (ale już nie dla nas, bo my mamy się nie obawiać żadnych znaków na niebie, których obawiają się narody, jak wynika z jednego z poniższych cytatów), a jednocześnie tym nie budzącym czyichkolwiek wątpliwości znakiem od Boga?

Otóż, moim zdaniem Bóg już nam to powiedział w poniższych słowach, które dopiero teraz nabrały dla mnie sensu, a które wprost wyjaśniają proroctwo Isusa z Mt 24:27-30:

Iz 34: (por. niżej z Ap 6:13-14)
(1) Przystąpcie, narody, by słuchać! I wy, ludy, natężcie uwagę! Niech słucha ziemia i wszystko, co ją napełnia, świat i wszystko, co na nim wyrasta! (2) Bo Pan kipi gniewem na wszystkich pogan i wrze z oburzenia na wszystkie ich wojska. Przeznaczył je na zagładę, na rzeź je wydał. (3) Zabici ich leżą porzuceni, rozchodzi się zaduch z ich trupów; od krwi ich rozmiękły góry, (4) całe wojsko niebieskie topnieje. Niebiosa zwijają się jak zwój księgi, wszystkie ich zastępy opadają, jak opada listowie z winnego krzewu i jak opadają liście z drzewa figowego.

Iz 51:
(4) Ludy, słuchajcie Mnie z uwagą, narody, nastawcie ku Mnie uszu! Bo ode Mnie wyjdzie pouczenie, i Prawo moje wydam jako światłość dla ludów. (5) Bliska jest moja sprawiedliwość, zbawienie moje się ukaże. Ramię moje sądzić będzie ludy. Wyspy położą we Mnie nadzieję i liczyć będą na moje ramię. (6) Podnieście oczy ku niebu i na dół popatrzcie ku ziemi! Zaiste, niebo jak dym się rozwieje i ziemia zwiotczeje jak szata, a jej mieszkańcy wyginą jak komary. Lecz moje zbawienie będzie wieczne, a sprawiedliwość moja zmierzchu nie zazna.

Jer 4:
(23) Spojrzałem na ziemię - oto zupełny bezład; na niebo - nie ma jego światła. (24) Spojrzałem na góry - oto drżą, wszystkie wzgórza się chwieją. (25) Spojrzałem - oto nie ma ludzi i uciekły wszystkie ptaki przestworzy. (26) Spojrzałem - oto ziemia urodzajna stała się pustynią, wszystkie miasta uległy zniszczeniu przed Panem, wobec Jego palącego gniewu. (27) To bowiem mówi Pan: Cały kraj będzie spustoszony, ale zagłady nie dopełnię. (28) Dlatego ziemię ogarnie smutek, a ciemność - niebieskie przestworza. Bo jak powiedziałem, tak postanowiłem - nie będę żałował ani nie odstąpię od tego.

Jer 10:
(1) Słuchajcie słowa, które Pan mówi do was, domu Izraela! (2) To mówi Pan: Nie przyswajajcie sobie postępowania narodów ani nie obawiajcie się znaków niebieskich, mimo że obawiają się ich narody.

J 1:
(51) Potem powiedział do niego: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.

Ap 6:
(13) I gwiazdy spadły z nieba na ziemię, podobnie jak drzewo figowe wstrząsane silnym wiatrem zrzuca na ziemię swe niedojrzałe owoce. (14) Niebo zostało usunięte jak księga, którą się zwija, a każda góra i wyspa z miejsc swych poruszone.

Ap 11:
(15) I siódmy anioł zatrąbił. A w niebie powstały donośne głosy mówiące: Nastało nad światem królowanie Pana naszego i Jego Pomazańca i będzie królować na wieki wieków! (16) A dwudziestu czterech Starców, zasiadających na tronach swych przed tronem Boga, padło na oblicza i pokłon Bogu oddało, (17) mówiąc: Dzięki czynimy Tobie, Panie, Boże wszechmogący, Który jesteś i Który byłeś, żeś objął wielką Twą władzę i zaczął królować. (18) I rozgniewały się narody, a nadszedł Twój gniew i pora na umarłych, aby zostali osądzeni, i aby dać zapłatę sługom Twym prorokom i świętym, i tym, co się boją Twojego imienia, małym i wielkim, i aby zniszczyć tych, którzy niszczą ziemię. (19) Potem Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni, a nastąpiły błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad.

Ap 14:
(14) Potem ujrzałem: oto biały obłok - a Siedzący na obłoku, podobny do Syna Człowieczego, miał złoty wieniec na głowie, a w ręku ostry sierp. (15) I wyszedł inny anioł ze świątyni, wołając głosem donośnym do Siedzącego na obłoku: Zapuść Twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi! (16) A Siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. (17) I wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie, i on miał ostry sierp. (18) I wyszedł inny anioł od ołtarza, mający władzę nad ogniem, i donośnie zawołał do mającego ostry sierp: Zapuść twój ostry sierp i poobcinaj grona winorośli ziemi, bo jagody jej dojrzały! (19) I rzucił anioł swój sierp na ziemię, i obrał z gron winorośl ziemi, i wrzucił je do tłoczni Bożego gniewu - ogromnej. (20) I wydeptano tłocznię poza miastem, a z tłoczni krew wytrysnęła aż po wędzidła koni, na tysiąc i sześćset stadiów.

Ap 15:
(5) Potem ujrzałem: w niebie została otwarta świątynia Przybytku Świadectwa (6) i ze świątyni wyszło siedmiu aniołów, mających siedem plag, odzianych w czysty, lśniący len, przepasanych na piersiach złotymi pasami. (7) I jedno z czterech Zwierząt podało siedmiu aniołom siedem czasz złotych, pełnych gniewu Boga żyjącego na wieki wieków. ( A świątynia napełniła się dymem od chwały Boga i Jego potęgi. I nikt nie mógł wejść do świątyni, aż się spełniło siedem plag siedmiu aniołów.

Ap 19:
(11) Potem ujrzałem niebo otwarte: i oto - biały koń, a Ten, co na nim siedzi, zwany Wiernym i Prawdziwym, oto ze sprawiedliwością sądzi i walczy. (12) Oczy Jego jak płomień ognia, a wiele diademów na Jego głowie. Ma wypisane imię, którego nikt nie zna prócz Niego. (13) Odziany jest w szatę we krwi skąpaną, a imię Jego nazwano: Słowo Boga. (14) A wojska, które są w niebie, towarzyszyły Mu na białych koniach - wszyscy odziani w biały, czysty bisior. (15) A z Jego ust wychodzi ostry miecz, by nim uderzyć narody: On paść je będzie rózgą żelazną i On wyciska tłocznię wina zapalczywego gniewu wszechmocnego Boga. (16) A na szacie i na biodrze swym ma wypisane imię: KRÓL KRÓLÓW PAN PANÓW.

Ap 1:
(7) Oto nadchodzi z obłokami, i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. (…)

Zatem z powyższego jak dla mnie płynie wniosek, że tym co będzie powodem tego, że 2/3 aniołów spadnie z nieba na ziemię tuż po wielkim ucisku (czyli tuż po sądzie Izraela na pustyni), a więc tym, co wyjaśnia słowa Pana Isusa, że "moce niebios zostaną wstrząśnięte" nie będzie z pewnością ani żadna gwiazda, ani krzyż, ani gołębica, ani nic innego, o czym te proroctwa w ogóle nie wspominają, a tylko... rozstąpienie się firmamentu, czyli otworzenie nieba!!!


Owszem, do tej pory także miała miejsce kilka razy taka sytuacja, że niebo było przez moment otwarte, ale jak wynika z poniższych fragmentów zjawisko to miało wcześniej charakter jedynie miejscowy, czyli nie było widoczne dla wszystkich ludzi na całej ziemi, a co było zresztą niemożliwe, bowiem widok otworzonego nieba był do tej pory przeznaczony tylko i wyłącznie dla osób wybranych przez Boga:

Ez 1:
(1) Działo się to roku trzydziestego, dnia piątego czwartego miesiąca, gdy się znajdowałem wśród zesłańców nad rzeką Kebar. Otworzyły się niebiosa i doświadczyłem widzenia Bożego.

Mt 3:
(13) Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. (14) Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie? (15) Jezus mu odpowiedział: Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe. Wtedy Mu ustąpił. (16) A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego.

czy też - w zależności od tłumaczenia:

2 Hen 31:
Adam ma żyć na ziemi, otworzyłem ogród w raju w wschodzie, żeby utrzymywał dziedzictwo i wykonywał rozkazy. Otwarłem dla niego niebiosa, aby oglądał Aniołów śpiewających pieśń zwycięstwa, bez ciemności światła. (…)

2 Hen 31:
Adam - Matka, ziemskie i żyjące Stworzyłem ogród w Edenie na wschodzie, aby mógł stosować porozumienie i zachować przykazanie. I stworzyłem dla niego otwarte niebo, aby mógł patrzeć na anioły śpiewające triumfalną pieśń. Światło, które nigdy nie jest zaciemnione było wiecznie w raju. (…)

Tym razem jednak otwarcie się nieba, czyli pęknięcie, czy też inaczej rozstąpienie się firmamentu, a następnie jego częściowe lub całkowite zwinięcie się, czy też inaczej rozwianie się firmamentu po jego pęknięciu, będzie widoczne dla wszystkich ludzi i to na całej płaskiej ziemi jednocześnie!!!

O samym momencie pęknięcia firmamentu na dwie połowy mówi Pan Isus w tym fragmencie:

Mt 24:
(27) Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego.

Z tego wynika, że na ciemnym niebie gdzieś na jego wschodzie pojawi błysk światła oślepiający i nagły niczym błyskawica, który momentalnie sięgnie aż do zachodniej części firmamentu.

To moim zdaniem oznacza wprost, że dosłownie całe niebo pęknie wzdłuż linii prostej wschód – zachód, a następnie wzdłuż tej linii rozstąpi się, ukazując nam po raz pierwszy to, co znajduje się ponad firmamentem.

I to zjawisko, które nigdy wcześniej w skali całej ziemi nie wystąpiło, będzie teraz widoczne dla wszystkich ludzi na całej ziemi.

To pęknięcie i zwinięcie się firmamentu, które bezpośrednio poprzedzi ponowne zejście na ziemię Pana Isusa wraz z Jego wojskiem i wybrańcami z nieba, znajdującego się ponad naszym ziemskim firmamentem, które nastąpi wzdłuż linii prostej wschód – zachód wyklucza automatycznie jakąkolwiek możliwość, że tym znakiem poprzedzającym paruzję będzie gwiazda (która ma przecież postać punktową, a jeżeli nawet spada, to nie jest to linia prosta ciągnąca się przez całe widoczne niebo), krzyż (skoro w proroctwach nie ma żadnej wzmianki na temat tego, że pęknięciu firmamentu na linii wschód – zachód będzie jednocześnie towarzyszyło jego pęknięcie na linii północ – południe, co dałoby w efekcie znak krzyża), gołębica (która – podobnie jak gwiazda – nie wygląda przecież jak długa prosta linia).

Zatem moim zdaniem tym znakiem na niebie bezpośrednio poprzedzającym ponowne przyjście na ziemię Syna Człowieczego będzie nic innego, jak nagłe pęknięcie ciemnego w tym czasie naszego ziemskiego firmamentu na dwie połowy wzdłuż linii wschód – zachód, a następnie rozstąpienie się całego nieba wzdłuż tej linii, co spowoduje ukazanie się blasku nieba (bądź nieb), które znajdują się ponad wodami firmamentu, w tym dziesiątego nieba, w którym zgodnie z 2 Hen 21-22 mieszka obecnie nasz Bóg Ojciec wraz – co wynika z innych fragmentów słowa Bożego - ze swoim synem Isusem, zasiadającym po Bożej prawicy.

W tym też niebie jak sądzę znajduje się świątynia Boga (w której zapewne stoi Jego tron), a która dopiero po rozstąpieniu się firmamentu stanie się widoczna dla ludzi na ziemi.

Czegoś takiego do tej pory jeszcze nie było!!!

Zaś to, że otwarcie się naszego nieba będzie wtedy zjawiskiem widocznym na całej ziemi jednocześnie, wynika logicznie z poniższego fragmentu dotyczącego paruzji:

Ap 1:
(7) Oto nadchodzi z obłokami, i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. (…)

a co potwierdzają także poniższe słowa Pana Isusa:

J 1:
(51) Potem powiedział do niego: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.

Skoro bowiem ponowne przyjścia Pana Isusa na ziemię będzie widoczne dla wszelkiego oka, w tym także dla ludzi zmartwychwstałych do życia wiecznego, to tym samym i miejsce na niebie, z którego przybędzie Pan Isus także musi być widoczne z każdego miejsca na płaskiej ziemi.


Przy tej okazji zauważyłem też, że jak wynika z przytoczonego wcześniej fragmentu Ap 14:14-19, ze świątyni Boga, która jest w niebie, a która wówczas będzie widoczna na całej ziemi wyjdzie nie tylko Pan Isus, ale także aniołowie, którzy… dopiero wówczas otrzymają siedem czasz gniewu Boga, stanowiących siedem plag ostatecznych.

To oznacza, że żadna z siedmiu plag ostatecznych nie nastąpi przed rozstąpieniem się nieba i ponownym przyjściem Pana Isusa na ziemię, a dopiero po tym wydarzeniu, które rozpocznie ostatni okres 45 dni z 2300 dni ostatnich.


Zatem moim zdaniem, jak wynika dla mnie z powyższych proroctw, najbardziej prawdopodobnym znakiem przyjścia Syna Człowieczego, jaki pojawi się na niebie już po wielkim ucisku i sądzie na pustyni, będzie niezwykłe zjawisko rozstąpienia się i zwinięcia się nieba, które w moim przekonaniu będzie takim właśnie absolutnie wyjątkowym, nie do podrobienia przez szatana, niewyobrażalnym, widocznym na całej płaskiej ziemi, a jednocześnie przerażającym dla miażdżącej większości ludzi znakiem, którego może dokonać tylko sam Bóg.

Ale to tylko taka hipoteza.

Tak Odrodzony sensownie to wyjaśnia dla ciekawości cytaty z różnych pism "Starego Testamentu" mówiące o Dniu Pańskim:

Iz 13:6 BT "Zawyjcie, bo bliski jest dzień Pański, nadchodzi jako klęska z rąk Wszechmocnego."
Iz 13:9 BT "Oto dzień Pański nadchodzi okrutny, najwyższe wzburzenie i straszny gniew, żeby ziemię uczynić pustkowiem i wygładzić z niej grzeszników."
Ez 30:3 BT "Bliski jest bowiem dzień, bliski jest dzień Pański. Dniem chmur będzie czas kary narodów pogańskich."
Oz 9:5 BT "Cóż uczynicie w dzień święta, w uroczysty dzień Pański?"
Jl 1:15 BT "Ach, biada! Co za dzień! Bliski jest dzień Pański, a przyjdzie on jako spustoszenie od Wszechmogącego."
Jl 2:1 BT "Dmijcie w róg na Syjonie, a wołajcie na górze mej świętej! Niechaj zadrżą wszyscy mieszkańcy kraju, bo nadchodzi dzień Pański, bo jest już bliski."
Jl 2:11 BT "A Pan wydaje głos przed wojskiem swoim, gdyż bardzo liczny jest Jego obóz i pilni wykonawcy Jego rozkazów; wielki bowiem będzie dzień Pański i straszliwy bardzo. I któż go przetrzyma?"
Jl 3:4 BT "Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny."
Jl 4:14 BT "Tłumy i tłumy w Dolinie Wyroku [znajdować się będą], bo bliski jest dzień Pański w Dolinie Wyroku."
Am 5:20 BT "Przecież dzień Pański jest ciemnością, a nie światłem, mrokiem, a nie ma w nim jasności?"
Ab 1:15 BT "Albowiem bliski jest dzień Pański przeciwko wszystkim narodom. Jak ty czyniłeś, tak będą postępować wobec ciebie: [odpowiedzialność za] czyny twoje spadnie na twoją głowę."
So 1:14 BT "Bliski jest wielki dzień Pański, bliski i rychły on bardzo; głos dnia Pańskiego okrutny; wtedy z rozpaczy zakrzyknie i mocarz."
So 2:2 BT "pierwej nim zostaniecie odrzuceni jak plewa, co wnet ulatuje; zanim przyjdzie na was zapalczywość gniewu Pańskiego, zanim przyjdzie na was dzień gniewu Pańskiego."

Część z tych opisów głównie Jeremiasza opisuje raczej czasy pojmania Judy, czyli klęski wojny narodów ale można by wnioskować że każdy sąd nad ludźmi był opisywany w taki sam sposób.

Nadejście Syna człowieczego czyli Bóg za pomocą swej Prawicy ( Isiusa ) będzie wyglądał najbardziej widowiskowo ze wszystkich "Dni Pańskich" jakie miały okazje oglądać ludzie oczy.
Izajasz prawdopodobnie opisuje ten moment który jest w Objawieniu i które przypomniał osobiście Syn Boży.

To co odróżnia dni pańskie od tych które opisywał Jeremiasz, czyli likwidacja Judy to opisy zmiany porządku na niebie mający wskazywać że ład ziemi i porządek został całkowicie i stale naruszony.
Ten czas dokładnie przedstawiają księgi Jolea, Izajasza, Objawienia, Ewangelia.

Wszystko co znamy się posypie i przestanie przypominać to co widzimy dziś. Chyba do końca nie doceniamy efektu Dnia Pańskiego, w końcu to dzień straszny jak opisał go Joel, Objawienie wspomina o zagładzie trzeciej części ludzkości, to jest znak przyjścia Prawicy Boga, znak Syna Człowieczego, Sędziego Sprawiedliwego.
Więc jeśli nie wiemy dokładnie co jest znakiem syna człowieczego, możemy raczej spodziewać się jedynego znaku w postaci likwidacji widma sklepienia gwiezdnego i przyciemnienie słońca, i zaczerwienienie księżyca, poprzedzające ogromnymi wyładowaniami na globalną skalę, nagłego zwiędnięcia flory zielonej. Ja myślę że to wystarczający znak jaki Syn Człowieczy może dać, informując o nadchodzącym Sądzie nad poganami.

Mysle ze Owym Znakiem ( tak jak w momencie agonii) moze byc spektakularne zaćmienie słońca nie wychwycone przez astronomow ani nie zapowiedziane przrz "NASA"
Wtedy na ziemi nastąpi niewyobrażalna panika i chaos...

Mateusza 27.45

45) A od szóstej godziny do godziny dziewiątej ciemność zaległa całą ziemię.

Ja nie mogę jakoś tego ogarnąć jeszcze co piszecie.

Znak Syna Człowieczego


A gdybym to napjsała tak

ZnakSynaCzłowieczego


Nie pisze że będzie Mu towarzyszył znak czy On uczyni znak tylko że pojawi się JEGO znak.

W uzupełnieniu do powyższego dodam jeszcze, że moim skromnym zdaniem znak krzyża jako symbolu męczeńskiej i ofiarnej śmierci Pana Isusa, który w ten sposób został wywyższony tak, jak został wywyższony miedziany wąż na pustyni przez Mojżesza, czy też znak gołębicy na niebie, nie ma nic wspólnego ze znakiem Syna Człowieczego, ponieważ o żadnym krzyżu, ani o żadnej gołębicy nie ma ani jednego słowa, ani nawet żadnej sugestii w znanych nam dzisiaj proroctwach dotyczących znaku paruzji oraz wydarzeń bezpośrednio ją poprzedzających lub jej towarzyszących.

A skoro w znanych nam proroctwach Pan Bóg nic nam nie powiedział o ukazaniu się na niebie znaku przyjścia Jego Syna w postaci krzyża, czy też w postaci gołębicy, tylko powiedział nam o wystąpieniu zupełnie innych i wprost przez Niego wskazanych w tych proroctwach zjawiskach na niebie, w tym o tym najbardziej niezwykłym i spektakularnym, jakim będzie rozstąpienie się naszego ziemskiego nieba i ukazanie się tego nieba, z którego przyjdzie ponownie na ziemię Pan Isus (a które moim zdaniem najprawdopodobniej będzie właśnie tym znakiem ponownego przyjścia na ziemię Pana Isusa), to znaczy, że tym znakiem nie będzie ani krzyż, ani gołębica, czy cokolwiek innego, o czym Bóg nam w tych proroctwach ani nie powiedział wprost ani nie zasugerował, bowiem jak już wiemy Pan Bóg nie zrobi niczego, czego by już wcześniej nie zapowiedział nam przez sługi swe – proroków, zgodnie z poniższymi Jego słowami:

Am 3:
(7) Bo Pan Bóg nie uczyni niczego, jeśli nie objawi swego zamiaru sługom swym, prorokom.

Dlatego też uważam, że z punktu widzenia mojego zrozumienia proroctwa z Mt 24 i proroctw z nim związanych oraz przy założeniu, że to moje zrozumienie nie jest rażąco błędne w sytuacji, w której nikt z nas, w tym i ja sam, nie ma prawa rościć sobie pewności, że jego zrozumienie proroctw jest tym jedynym, właściwym i prawidłowym, bo przecież nikt z nas nie jest prorokiem Pańskim, teoria o tym, że znakiem przyjścia Syna Człowieczego może być znak krzyża albo gołębicy moim zdaniem nie ma w tym momencie żadnych podstaw w znanych nam proroctwach dotyczących paruzji oraz wydarzeń bezpośrednio ją poprzedzających lub jej towarzyszących.

Firmament na pewno się nie rozstąpi, ponieważ mielibyśmy potop. Firmament oddziela ziemię od wód ponad firmamentem.

Może być część firmamentu przeźroczysta - to jest realne.

Ale co jest najbardziej wymowne w tym wersecie, że będzie na niebie znak Syna Człowieczego, który będzie rozpoznawalny natychmiast przez wszystkie narody.

Taki jest cel znaku, aby w nim rozpoznać Syna Bożego, zanim osobiście się on pojawi.

Ów znak wskaże, kim będzie postać, która się pojawi i wszyscy ową postać rozpoznają. Będą temu towarzyszyć wielkie znaki i poruszenie nieba i być może ziemi, co wskaże na moc Isusa.

Nawet ludzie, którzy nie znają w ogóle Biblii, jak Islamiści, wyznawcy wielu innych religii, Shintoiści, czy Buddyści a nawet sataniści.

Mnie się to kojarzy właśnie z krzyżem ale znając Boga można się spodziewać czegoś zupełnie niespodziewanego, co nam do głowy w ogóle dzisiaj nie przychodzi. Ale w momencie pojawienia cały świat NATYCHMIAST skojarzy to z Isusem.

Odnośnie Isusa, obejrzałem własnie film, w który miał być wyjaśniony Paweł, i nie został wyjaśniony.

Ale prelegent czy pastor używał imienia Jashua.

Otrzymałem emaila o tym wątku u Detektywa Prawdy i sprawdziłem to.

http://detektywprawdy.pl/2014/09/12/dlaczego-winnismy-milowac-henryka-kubika/#comment-108545

Znalazłem tam taki tekst. Chodzi o ocenę witryny zbawienie.com

 Uważam ja za bardzo wartościową aczkolwiek nie polecam z uwagi na: negowanie Pawła, imię Isusa, którym to się nie da posługiwać w realu. To sa dwie główne przyczyny. Tej strony z tych 2 przyczyn także nie linkuje chociaż w 90% uważam ją za wartościową.

Film z polskimi napisami jest w tym linku.



Po prostu bełkot który wzmacnia MOJĄ wiarę!

Wracając do imienia... Jashua to nie imię Mesjasza. W żadnym manuskrypcie nie ma takiego imienia, ponieważ są to Chrześcijańskie Pisma Greckie, tylko w grece i tam jest rzeczywiste imię - Isus. Podobnie jest w Greckiej Septuagincie.

Po żydowsku - Jashua jest ono akceptowane pomimo, że jest to imię fałszywe.

Po za tym jak można komuś zmienić imię, które nadał Mu sam Bóg? Jest to nieposłuszeństwo wobec Boga!

Podobnie jest z Abrahamem (Był Abram) czy z Jakubem, któremu Bóg zmienił imię na Izrael.

Ale wróćmy do znaku. Jak na razie nie mamy ani jednego poważniejszego kandydata na znak Syna Bożego. Gołębica czy cokolwiek innego nigdy się skojarzy z Isusem w religiach wschodu czy też w Japonii, Chinach czy innych państwach orientu.

Osobiście nie widzę żadnej przyczyny logicznej, dlaczego Bóg nie mógłby użyć krzyża, skoro jest on automatycznie utożsamiany z Isusem, ponieważ Isus jest jedyną znaną światu Osobą, która była do niego przybita, poza dwoma przestępcami, których imiona niewielu z nas zna.

To, że Kościół uczynił krucyfiks nie stanowi dla Boga absolutnie żadnego problemu, ponieważ to Bóg decyduje, jaki znak jest znakiem wskazującym na Jego Syna i trudno o bardziej wymowny i znany nam znak.

Kościół zrobił bałwochwalstwo niemal ze wszystkiego. Ale czy to jest w stanie powstrzymać decyzje samego Boga?

Czy Bóg potępi czy odrzuci chwałę matki Isusa tylko dlatego, że Kościół zrobił z niej królową Niebios?

Urodzenie Syna Bożego jest dla niej wielkim przywilejem i koronacja jej na Królową Polski czy Królową Niebios rzuca na nią cień tylko wyłącznie w oczach satanistów.

Powtórzę po raz kolejny, nie utrzymuję że Bóg na 100% ukaże nam znak czyli krzyż, ale nie widziałbym w tym absolutnie niczego sprzecznego z Jego Słowem.

W tym własnie celi szatan uczynił z krzyża bałwana aby Chrystusowi odebrać jego znak czyli synonim Jego zbawienia dla nas, właśnie dzięki jego śmierci na krzyżu czy też na krzyżu w formie T.

Niemal każda gwiazda, czy trzy ramienna, czy pięcioramienna, czy sześcioramienna czy dziewięcioramienna, czy okrąg symbolizujący słonce, to szatańskie magiczne znaki, które Boga absolutnie nie powstrzymują przed niczym.

Ani szatan ani człowiek nie jest w stanie powstrzymać Jego ręki i co On stworzył, należy do Niego a nie do szatana.

I żadna siła we wszechświecie nie jest w stanie odebrać naszemu Królowi owej chwały i odebrać mu Jego w pełni zasłużony znak, o ile krzyż JEST Jego znakiem. W oczach miliardów ludzi krzyż takim znakiem własnie jest.

Skoro nie mamy szansy przedstawienia innej kandydatury na znak Syna Bożego, pozostaje nam oczekiwanie i... rozpoznanie owego znaku, jeżeli będzie on czymś innym, czego się nie spodziewamy.

I jeszcze jedno. To nie będzie powrót Isusa jako króla świata. On ma panować pomiędzy swymi nieprzyjaciółmi i dokonać wyzwolenia 144.00 oraz Narodu Wybranego.

On powróci ponownie na czele armii 144.000 aby stoczyć bitwę Armagedonu z armiami tego świata.

Dopiero wtedy On oraz 144.000 obejmą wadzę nad całym światem. Isus jako król świata a 144.000 jako współkrólowie pogańskich narodów, pośród których jest także wielu naszych braci i sióstr!

Co do dnia Pańskiego i proroctw, które wskazał Bushi, to także zauważyłem, że wiele z nich ściśle nawiązuje do wydarzeń, które będą bezpośrednio poprzedzały paruzję, a także które będą miały miejsce już po niej.

Przy tej okazji doszedłem też i do innych zaskakujących jak dla mnie wniosków, które wskazują na to, co się będzie działo już po paruzji.


Oto niektóre z tych proroctw (ze wskazaniem jedynie samych istotnych różnic po porównaniu ich z SB):

Jl 3: (BT)
(4) Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny. (5) Każdy jednak, który wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony, bo na górze Syjon [i w Jeruzalem] będzie wybawienie, jak przepowiedział Pan, i wśród ocalałych będą ci, których wezwał Pan.

Wg. SB w miejscu zaznaczonym wyżej na zielono jest inaczej, bo: „ci zaś, którzy mieli radosną nowinę, głosili (ją) tym, których Pan powołał.”

Jl 4: (BT)
(10) Przekujcie lemiesze wasze na miecze, a sierpy wasze na oszczepy; kto słaby, niech powie: Jestem bohaterem. (11) Zgromadźcie się, a przyjdźcie, wszystkie narody z okolicy, zbierzcie się! Sprowadź, Panie, swych bohaterów! (12) Niech ockną się i przybędą narody te na Dolinie Joszafat, bo tam zasiądę i będę sądził narody okoliczne. (13) Zapuśćcie sierp, bo dojrzało żniwo; pójdźcie i zstąpcie, bo pełna jest tłocznia, przelewają się kadzie, bo złość ich jest wielka. (14) Tłumy i tłumy w Dolinie Wyroku [znajdować się będą], bo bliski jest dzień Pański w Dolinie Wyroku. (15) Słońce i księżyc się zaćmią, a gwiazdy światłość swą utracą. (16) A Pan zagrzmi z Syjonu i z Jeruzalem głos swój tak podniesie, że niebiosa i ziemia zadrżą. Ale Pan jest ucieczką swego ludu i ostoją synów Izraela.

Z powyższego fragmentu wynika wprost, że to nie w dolinie Jozafata odbędzie się sąd na Izraelem (bo ten sąd odbędzie na pustyni, a nie w jakiejś dolinie pomiędzy górami), tylko odbędzie się tam sąd Boga nad okolicznymi narodami, które już po sądzie na pustyni napadną na Jerozolimę.

Ponadto pojawia się pytanie:

czyżby Bóg zagrzmiał z Syjonu na Judę i mieszkańców Jerozolimy (przywódców Judy), którzy staną się ludem bohaterów, który dokona zniszczenia okolicznych pogańskich narodów, które z polecenia Boga przyjdą zaatakować Jerozolimę – tak, jak to Bóg zapowiedział w Jl 2 i Zach 12?

Myślę, że tak, a wspomniane proroctwa to potwierdzają – podam je nieco niżej.

Iz 13:
(4) Uwaga! Gwar na górach, jakoby tłumu mnogiego. Uwaga! Wrzawa królestw, sprzymierzonych narodów. To Pan Zastępów robi przegląd wojska do bitwy. (5) Przychodzą z dalekiej ziemi, od granic nieboskłonu, Pan i narzędzia Jego gniewu, aby spustoszyć całą ziemię. (6) Zawyjcie, bo bliski jest dzień Pański, nadchodzi jako klęska z rąk Wszechmocnego. (7) Dlatego wszystkie ręce opadają, topnieją wszystkie serca ludzkie. ( Oni truchleją... ogarniają ich męki i boleści, wiją się z bólu jak ta, która rodzi; jeden na drugiego patrzy z osłupieniem, oblicza ich są w płomieniach. (9) Oto dzień Pański nadchodzi okrutny, najwyższe wzburzenie i straszny gniew, żeby ziemię uczynić pustkowiem i wygładzić z niej grzeszników. (10) Bo gwiazdy niebieskie i Orion nie będą jaśniały swym światłem, słońce się zaćmi od samego wschodu, i swoim blaskiem księżyc nie zaświeci.

Iz 34:
(4) całe wojsko niebieskie topnieje. Niebiosa zwijają się jak zwój księgi, wszystkie ich zastępy opadają, jak opada listowie z winnego krzewu i jak opadają liście z drzewa figowego.

Ap 6:
(12) I ujrzałem: gdy otworzył pieczęć szóstą, stało się wielkie trzęsienie ziemi i słońce stało się czarne jak włosienny wór, a cały księżyc stał się jak krew. (13) I gwiazdy spadły z nieba na ziemię, podobnie jak drzewo figowe wstrząsane silnym wiatrem zrzuca na ziemię swe niedojrzałe owoce. (14) Niebo zostało usunięte jak księga, którą się zwija, a każda góra i wyspa z miejsc swych poruszone. (15) A królowie ziemscy, wielmoże i wodzowie, bogacze i możni, i każdy niewolnik, i wolny ukryli się do jaskiń i górskich skał. (16) I mówią do gór i do skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem Zasiadającego na tronie i przed gniewem Baranka, (17) bo nadszedł Wielki Dzień Jego gniewu, a któż zdoła się ostać?

Ap 11:
(15) I siódmy anioł zatrąbił. A w niebie powstały donośne głosy mówiące: Nastało nad światem królowanie Pana naszego i Jego Pomazańca i będzie królować na wieki wieków! (16) A dwudziestu czterech Starców, zasiadających na tronach swych przed tronem Boga, padło na oblicza i pokłon Bogu oddało, (17) mówiąc: Dzięki czynimy Tobie, Panie, Boże wszechmogący, Który jesteś i Który byłeś, żeś objął wielką Twą władzę i zaczął królować. (18) I rozgniewały się narody, a nadszedł Twój gniew i pora na umarłych, aby zostali osądzeni, i aby dać zapłatę sługom Twym prorokom i świętym, i tym, co się boją Twojego imienia, małym i wielkim, i aby zniszczyć tych, którzy niszczą ziemię. (19) Potem Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni, a nastąpiły błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad.

Ap 14:
(14) Potem ujrzałem: oto biały obłok - a Siedzący na obłoku, podobny do Syna Człowieczego, miał złoty wieniec na głowie, a w ręku ostry sierp. (15) I wyszedł inny anioł ze świątyni, wołając głosem donośnym do Siedzącego na obłoku: Zapuść Twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi! (16) A Siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. (17) I wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie, i on miał ostry sierp. (18) I wyszedł inny anioł od ołtarza, mający władzę nad ogniem, i donośnie zawołał do mającego ostry sierp: Zapuść twój ostry sierp i poobcinaj grona winorośli ziemi, bo jagody jej dojrzały! (19) I rzucił anioł swój sierp na ziemię, i obrał z gron winorośl ziemi, i wrzucił je do tłoczni Bożego gniewu - ogromnej. (20) I wydeptano tłocznię poza miastem, a z tłoczni krew wytrysnęła aż po wędzidła koni, na tysiąc i sześćset stadiów.

I wydeptano tłocznię poza miastem… czyli jak rozumiem poza Jerozolimą.


Poniżej z kolei mamy proroctwa, które wskazują na to, że dzień Pański, który rozpocznie się paruzją, nie będzie ani dniem, ani nocą – to będzie coś na kształt ciągłego zmierzchu:

Am 5:
(18) Biada oczekującym dnia Pańskiego. Cóż wam po dniu Pańskim? On jest ciemnością a nie światłem. (19) Jakby uciekał człowiek przed lwem, a trafił na niedźwiedzia; jakby skrył się do domu i oparł się ręką o ścianę, a ukąsił go wąż. (20) Przecież dzień Pański jest ciemnością, a nie światłem, mrokiem, a nie ma w nim jasności?

Jl 2: (BT)
(1) Dmijcie w róg na Syjonie, a wołajcie na górze mej świętej! Niechaj zadrżą wszyscy mieszkańcy kraju, bo nadchodzi dzień Pański, bo jest już bliski. (2) Dzień ciemności i mroku, dzień obłoku i mgły. (3) Przed nim ogień pożerający, a za nim płomień palący; ziemia ta jest przed nim jak ogród Eden, lecz po nim będzie pustym stepem i przed nim nikt nie ujdzie. (4) Wygląd ich podobny do wyglądu koni, a będą biec jak rumaki, (5) co skaczą po szczytach gór; jak turkot rydwanów i jak szum płomienia ognia, co pożera ściernisko, jak lud potężny, gotów do walki. (6) Przed nim narody lęk odczuwać będą, wszystkie twarze pobledną. (7) Jak bohaterowie pobiegną do szturmu, jak mężowie waleczni wdrapią się na mury, każdy z nich pójdzie swą drogą, a ze ścieżek swoich nie zstąpią. ( Jeden drugiego nie przyciśnie, każdy pójdzie swoim szlakiem. I choć na oręż natrafią, ran nie odniosą. (9) Napadną na miasto, zdobędą mury, na domy się wdrapią, jak złodziej wtargną oknami. (10) Przed nim drży ziemia, niebiosa się trzęsą, słońce i księżyc ulegają zaćmieniu, a gwiazdy tracą swą jasność. (11) A Pan wydaje głos przed wojskiem swoim, gdyż bardzo liczny jest Jego obóz i pilni wykonawcy Jego rozkazów; wielki bowiem będzie dzień Pański i straszliwy bardzo. I któż go przetrzyma? (12) Przeto i teraz jeszcze - wyrocznia Pana: Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, lament. (13) Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana Boga waszego! On bowiem jest łaskawy, miłosierny, nieskory do gniewu i wielki w łaskawości, a lituje się na widok niedoli.

Z powyższych fragmentów wynika, że dzień Pański będzie ciemnością – to sugeruje, że w dzień Pański słońce się zaćmi, księżyc stanie się czerwony, gwiazdy zaczną spadać z nieba, a niebo rozstąpi się.

Czyli to wskazuje na to, że dzień Pański zacznie się tuż przed paruzją i że będzie on krótki.

Ale….

Z drugiej strony wiemy, że dzień, w którym nastąpi paruzja nie będzie przecież żadną ciemnością, tylko momentem olśniewającego blasku majestatu Boga, która ukaże się poprzez pęknięty i rozstąpiony ziemski firmament.

Zatem być może dzień Pański zacznie się wprawdzie w dzień paruzji tuż przed nią, ale będzie trwał znacznie dłużej niż sama paruzja – jak sugeruje Zach 14:6. Czyli być może dzień Pański wcale nie będzie krótki, ale będzie trwał nawet i przez cały okres 45 dni z 2300 dni ostatnich:

Zach 14:
(6) W owym dniu nie będzie światła ani zimna, ani mrozu. (7) Będzie to jeden jedyny dzień - Pan tylko wie o nim - nie będzie to dzień ani noc, wieczorną porą będzie jasno. ( W owym dniu wypłyną z Jerozolimy strumienie wód, połowa z nich [popłynie] do morza wschodniego, a połowa do morza zachodniego. I w lecie, i w zimie tak będzie. (9) A Pan będzie królem nad całą ziemią. Wówczas Pan będzie jeden i jedno będzie Jego imię. (10) Cały kraj zmieni się w równinę, od Geba aż po Rimmon na południe od Jerozolimy. Ona jednak będzie wzniesiona i zamieszkana na swoim miejscu: od Bramy Beniamina aż do miejsca dawnej bramy, do Bramy Narożnej, od wieży Chananela aż do tłoczni królewskich. (11) Będą w niej mieszkali, a klątwa już jej nie dosięgnie. Jerozolima żyć będzie bezpiecznie.

Zatem być może będzie to jeden, długi i ciemny dzień (być może i trwający łącznie przez 45 dni) – za wyjątkiem momentu samej paruzji, która będzie olśniewającym blaskiem majestatu Boga.

Jl 3: (BT)
(4) Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny.

A tu jeszcze o Jerozolimie w czasie już po paruzji:

Zach 12:
(2) Oto uczynię Jeruzalem upajającą czarą dla wszystkich postronnych narodów. Na Judę również ześlę doświadczenie w czasie oblężenia Jeruzalem. (3) W owym dniu uczynię Jeruzalem ciężkim głazem dla wszystkich ludów. Każdy, kto go spróbuje podnieść, dotkliwie się pokaleczy. Wszystkie narody się zgromadzą przeciw niemu. (4) W owym dniu - wyrocznia Pana - porażę każdego konia trwogą, a jeźdźca obłędem. Lecz na naród judzki spojrzę łaskawie, wszystkie zaś <konie> pogan porażę ślepotą. (5) Wówczas przywódcy judzcy pomyślą sobie: Potężną pomoc otrzymują mieszkańcy Jeruzalem od swego Boga, Pana Zastępów. (6) W owym dniu sprawię, że przywódcy judzcy będą jak kocioł na ogniu i jak żagiew płonąca wśród snopów; i wyniszczą wszystkie sąsiednie ludy na prawo i lewo. Jednak Jeruzalem pozostanie nadal na swoim miejscu. (7) Najpierw wesprze Pan rody judzkie, aby sława domu Dawida i sława mieszkańców Jeruzalem nie przewyższała Judy. ( W owym dniu Pan będzie obroną mieszkańców Jeruzalem, a każdy z nich, kto jest słaby, będzie jak Dawid, a dom Dawida jak bóstwo, jak anioł Pański na ich czele. (9) W owym dniu sprawię, że wszystkie ludy, które targnęły się na Jeruzalem, będą zniszczone. (10) Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem wyleję Ducha pobożności. Będą patrzeć na tego, którego przebili, i boleć będą nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze nad pierworodnym.

W SB wiersz 10 brzmi nieco inaczej, jednak sens jest taki sam, jak wyżej tj.:

(10) I wyleję na dom Dawida, i na mieszkańców Jeruzalem, ducha łaski i współczucia, i będą mnie oglądać, bo kpili ze mnie, i oni będą lamentować dla niego, jak dla umiłowanego [przyjaciela], i będą się smucić intensywnie, jak dla pierworodnego [syna].

Czyli z wiersza 10 wynika wprost, że dom Dawida i mieszkańcy Jerozolimy będą w czasie ostatniego oblężenia Jerozolimy patrzeć na Pana Isusa, który zszedł z nieba na ziemię.


Zatem z powyższego jak dla mnie płynie wniosek, że dzień Pański rozpocznie się w dniu paruzji i że będzie to ostatni okres 45 dni z 2300 dni ostatnich, podczas którego to okresu osądzony i oczyszczony na pustyni Izrael (Juda + Efraim) będzie aktywnie uczestniczyć w wykonaniu wyroku Boga na okolicznych narodach, które zostaną przez Boga zgromadzone do walki przeciwko Jerozolimie.

I ten wyrok na okolicznych narodach zostanie wykonany w Dolinie Wyroku, czyli w Dolinie Jozafata, której moim zdaniem nie ma jeszcze teraz na ziemi i nie będzie jej także podczas sądu na pustyni, bowiem – jak wskazuje na to poniższe proroctwo - powstanie ona dopiero po paruzji, czyli wtedy, kiedy Góra oliwna rozstąpi się na dwie części, tworząc jak myślę tę właśnie dolinę:

Zach 14:
(1) Oto nadejdzie dla Pana dzień, kiedy twoje bogactwa rozdzielać będą u ciebie. (2) Wszystkie ludy zgromadzę do walki z Jerozolimą; miasto zostanie zdobyte, domy zrabowane, kobiety zhańbione; połowa miasta pójdzie na wygnanie, jednak Reszta mieszkańców nie ulegnie zagładzie. (3) Wtedy Pan wyruszy do boju i będzie walczył przeciw ludom, jak niegdyś walczył w dniu bitwy. (4) W owym dniu dotknie stopami Góry Oliwnej, która jest naprzeciw Jerozolimy od strony wschodniej, a Góra Oliwna rozstąpi się w połowie od wschodu ku zachodowi i powstanie wielka dolina. Połowa góry przesunie się na północ, a połowa na południe. (5) I będziecie uciekać na dolinę wśród moich gór, bo dolina gór sięgać będzie aż po Asal; a wy uciekać będziecie, jak uciekaliście w czasie trzęsienia ziemi za dni króla Judy, Ozjasza. Wtenczas nadciągnie Pan, mój Bóg, i z Nim wszyscy święci. (6) W owym dniu nie będzie światła ani zimna, ani mrozu. (7) Będzie to jeden jedyny dzień - Pan tylko wie o nim - nie będzie to dzień ani noc, wieczorną porą będzie jasno. ( W owym dniu wypłyną z Jerozolimy strumienie wód, połowa z nich [popłynie] do morza wschodniego, a połowa do morza zachodniego. I w lecie, i w zimie tak będzie. (9) A Pan będzie królem nad całą ziemią. Wówczas Pan będzie jeden i jedno będzie Jego imię. (10) Cały kraj zmieni się w równinę, od Geba aż po Rimmon na południe od Jerozolimy. Ona jednak będzie wzniesiona i zamieszkana na swoim miejscu: od Bramy Beniamina aż do miejsca dawnej bramy, do Bramy Narożnej, od wieży Chananela aż do tłoczni królewskich. (11) Będą w niej mieszkali, a klątwa już jej nie dosięgnie. Jerozolima żyć będzie bezpiecznie.

Zatem moim zdaniem dzień Pański to okres, który rozpocznie się w dniu paruzji.


cdn.

Przy tej okazji zauważyłem też, że Bóg podał nam informacje, gdzie i kiedy powstanie na tej ziemi jezioro siarki i ognia, czyli jezioro śmierci drugiej.

Otóż, moim zdaniem powstanie ono również po paruzji na terenach dawnej Idumei - terytorium Edomitów, czyli na terenach położonych na południe od Jerozolimy, a dokładniej:

Wikipedia napisał:

Idumea (łac. Idumaea, hebr. Edom - czerwony) – kraina historyczna na południu Izraela, pierwotnie ciągnąca się aż do Morza Czerwonego. Od VI wieku p.n.e. ograniczona do okolic Hebronu i wzgórz między Morzem Martwym, a Morzem Śródziemnym. Zamieszkana przez Idumejczyków (Edomitów), będących plemieniem o semickim rodowodzie.

link: https://pl.wikipedia.org/wiki/Idumea

co wynika z poniższych słów Boga:


Iz 34 - jest to przetłumaczony przeze mnie fragment SB, bowiem w naszych Bibliach jest on mocno zniekształcony:

34: 1 Zbliżcie się, wy, narody, i słuchajcie, wy, książęta. Niech ziemia słucha, i ci, którzy są na niej; świat i ludzie, którzy są w nim.
34: 2 Albowiem gniew Pana jest na wszystkie narody, i [Jego] gniew na ich liczbę, aby je zgładzić i wydać na rzeź.
34: 3 A ich zabici będą porozrzucani naprzód, oraz ich zwłoki. Ich odór uniesie się, a góry będą mokre od ich krwi.
34: 4 I wszystkie moce niebios stopnieją, a niebo będzie zwinięte jak zwój. I wszystkie gwiazdy spadną jak liście z krzewu winnego, i jak liście spadają z drzewa figowego.
34: 5 Mój miecz został upojony w niebie. Oto spadnie on na Idumeę i z wyrokiem na lud, skazany na zagładę.
34: 6 Miecz Pański jest napełniony krwią, jest nasycony tłuszczem, krwią kozłów i jagniąt, i tłuszczem kozłów i baranów. Bo Pan dostaje ofiarę w Bosor i wielką rzeź w Idumei.
34: 7 I potężni upadną wraz z nimi, i barany i byki; ziemia będzie nasiąknięta krwią i będzie napełniona ich tłuszczem.
34: 8 Albowiem to jest dzień wyroku Pańskiego, i rok wynagrodzenia krzywd Syjonu na sądzie.
34: 9 A jej doliny zamienią się w smołę, a jej ziemia w siarkę. I jej ziemia będzie jak smoła płonąca nocą i dniem,
34:10 i nigdy nie będzie ugaszona, a jej dym będzie się wznosił. Pozostanie spustoszona przez wszystkie pokolenia.
34:11 I przez długi czas ptaki i jeże, ibisy i kruki będą tam mieszkać. I lina miernicza spustoszenia będzie na nią rzucona, a satyry (demony) zamieszkają w niej.
34:12 Jej książąt już więcej nie będzie; bo jej królowie i jej wielcy ludzie zostaną zniszczeni.
34:13 I ciernie wyrosną w ich miastach, i w jej mocnych twierdzach. I one będą siedliskiem potworów, i podwórkiem dla strusi.
34:14 A diabły spotkają się z satyrami (demonami) i będą wołać jeden do drugiego. Tam spoczną satyry (demony), mając znalezione dla nich [miejsce] spoczynku.

Mt 25:
(31) Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. (32) I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. (33) Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. (34) Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! (35) Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; (36) byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie. (37) Wówczas zapytają sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? (38) Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? (39) Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie? (40) A Król im odpowie: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili. (41) Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!

Z powyższego jak dla mnie wynika, że jezioro siarki i ognia powstanie już po rozstąpieniu się ziemskiego nieba, a zatem już po paruzji.

Hmmm.. znalazłem kolejny problem w Biblii.

W naszych Bibliach jest:

Act 2:16 Ale tutaj jest to, co było zapowiedziane przez proroka Joela: Act 2:17 I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, Że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało I prorokować będą synowie wasi i córki wasze, I młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, A starcy wasi śnić będą sny; Act 2:18 Nawet i na sługi moje i służebnice moje Wyleję w owych dniach Ducha mego I prorokować będą napisał:Joe 3:1 A potem wyleję mojego Ducha na wszelkie ciało, i wasi synowie i wasze córki prorokować będą, wasi starcy będą śnili, a wasi młodzieńcy będą mieli widzenia.
Joe 3:2 Także na sługi i służebnice wyleję w owych dniach mojego Ducha.

To cytuje Łukasz w dziejach apostolskich.

Act 2:16 Ale tutaj jest to, co było zapowiedziane przez proroka Joela:
Act 2:17 I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, Że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało I prorokować będą synowie wasi i córki wasze, I młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, A starcy wasi śnić będą sny;
Act 2:18 Nawet i na sługi moje i służebnice moje Wyleję w owych dniach Ducha mego I prorokować będą

Ale tego tekstu nie ma w Septuagincie ani w KJV (Króla Jakuba)

W tłumaczeniu Google jest:

3: 1 Bo oto, w owych dniach iw tym czasie, kiedy zwrócę niewolę Judy i Jeruzalem,

3: 2 Zgromadzę też wszystkich pogan i sprowadzę ich do doliny Jozafata, i będę tam ich błagał o mój lud i moje dziedzictwo, Izraela, który został rozproszony wśród pogan; a [poganie] podzielili moją ziemię,

W Króla Jakuba... jest identycznie. Ale w Dziejach Apostolskich jest i widzeniach z Joela w KJV

Henryk napisał:

Firmament na pewno się nie rozstąpi, ponieważ mielibyśmy potop. Firmament oddziela ziemię od wód ponad firmamentem.

Henryku, skoro sam Bóg powiedział o otwarciu się ziemskiego nieba m.in. w tych słowach:

J 1:
(51) Potem powiedział do niego: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.

Ap 6:
(13) I gwiazdy spadły z nieba na ziemię, podobnie jak drzewo figowe wstrząsane silnym wiatrem zrzuca na ziemię swe niedojrzałe owoce. (14) Niebo zostało usunięte jak księga, którą się zwija, a każda góra i wyspa z miejsc swych poruszone.

a więc powiedział o otworzeniu się nieba, które jak doskonale wiemy jest złożone z wody, to nie rozumiem, na jakiej podstawie twierdzisz, że na pewno firmament się nie rozstąpi, czyli że się nie otworzy, skoro sam Bóg powiedział, że tak się właśnie stanie?

Na podstawie jakich słów Boga i Jego Syna, które stałyby zresztą w rażącej sprzeczności m.in. do ww. słów, tak uważasz?

Poza tym patrząc logicznie – skoro dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych, a wcześniej Bóg pokazał, że nie jest dla niego żadnym problemem rozstąpić wody na ziemi, to cóż za problem dla Boga rozstąpić wody tworzące firmament?

Bo moim skromnym zdaniem absolutnie żaden, tym bardziej, że jak wiemy wcześniej Bóg już parę razy tego dokonał, choć w znacznie mniejszej skali.

A poza tym dla mnie jest jasne, skoro Bóg powiedział wyraźnie, że tak zrobi, to dla mnie jest pewne na 100%, że tak właśnie zrobi, jak powiedział i firmament na pewno się rozstąpi.

A żadnego nowego potopu z tego powodu na pewno nie będzie.

W tym przypadku jest to kwestia nazewnictwa czy języka.

'Zwinąć niebo' może oznaczać usunąć gwiazdy i usunąć obecny obraz nieba.

Można także rozumieć jako zmiana wyglądu firmamentu, który może stać się zupełnie przezroczysty i samo niebo z mieszkaniem Boga może być widoczne, nawet przez wodę firmamentu.

To są trudne opisy pewnych działań czy wydarzeń, których nie jesteśmy w stanie zrozumieć czy przewidzieć.

A wiemy, że firmament oddziela wody i niebo od ziemi.

Sam termin - niebo nie jest przez nas właściwie rozumiany i jest to opis dający nam do zrozumienia, co będziemy w stanie zobaczyć i w jaki sposób to powinnyśmy interpretować.

Gen 7:11  W roku sześćsetnym życia Noego, w miesiącu drugim, siedemnastego dnia tego miesiąca, w tym właśnie dniu wytrysnęły źródła wielkiej otchłani i otworzyły się upusty nieba.

Jest to raczej język obrazowy, wskazujący nam pewną interpretację zrozumiałą przez nas.

Podobnie mamy opisy Królestwa Bożego w realiach czasów Isusa. Po prostu Bóg omawia wiele zjawisk, które JESTEŚMY w stanie do pewnego stopnia zrozumieć.

Wiele opisów Królestwa jest opartych na realiach sprzed kilku tysięcy lat. Nie oznacza to, że będzie dokładnie jak to jest opisane i ze nie będzie ani prądu, ani komunikacji radiowej - Bóg stosuje najprostszy język, tak zrozumiały dla ludzi sprzed 2 czy 3 tysięcy lat, który jest w wielkim stopniu rozumiany i dzisiaj.

Dlatego powinniśmy to wziąć pod uwagę.

Być może to będzie projekcja na niebie która tak właśnie będzie wyglądać.

Takich opisów mamy wiele, zwłaszcza w Objawieniu, jak... Niewiasta czy chłopczyk, Bestia, Nierządnica itp.

Bóg przekazuje nam posłanie w sposób, który jesteśmy w stanie do pewnego stopnia zrozumieć.

Mówiąc jeszcze inaczej, nie są to kwestie, które możemy sami rozwiązać i zrozumieć, ale są to znaki, jakie pokażą nam pewne sytuacje.

Zobaczymy je? Na 100%. Ale czy to będzie hologram, czy ruchomy obraz, ja w to osobiście wolę nie wnikać, ponieważ nie ma to zbyt wielkiego znaczenia dla mego zbawienia. Cokolwiek Bóg nam pokaże, będzie to miało sens z Jego i naszego punktu widzenia. Reszta, czyli dosłowna interpretacja nie jest istotna.

Podobnie jest ze znakiem Mesjasza. Może być krzyż lub coś, co nie ma niczego wspólnego z krzyżem i możemy zupełnie nie podejrzewać a Bóg znajdzie na to jeszcze lepszy sposób.

Próba dosłownego odgadnięcia może nam w pewnym stopni zaszkodzić, jeżeli popełnimy błąd. A błąd jest bardzo prawdopodobny.

   

Henryku, o ile co do Bestii, Niewiasty, czy Nierządnicy masz rację, że określenia te nie są jednoznaczne, bo są one także dla mnie jedną z tych oczywistych przenośni, jakie występują w Biblii, a co za tym idzie – można je jeszcze różnie interpretować, tak już w przypadku prostych i również oczywistych - przynajmniej jak dla mnie - słów Boga, kiedy mówi On wyraźnie i wprost (a zauważ, że podane poniżej słowa to są słowa samego Boga i Jego Syna, które są proste ze swej natury, a nie są to żadne ludzkie wypowiedzi na temat tych wydarzeń), że:

- niebiosa już były otwarte:

2 Hen 31:
Adam - Matka, ziemskie i żyjące Stworzyłem ogród w Edenie na wschodzie, aby mógł stosować porozumienie i zachować przykazanie. I stworzyłem dla niego otwarte niebo, aby mógł patrzeć na anioły śpiewające triumfalną pieśń. Światło, które nigdy nie jest zaciemnione było wiecznie w raju. (…)

a w przyszłości znów będą otworzone:

J 1:
(51) Potem powiedział do niego: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.

Ap 19:
(11) Potem ujrzałem niebo otwarte: i oto - biały koń, a Ten, co na nim siedzi, zwany Wiernym i Prawdziwym, oto ze sprawiedliwością sądzi i walczy.

- niebo zostanie usunięte jak księga, którą się zwija:

Ap 6:
(14) Niebo zostało usunięte jak księga, którą się zwija, a każda góra i wyspa z miejsc swych poruszone.

- niebo będzie zwinięte jak zwój:

Iz 34: (moje tłumaczenie z SB)
(4) I wszystkie moce niebios stopnieją, a niebo będzie zwinięte jak zwój. I wszystkie gwiazdy spadną jak liście z krzewu winnego, i jak liście spadają z drzewa figowego.

nie zgadzam się z Tobą ani w tym, że „jest to kwestia nazewnictwa czy języka”, ani w tym, że to są „trudne opisy pewnych działań czy wydarzeń, których nie jesteśmy w stanie zrozumieć czy przewidzieć”, ani też w tym, że do prawidłowego zrozumienia tych słów potrzebne jest nam właściwe zrozumienie samego terminu „niebo”, który jak stwierdziłeś:

Sam termin - niebo nie jest przez nas właściwie rozumiany i jest to opis dający nam do zrozumienia, co będziemy w stanie zobaczyć i w jaki sposób to powinnyśmy interpretować.

A dlaczego się nie zgadzam?

Bo moim zdaniem podane wyżej opisy wydarzeń nie są ani trudne do zrozumienia, ani też nie są one kwestią nazewnictwa czy języka, bo raz - że słowa użyte do opisu wydarzenia, jakim było i będzie otwarcie się nieba są proste i wprost zrozumiałe (i tak, jak opisano to zjawisko setki, czy tysiąc lat wcześniej, tak i dziś można byłoby spokojnie je opisać za pomocą tych samych słów, przez co przekaz byłby dokładnie taki sam, czyli prosty i wymowny), a dwa - że nie są one jedną z tych oczywistych przenośni zastosowanych przez Boga (jak np. krew Abla wołająca do Boga z ziemi, czy też wyłupanie sobie oka, które jest ci powodem do grzechu itd.).

Ponadto właściwe, czy też nie, nasze zrozumienie pojęcia „niebo”, „niebiosa”, czy „firmament”, czy też dokładna znajomość budowy nieba, moim zdaniem nie ma kompletnie żadnego znaczenia dla prawidłowego zrozumienia ww. słów Boga i Jego Syna, które są proste i jednoznaczne, a które wprost mówią nam o tym, że niebo – czymkolwiek ono w rzeczywistości jest, a jak wiemy jest ono złożone z wody, która na krańcach ziemi łączy się z wodami na ziemi i ta wiedza o niebie w zupełności mi wystarcza – zostanie otwarte, zwinięte, czy też po prostu usunięte jak zwój.

Nie ma w tych słowach nic skomplikowanego, niejasnego, czy niejednoznacznego, tylko jest prosty i oczywisty przekaz – niebo złożone z wody dosłownie zostanie otworzone, zwinięte, usunięte, czyli dosłownie rozstąpi się, niczym wody na ziemi.

Dlatego podane przez Ciebie wyjaśnienie, że Twoje stwierdzenie, iż na pewno firmament się nie rozstąpi wynika to z tego, iż w tym przypadku jest to jedynie kwestia nazewnictwa czy języka, moim zdaniem właśnie w tym przypadku jest zupełnie nietrafione.

Zatem Twoje stwierdzenie, że firmament na pewno się nie rozstąpi nie ma żadnego uzasadnienia i jest bezpodstawne, bowiem nie podałeś żadnego dowodu w postaci słów Boga, które by to potwierdzały, albo chociażby to sugerowały, a na których to słowach – co sam zresztą często podkreślasz - zawsze powinniśmy opierać swoje jakiekolwiek wywody, hipotezy, czy stwierdzenia.

Poza tym skoro napisałeś, że (co moim zdaniem bardziej dotyczy czytelników tego forum, niż nas, bo zakładam, że każde z nas już wie, że w przypadku proroctw żadna z naszych hipotez nie jest żadnym pewnikiem i każda z nich może okazać się błędna, a więc są to jednie pewne możliwości, o których po prostu warto pamiętać, a poza tym ja osobiście uważam, że tam, gdzie w słowie Boga nie mam do czynienia z oczywistą przenośnią, to traktuję słowa Boga dosłownie, bo jak widzę tylko takie podejście pozwala cokolwiek zrozumieć ze słowa Bożego, a nie traktowanie wszystkiego symbolicznie):

Próba dosłownego odgadnięcia może nam w pewnym stopni zaszkodzić, jeżeli popełnimy błąd. A błąd jest bardzo prawdopodobny.

to oznacza, że masz świadomość tego, że i Ty sam możesz być w błędzie co do Twoich interpretacji jakichkolwiek proroctw, przez co nie masz podstaw do tego, aby napisać, że na pewno niebo się nie rozstąpi - tym bardziej, że coś takiego nie wynika nawet pośrednio ze słów Boga i Pana Isusa.

Dlatego Twoje wyjaśnienie zabrzmiało dla mnie trochę jak dorabianie zbędnej filozofii do prostych i zrozumiałych słów Boga, aby tylko jakoś uzasadnić Twoją pewność co do tego, że niebo się nie rozstąpi.

A myślę, że nie powinniśmy komplikować naszymi interpretacjami prostych przekazów od Boga, a tylko - jak powiedział Pan Isus – zawsze mówić, a więc i zawsze myśleć w jak najprostszy i rozsądny sposób.

Dodam jeszcze tylko, że ja wcale nie upieram się przy tym, że przestawiona przeze mnie wersja jest słuszna, bo jest to tylko moja hipoteza - a gdzie zawsze w takich przypadkach także i Ty Henryku wielokrotnie zwracałeś uwagę na to, że nie możemy być niczego pewni, jeżeli chodzi o proroctwa.

Niemniej jednak te moje przemyślenia o znaku Syna Człowieczego, którym moim zdaniem najprawdopodobniej może być właśnie dosłownie otwarte niebo – w przeciwieństwie do Twojego stwierdzenia, że niebo na pewno się nie rozstąpi – jest oparte tylko i wyłącznie na słowach Boga i Pana Isusa, a jak sam doskonale wiesz w chwili obecnej nie są nam znane żadne słowa Boga, które by temu przeczyły, co mnie ani trochę nie dziwi, bo prawdziwe słowa Boga nigdy nie będą ze sobą wzajemnie sprzeczne, skoro Bóg i tylko On jest nieomylny.

A ponadto z racji tego, że moje zrozumienie opiera się ściśle na słowie Boga i Jego Syna to uważam, że znacznie większe jest prawdopodobieństwo tego, że niebo się jednak dosłownie otworzy (czyli zostanie usunięte), jak powiedział Bóg, niż Twoje Henryku stwierdzenie, że tak NA PEWNO się nie stanie.

Czyli jak dla mnie wniosek płynie z tego taki, że ani Ty, ani nikt inny nie może mieć dzisiaj żadnej pewności, że niebo się nie rozstąpi.

A skoro tak, to mam tym samym mocne podstawy w słowie Boga aby oczekiwać, że niebo zostanie jednak przez Boga dosłownie otworzone.

Zaś to, czy otwarte niebo będzie znakiem przyjścia Pana Isusa, czy nie, to już jest zupełnie inna kwestia.

To jest proste do wytłumaczenia. To jest po prostu ukazana wizja.

2 Hen 31:
Adam - Matka, ziemskie i żyjące Stworzyłem ogród w Edenie na wschodzie, aby mógł stosować porozumienie i zachować przykazanie. I stworzyłem dla niego otwarte niebo, aby mógł patrzeć na anioły śpiewające triumfalną pieśń. Światło, które nigdy nie jest zaciemnione było wiecznie w raju.

Niebo jest co najmniej 5000 kim nad ziemią.

Co można więc zobaczyć gołym okiem i co można usłyszeć z odległości 5000?

Nic, absolutnie nic. Najwyraźniej jest to opis wizji dla nas przygotowanej czy przenośni.

Podobnie jak Ezechiel widział pojazd z Chwałą Bożą i reszta obrazów w Apokalipsie.

To są wizje a nie rzeczywistość.

Rev 1:7  Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy go wszelkie oko, a także ci, którzy go przebili, i będą biadać nad nim wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen.

Rev 1:10  W dzień Pański popadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby, który mówił:

Całe objawienie to wizje.

Eze 1:1  W trzydziestym roku, w czwartym miesiącu, piątego dnia tego miesiąca, gdy byłem wśród wygnańców nad rzeką Kebar, otworzyły się niebiosa i miałem widzenie Boże.
Eze 1:2  Piątego dnia tego miesiąca - był to piąty rok od uprowadzenia króla Jojachina do niewoli -
Eze 1:3  Doszło słowo Pana Ezechiela, syna Buziego, kapłana, w ziemi chaldejskiej nad rzeką Kebar, a ręka Pana spoczęła tam na nim.
Eze 1:4  I spojrzałem, a oto gwałtowny wiatr powiał z północy i pojawił się wielki obłok, płomienny ogień i blask dokoła niego, a z jego środka spośród ognia lśniło coś jakby błysk polerowanego kruszcu.
Eze 1:5  A pośród niego było coś w kształcie czterech żywych istot. A z wyglądu były podobne do człowieka,
Eze 1:6  Lecz każda z nich miała cztery twarze i każda cztery skrzydła.

Wizja Ezechiela.

Wyjście Izraela z Egiptu nie było wizją. Dosłownie to wzbudzi śmiech u tych, którzy nas czytają, którzy przeczytają że to są sprawy w realu.

Owszem, będziemy widzieli pewne rzeczy ale najwyraźniej będą to wizje na niebie czy w 3D.

Możemy spekulować, ale traktować to wszystko jako matematyczny real to lekka przesada.

5000 KM do nieba - nic się nie zobaczy i nic się nie usłyszy z powodu olbrzymiej odległości.

Już ze 100 km człowieka się nie zobaczy, nie mówiąc o usłyszeniu go czy śpiewów jakiegoś chóru!

Wszystko wskazuje nam na wizje tych rzeczy a nie na rzeczywistość.

Po za tym wizja może mieć każdy wymiar oraz posiadać dźwięk.

Forma nie ma znaczenia ale znaczenie posiada informacja dla ludzkości, którą Bóg pokazuje w takiej czy innej formie.

Nie widzę sensu aby Bóg to zrobił w realu zamiast w wizjach, jak to jest u Boga w zwyczaju!!!

   

Pozwalam sobie mieć odmienną opinię od twojej. Chyba nic w tym złego?

Ależ oczywiście Henryku, że nie ma w tym niczego złego

Rzeczywiście, obrazy przyszłości, jakie otrzymywali od Boga Jego prorocy, były jedynie wizjami.

Niemniej jednak istnieje moim zdaniem możliwość, że część albo i wszystkie przyszłe wydarzenia, które prorocy widzieli w owych wizjach, będą miały miejsce w realu, a do tego – że wydarzy się dosłownie to, co jest napisane.

Ale może być i też tak, jak Ty Henryku właśnie napisałeś…

Niczego nie można wykluczyć, poza tym, że… nie możemy być niczego pewni, jeżeli chodzi o proroctwa, dopóki się one nie wydarzą, albo dopóki Bóg nie przekaże poprzez swoich dwóch świadków nowych proroctw albo nowych informacji, które jedynie będą stanowić uzupełnienie znanych nam już proroctw

Czytając II Ezdrasza naszła mnie pewna myśl, którą chciałbym się podzielić.

Jest tam taki fragment:

II Ezd 6 napisał:
(18) I rzekł: "Oto dni nadchodzą, i stanie się gdy się zbliżę do odwiedzenia mieszkańców ziemi,

(19) a gdy będę wymagał od czyniących nieprawość kary za ich nieprawość, kiedy się dopełni poniżenie Syjonu,

(20) i kiedy pieczęć zostanie umieszczona  na wieku, który ma właśnie przemijać, wtedy pokażę te owe znaki: księgi będą otworzone przed firmamentem, i wszyscy będą je widzieć:

(21) Niemowlęta jednoroczne mówić będą swymi głosami, a kobiety z dziećmi urodzą  przedwczesne dzieci w trzecim i czwartym miesiącu a ci będą żyli i będą tańczyli.

(22) Zasiane miejsca nagle ukażą się nie zasiane, a nagromadzone magazyny staną się nagle puste;

(23) i trąba głośno zatrąbi i gdy wszyscy ją usłyszą, będą nagle przerażeni.

Fragmenty na czerwono bardzo kojarzą mi się z:

Mat 24 napisał:
(30) I wtedy ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą rozpaczać wszystkie narody ziemi. I ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwałą.

(31) I pośle aniołów swoich z wielką trąbą, i zgromadzą wybranych jego z czterech stron świata z jednego krańca nieba aż po drugi.

Isus jest Sędzią całego stworzenia, zaś te księgi mogą być księgami wyroków. Księgi będzie widzieć każdy, tak, że sąd będzie nie do podważenia, wszystko będzie jawne.

Może to będzie Jego Znak - księgi wyroków oznajmiające, że nadchodzi Sędzia.