Przymierze z Izraelem. Zerwane???

Można by ten wątek podciągnąć pod temat o prawie, ale nie chce tam gmatwać sprawy, więc pozwolę sobie założyć nowy temat. Wiem też, że temat przymierza był już poruszany wielokrotnie, ale chciałbym to pozbierać w jedną całość, może znajdziemy jakieś nowe dowody na to iż przymierze to obowiązuje, czy tez nie, a może jest zawieszone???
Ostatnio w dyskusjach i w kilku czytanych przeze mnie artykułach spotkałem się z twierdzeniem, że przymierze to zostało zerwane i to głównie za sprawą Izraelitów, na wskutek ich odstępstwa od Boga. Można się też spotkać z twierdzeniem, że jest ono w pewnego rodzaju zawieszeniu do czasu, aż Bóg ponownie zbierze Izrael i utwierdzi go w swojej ziemi.

Otóż moim zdaniem przymierze to jest cały czas aktualne i trwa a nawet powiem więcej: jest wypełniane przez Boga oraz ma to zasadnicze znaczenie dla nas dzisiaj żyjących!!!! Dla czego tak uważam? Postaram się to opisać.

Aby dobrze to zinterpretować należy cofnąć się do momentu gdy przymierze to było pieczętowane poprzez Mojżesza przed całym ludem. Tuż przed wstąpieniem Izraela do ziemi obiecanej i tuż przed śmiercią Mojżesza. Mamy opis tego wydarzenia w końcowych rozdziałach Księgi Powtórzonego Prawa.

Mojżesz zbiera cały lud i wykłada mu całe prawo i nakazy Boże dotyczące przymierza Boga z narodem Izraelskim, a następnie mówi jakie są konsekwencje przestrzegania i nieprzestrzegania warunków przymierza.

Pwt 26

(16) W dniu dzisiejszym Pan, Bóg twój nakazuje ci, abyś spełniał te przepisy i prawa; przestrzegaj ich tedy i spełniaj je z całego swego serca i z całej swojej duszy.

(17) Dzisiaj oświadczyłeś Panu, że będzie twoim Bogiem i że będziesz chodził jego drogą, i przestrzegał jego ustaw, przykazań i praw, i słuchał jego głosu.

(18) Pan zaś oświadczył dzisiaj co do ciebie, że jako lud będziesz wyłączną jego własnością, jak ci obiecał, i że ty masz przestrzegać wszystkich jego przykazań,

(19) I że wywyższy cię ponad wszystkie narody, które stworzył, ku chwale, sławie i chlubie, i że będziesz świętym ludem Pana, Boga twego, jak powiedział.

Jest to potwierdzenie zawarcia przymierza. W tym dniu Izrael oświadcza oficjalnie, że Bóg jest Bogiem Izraela i uznaje Pana za swego Boga, a w zamian Bóg wywyższa Izraela ponad wszystkie narody i że Izrael staje się własnością Boga. W tym momencie Bóg i Izrael oficjalnie zawierają przymierze i ustalają te proste warunki które będą respektować.

a teraz bardziej szczegółowe rozporządzenia dotyczące przymierza:

Pwt 28
(1) Jeżeli zaś usłuchasz głosu Pana, Boga twego, i będziesz pilnie spełniał wszystkie jego przykazania, które ja ci dziś nadaję, to Pan, Bóg twój, wywyższy cię ponad wszystkie narody ziemi.

(2) I spłyną na ciebie, i dosięgną cię wszystkie te błogosławieństwa, jeżeli usłuchasz głosu Pana, Boga twego.

(3) Błogosławiony będziesz w mieście, błogosławiony będziesz na polu.

(4) Błogosławione będzie twoje potomstwo, plon twojej ziemi, rozpłód twego bydła, miot twojej rogacizny i przychówek twoich trzód.

(5) Błogosławiony będzie twój kosz i twoja dzieża;

(6) Błogosławione będzie twoje wejście i twoje wyjście;

(7) Powali Pan twoich nieprzyjaciół, którzy powstają przeciwko tobie; jedną drogą wyjdą przeciwko tobie, a siedmioma drogami uciekać będą przed tobą.

(8 ) Pan każe, aby było z tobą błogosławieństwo w twoich spichlerzach i w każdym przedsięwzięciu twoich rąk. Pobłogosławi cię na ziemi, którą daje ci Pan, Bóg twój.

(9) Pan ustanowi cię sobie jako lud święty, tak jak ci poprzysiągł, jeżeli będziesz przestrzegał przykazań Pana, Boga twego, i chodził jego drogami.

(10) I ujrzą wszystkie ludy ziemi, że imię Pana jest wzywane u ciebie, i będą się ciebie bać.

(11) Ponad miarę obdarzy cię Pan dobrem w twoim potomstwie, w rozpłodzie twego bydła, w plonach twojej roli, na ziemi, co do której Pan poprzysiągł twoim ojcom, że ci ją da.

(12) Otworzy Pan przed tobą swój skarbiec dobra, niebiosa, aby dawać deszcz na twoją ziemię w czasie właściwym i aby błogosławić wszelką pracę twoich rąk tak, że będziesz mógł pożyczać wielu narodom, ale ty sam nie będziesz pożyczał.

(13) I uczyni cię Pan głową, a nie ogonem, i będziesz zawsze tylko na górze, a nigdy nie będziesz na dole, jeżeli będziesz słuchał przykazań Pana, Boga twego, które ja ci dziś nadaję, abyś ich pilnie przestrzegał;

(14) Nie odstąpisz ani w prawo, ani w lewo od żadnego ze słów, które ja wam dziś nakazuję po to, a by pójść za innymi bogami i im służyć.

(15) Lecz jeżeli nie usłuchasz głosu Pana, Boga twego, i nie będziesz pilnie spełniał wszystkich jego przykazań i ustaw jego, które ja ci dziś nadaję, to przyjdą na cię te wszystkie przekleństwa i dosięgną cię.

(16) Przeklęty będziesz w mieście i przeklęty będziesz na polu.

(17) Przeklęty będzie twój kosz i twoja dzieża.

(18) Przeklęte będzie twoje potomstwo i plony twojej ziemi, i rozpłód twojego bydła, i przychówek twoich trzód.

(19) Przeklęte będzie twoje wejście i twoje wyjście.

(20) Rzuci Pan na ciebie klątwę, zamieszanie i niepowodzenie w każdym przedsięwzięciu twoich rąk, które podejmiesz, aż będziesz wytępiony i nagle zginiesz z powodu niegodziwości twoich uczynków, przez które mnie opuściłeś.

(21) Spuści Pan na ciebie zarazę, aż wytraci cię z ziemi, do której idziesz, aby ją objąć w posiadanie.

(22) Uderzy cię Pan suchotami, zimnicą, gorączką, zapaleniem, posuchą, śniecią i rdzą zbożową i będą cię gnębić, aż zginiesz.

(23) Niebo, które jest nad twoją głową, stanie się jak miedź, a ziemia, która jest pod twoimi nogami, jak żelazo.

(24) Pan sprawi, że deszczem twojej ziemi będzie proch i pył. Padać będzie na ciebie z nieba, aż zginiesz.

(25) Pan sprawi, że będziesz pobity przez twoich nieprzyjaciół. Jedną drogą wyjdziesz naprzeciw nich, a siedmioma drogami będziesz uciekał przed nimi i staniesz się przyczyną odrazy dla wszystkich królestw ziemi.

(26) Trup twój będzie żerem dla wszelakiego ptactwa latającego pod niebem i zwierza polnego. Nikt nie będzie ich płoszył.

(27) Dotknie cię Pan wrzodem egipskim, guzami odbytnicy, świerzbem i liszajem, z których nie będziesz mógł się wyleczyć.

(28) Porazi cię Pan obłędem i ślepotą, i przytępieniem umysłu,

(29) Tak że w południe chodzić będziesz po omacku, jak ślepy chodzi po omacku w ciemności, i nie będzie ci się wiodło na twoich drogach, i będziesz tylko uciskany i łupiony po wszystkie dni, a nikt cię nie będzie ratował.

(30) Zaręczysz się z kobietą, a inny mężczyzna będzie z nią obcował, wybudujesz sobie dom, lecz w nim nie zamieszkasz. Zasadzisz winnicę, a nie będziesz jej użytkował.

(31) Twój wół na twoich oczach zostanie zarżnięty, ale ty jeść z niego nie będziesz, twój osioł sprzed twego oblicza zostanie ci zrabowany, ale do ciebie nie wróci, twoje owce zostaną oddane twoim wrogom, a nikt ci nie pomoże.

(32) Twoi synowie i twoje córki będą wydane innemu ludowi, a twoje oczy codziennie będą ich wyglądać i tęsknić za nimi, ale ty będziesz bezsilny.

(33) Plon twojej ziemi i cały twój dorobek spożyje lud, którego nie znałeś, i będziesz tylko uciskany i ciemiężony po wszystkie dni.

(34) Oszalejesz na widok tego, co będą oglądać twoje oczy.

(35) Pan dotknie cię złośliwymi wrzodami na twoich kolanach i na twoich udach, z których nie będziesz mógł się wyleczyć, od stopy twojej nogi aż do wierzchu twojej głowy.

(36) Ciebie i twego króla, którego nad sobą ustanowisz, zaprowadzi Pan do narodu, którego nie znałeś ani ty, ani twoi ojcowie, i tam będziesz służył innym bogom z drewna i z kamienia.

(37) Wśród wszystkich ludów, do których zaprowadzi cię Pan, będziesz przedmiotem grozy, szyderczych przypowieści i drwin.

(38) Dużo ziarna wyniesiesz na pole, a mało zbierzesz, gdyż zeżre je szarańcza.

(39) Zasadzisz i obrobisz winnice, ale ani wina pić nie będziesz, ani winogron zbierać, gdyż pożre je robactwo.

(40) Drzewa oliwne będziesz miał we wszystkich twoich granicach, lecz oliwą nie będziesz się nacierał, gdyż oliwki twoje opadną.

(41) Synów i córki spłodzisz, ale nie będziesz ich miał, bo pójdą do niewoli.

(42) Wszystkie twoje drzewa i plon twojej ziemi obejmie w posiadanie robactwo.

(43) Obcy przybysz, który jest pośród ciebie, będzie się wznosił coraz wyżej nad ciebie, a ty będziesz schodził coraz niżej.

(44) On będzie tobie pożyczał, a nie ty jemu, on będzie głową, a ty będziesz ogonem.

(45) Spadną na ciebie te wszystkie przekleństwa i będą cię ścigały, i dosięgną cię, aż zginiesz, gdyż nie słuchałeś głosu Pana, Boga twego, aby przestrzegać jego przykazań i ustaw, jakie ci nadał.

(46) I będą na tobie i na twoim potomstwie jako znak i cudowny dowód na wieki

(47) Za to, że nie służyłeś Panu, Bogu twemu, w radości i w dobroci serca, mając wszystkiego w bród,

(48) Będziesz służył twoim nieprzyjaciołom, których Pan ześle na ciebie, w głodzie, w pragnieniu, w nagości i w niedostatku wszystkiego i włoży żelazne jarzmo na twój kark, aż cię wytępi.

(49) Sprowadzi Pan na ciebie naród z daleka, z krańca ziemi, jakby orlim lotem, naród, którego języka nie słyszałeś,

(50) Naród o srogim obliczu, który nie okaże względu starcowi i nad pacholęciem się nie zlituje.

(51) Ten pożre pogłowie twego bydła i plon twojej ziemi, aż będziesz wytępiony, i nie pozostawi ci ani zboża, ani moszczu, ani oliwy, ani rozpłodu twojego bydła, ani przychówku twojej trzody, aż cię zniszczy.

(52) Będzie cię oblegał we wszystkich twoich miastach, aż padną twoje wysokie i warowne mury, w których pokładałeś ufność w całej twojej ziemi. Będzie cię oblegał we wszystkich twoich miastach w całej ziemi, którą dał ci Pan, Bóg twój.

(53) Będziesz jadł twoje własne potomstwo, ciała twoich synów i córek, które dał ci Pan, Bóg twój, w czasie oblężenia i ucisku, jakim uciśnie cię twój nieprzyjaciel.

(54) Mężczyzna najbardziej między wami wybredny i wypieszczony będzie zazdrościł swemu bratu i umiłowanej swojej żonie, i swoim dzieciom, które jeszcze pozostały,

(55) Tak iż nie da żadnemu z nich ani kawałka z ciała swoich dzieci, które będzie zjadał, gdyż nic mu nie pozostało w oblężeniu i ucisku, jakim uciśnie cię twój nieprzyjaciel we wszystkich twoich miastach.

(56) Kobieta najbardziej między wami wydelikacona i wypieszczona, która nigdy nie próbowała postawić stopy swojej nogi na ziemi, ponieważ była zbyt wypieszczona i wydelikacona, będzie zazdrościć umiłowanemu swemu mężowi i swemu synowi, i córce.

(57) Nawet łożyska, które wychodzi spomiędzy jej nóg, i nawet swoich dzieci, które porodzi, gdyż sama potajemnie zjadać je będzie z braku czegośkolwiek innego w czasie oblężenia i ucisku, jakim uciśnie cię twój nieprzyjaciel w twoich miastach.

(58) Jeżeli nie będziesz pilnie spełniał wszystkich słów tego zakonu, zapisanych w tej księdze, w bojaźni przed chwalebnym i strasznym imieniem Pana, Boga twego,

(59) To Pan niezwykłymi ciosami ugodzi ciebie i twoje potomstwo, ciosami potężnymi i długotrwałymi, chorobami złymi i długotrwałymi,

(60) I sprowadzi z powrotem na ciebie wszelkie zarazy egipskie, których się tak bałeś, i one przylgną do ciebie.

(61) Także wszelką chorobę i wszelką plagę, która nie jest zapisana w księdze tego zakonu, sprowadzi Pan na ciebie, aż będziesz zniszczony.

(62) Pozostanie tylko nieliczna garstka z was, którzy byliście liczni jak gwiazdy na niebie, dlatego że nie słuchałeś głosu Pana, Boga twego.

(63) A jak Pan radował się, wyświadczając wam dobro i rozmnażając was, tak radować się będzie, gubiąc was i tępiąc, i zostaniecie wytępieni z ziemi, do której idziesz, aby ją objąć w posiadanie.

(64) I rozproszy cię Pan pomiędzy wszystkie ludy od krańca po kraniec ziemi, i będziesz tam służył innym bogom, których nie znałeś ani ty, ani twoi ojcowie, bogom z drewna i kamienia.

(65) Ale i u tych narodów nie będziesz miał wytchnienia i nie będzie odpoczynku dla stopy twojej nogi, lecz Pan da ci tam serce zatrwożone, oczy przygasłe i duszę zbolałą.

(66) Życie twoje będzie ustawicznie zagrożone i lękać się będziesz nocą i dniem, i nie będziesz pewny swego życia.

(67) Rano będziesz mówił: Oby już był wieczór, a wieczorem będziesz mówił: Oby już było rano, z powodu trwogi twego serca, która cię ogarnie, i na widok tego, co będziesz oglądał twymi oczyma.

(68) Pan sprowadzi cię z powrotem do Egiptu na okrętach, drogą, o której ci powiedziałem, że już jej nigdy nie zobaczysz, i zostaniecie tam wystawieni na sprzedaż twoim nieprzyjaciołom jako niewolnicy i niewolnice, lecz nie będzie kupującego.

(69) To są słowa przymierza, które Pan rozkazał Mojżeszowi zawrzeć z synami izraelskimi w ziemi moabskiej, oprócz przymierza, które zawarł z nimi na Horebie.

Z powyższego należy zrozumieć, że to co się teraz z nami dzieje, to nie jest efekt zerwania przymierza. Gdyby Bóg po prostu zerwał przymierze, to najprawdopodobniej los Izraela byłby mu obojętny. Po prostu nie interesowałby się co się z nim dzieje. Ale tak nie jest. Bóg nie pozostaje obojętny. Bóg sprowadza zło na Izrael, który nie zachowuje praw Boga!

To zło które Bóg sprowadził na odstępczy Izrael nie jest skutkiem zerwania przymierza, ale skutkiem wypełniania jego zapisów. Jak czytamy wyżej, Bóg zastrzegł, że jeśli Izrael będzie przestrzegał Jego praw i uznawał Go za Boga to Bóg musi mu błogosławić i wywyższyć Izrael ponad wszystkie narody ziemi, NATOMIAST JEŚLI IZRAEL NIE ZACHOWA PRAW BOŻYCH LUB BĘDZIE SZUKAŁ INNYCH BOGÓW, WTEDY BÓG NIE ZRYWA PRZYMIERZA, ALE ZGODNIE Z PRZYMIERZEM SPROWADZA ZŁO NA IZRAEL!!!! Izraelici zgodzili się na takie zapisy i były one sprawiedliwe, tak więc Bóg nie do końca wywiera tylko pomstę na Izraelitach, On po prostu wypełnia zapisy przymierza. Zgodnie z zapisami przymierza, Izrael w przypadku odstępstwa od prawa (nie od przymierza) spotyka nieszczęście. To jest zapisane w "umowie" między Bogiem a Izraelem czyli w zawarciu przymierza. Tak więc sytuacja jaka trwa obecnie, czyli rozproszenie Izraela i nasza niewola, owszem jest karą za nie zachowywanie prawa Bożego, ale ta kara jest podyktowana umową jaką zawarli nasi ojcowie z samym Bogiem. TAK WIĘC TO CO NAS SPOTYKA DZIŚ DAJE NAM ZNAK, ŻE  PRZYMIERZE SIĘ WYPEŁNIA!!!!!!!!

I jest to dla nas wspaniała wiadomość!!!! Dla czego???? Ponieważ to przymierze, które jest cały czas aktualne i które cały czas się wypełnia niezmiennie od czasu jego zawarcia ma jeszcze dalsze zapisy bardzo optymistyczne dla nas!!!!!! Spójrzcie tylko!

Pwt 29
(9) Stanęliście dzisiaj wszyscy przed Panem, Bogiem waszym, naczelnicy waszych plemion, wasi starsi i wasi nadzorcy, wszyscy mężowie izraelscy,

(10) Wasze dzieci, wasze żony i twój obcy przybysz, który jest w twoim obozie, od tego, który drwa rąbie, aż do tego, który wodę czerpie,

(11) Aby pod przysięgą wejść w przymierze z Panem, Bogiem twoim, jakie Pan, Bóg twój, dziś z tobą zawiera,

(12) Aby dziś ustanowić cię swoim ludem, a On będzie twoim Bogiem, jak obiecał i jak przysiągł twoim ojcom, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi.

(13) Lecz nie tylko z wami zawieram to przymierze, obwarowane przysięgą,

(14) Ale także z tym, który jest tutaj dziś z nami przed Panem, Bogiem naszym, oraz z tym, którego nie ma tu dziś z nami.

Już te wskazanie adresatów przymierza budzi ciarki na plecach, gdyż jest to jasne wskazanie, że te przymierze zostało zawarte z każdym członkiem narodu wybranego!!! Zmarłym i tym który się narodzi!!! Dlaczego dopiero teraz? Też jest wyjaśnione. Otóż własnie w tym momencie Bóg dał się poznać bardzo dobrze Izraelitom i więdzą oni doskonale z kim zawierają przymierze:

Pwt 29

(1) Potem zwołał Mojżesz całego Izraela i rzekł do niego: Wy widzieliście wszystko, co w ziemi egipskiej uczynił Pan na waszych oczach faraonowi i wszystkim jego sługom, i całej jego ziemi,

(2) Te wielkie doświadczenia, które oglądały twoje oczy, te znaki i wielkie cuda.

(3) Lecz aż do dnia dzisiejszego nie dał wam Pan serca, które by rozumiało, ani oczu, które by widziały, ani uszu, które by słyszały.

(4) Prowadziłem was przez czterdzieści lat po pustyni, a nie zetlały wasze szaty na was i nie zbutwiało twoje obuwie na twoich nogach.

(5) Chleba nie jadaliście, wina i mocnego napoju nie pijaliście, abyście poznali, że Ja, Pan, jestem Bogiem waszym.

A teraz panie i panowie DALSZE ZAPISY PRZYMIERZA, KTÓRE OBOWIĄZUJE:

Pwt 30

(1) Gdy tedy przyjdzie na cię to wszystko, błogosławieństwo i przekleństwo, które ci przedłożyłem, i weźmiesz je sobie do serca pośród wszystkich narodów, dokąd wypędzi cię Pan, Bóg twój,

(2) I nawrócisz się do Pana, Boga twego, i będziesz słuchał jego głosu zgodnie z tym wszystkim, co ja ci dziś nakazuję, ty i twoi synowie, z całego serca twego i z całej duszy twojej,

(3) To wtedy przywróci Pan, Bóg twój, twoich jeńców i zmiłuje się nad tobą, i zgromadzi cię z powrotem ze wszystkich ludów, gdzie cię rozproszył Pan, Bóg twój.

(4) Choćby twoi wygnańcy byli na krańcu nieba, to i stamtąd zgromadzi cię Pan, Bóg twój, i stamtąd cię zabierze,

(5) I sprowadzi cię Pan, Bóg twój, do ziemi, którą posiadali twoi ojcowie, i posiądziesz ją i ty, i uczyni cię szczęśliwszym i liczniejszym od twoich ojców,

(6) I obrzeże Pan, Bóg twój, twoje serce i serce twego potomstwa, abyś miłował Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej, abyś żył.

(7) Włoży zaś Pan, Bóg twój, wszystkie te przekleństwa na twoich nieprzyjaciół i na tych, którzy cię nienawidzili i prześladowali.

(8 ) Ty zaś nawrócisz się i będziesz słuchał głosu Pana, i spełniał wszystkie jego przykazania, które ja ci dziś nadaję.

(9) Obficie obdarzy cię Pan, Bóg twój, dobrem w każdym dziele twoich rąk, w twoim potomstwie, w rozpłodzie twojego bydła, w plonie twojej ziemi, gdyż Pan znów radować się będzie twoją pomyślnością, jak radował się twoimi ojcami,

(10) Jeżeli będziesz słuchał głosu Pana, Boga twego, i będziesz przestrzegał jego przykazań i ustaw zapisanych w księdze tego zakonu, jeżeli nawrócisz się do Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej.

Zapisy przymierza się cały czas wypełniają! Tkwimy w odstępstwie od prawa i za to jesteśmy cały czas w niewoli. Gdy na powrót zwrócimy się do Boga i zaczniemy wypełniać Jego prawo Bóg zobowiązany jest zaprzysiężeniem aby nam oddać to co utraciliśmy.

I na koniec dostajemy wyrzut w postaci słów o tym jak proste są zapisy tego przymierza do wypełnienia:

Pwt 30
(11) To przykazanie bowiem, które ja ci dziś nadaję, nie jest dla ciebie ani za trudne, ani za dalekie.

(12) Nie jest ono na niebie, aby trzeba było mówić: Któż nam wstąpi do nieba i do nas je sprowadzi, i nam je oznajmi, abyśmy je spełniali?

(13) Nie jest też ono za morzem, aby trzeba było mówić: Któż nam się przeprawi za morze i do nas je sprowadzi, i nam je oznajmi, abyśmy je spełniali?

(14) Lecz bardzo blisko ciebie jest słowo, w twoich ustach i w twoim sercu, abyś je czynił.

(15) Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i dobro oraz śmierć i zło;

(16) Gdyż ja nakazuję ci dzisiaj, abyś miłował Pana, Boga twego, chodził jego drogami i przestrzegał jego przykazań, ustaw i praw, abyś żył i rozmnażał się, a Pan, Bóg twój, będzie ci błogosławił w ziemi, do której idziesz, aby ją posiąść.

(17) Jeżeli zaś odwróci się twoje serce i nie będziesz słuchał, jeżeli dasz się odwieść i będziesz oddawał pokłon innym bogom oraz im służył,

(18) To oznajmiam wam dzisiaj, że zginiecie i niedługie będą wasze dni na ziemi, do której przeprawiasz się przez Jordan, aby dojść do niej i objąć ją w posiadanie.

(19) Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię. Położyłem dziś przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierz przeto życie, abyś żył, ty i twoje potomstwo,

(20) Miłując Pana, Boga twego, słuchając jego głosu i lgnąc do niego, gdyż w tym jest twoje życie i przedłużenie twoich dni, abyś mieszkał na ziemi, którą Pan przysiągł dać twoim ojcom, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi.

Musimy się skupić na wypełnianiu prawa Bożego i Jego przykazań, gdyż tylko to może nam zagwarantować ponowne wyprowadzenie do ziemi obiecanej. Bez uznania Boga naszym Bogiem nie ma co liczyć na życie za Jordanem.

Podsumowując:
1. Przymierze obowiązuje
2. Przymierze wypełnia się a dowodem na to jest sytuacja w jakiej się znajdujemy, gdyż nasza niewola jest zapisem przymierza. Jest skutkiem odwrócenia się od Boga naszych ojców.
3. Przymierze ma zapis o tym, że jeśli zwrócimy się na powrót do Boga, to On sam osobiście jest gotów spowrotem wziąć nas pod swoją opiekę i błogosławić nam i wywyższyć nas ponad inne ludy.

Tak więc zgodnie z zawartym przymierzem, które nie zostało zerwane możemy popracować nad odwróceniem naszej niedoli.


Na sam koniec zastanawiający fragment na temat naszego poznania, będący pewnym dowodem na to iż my jako naród Boga jesteśmy powołani do odkrywania prawdy, a odkrywamy ją po to aby doskonale przestrzegać zakonu Pana:

Pwt 29
(28) To, co jest zakryte, należy do Pana, Boga naszego, a co jest jawne, do nas i do naszych synów po wieczne czasy, abyśmy wypełniali wszystkie słowa tego zakonu.

Świetne przemyślenie. Zwróćmy uwagę, że przymierze Abrahama także nas obowiązuje i nie zostało anulowane.

Trzeba sprawdzić co Chrystus mówił o Nowym Przymierzu ale to z pewnością dotyczy życia wiecznego. W Starym Przymierzu Bóg nie obiecywał życia wiecznego i zmartwychwstania.

Ponownie Prawda zaczyna jaśnieć jeszcze bardziej.

Wczoraj dostałem emaila który mnie nieco zbulwersował ponieważ ktoś zbyt ostro występował przeciwko przymierzu z Izraelitami.

Po za tym według Przymierza Bóg będzie błogosławić na tysiączne pokolenia.

Przymierze trwa i nie wolno nam o nim zapomnieć!
Bóg o nim nie zapomniał i je wypełnia.
Skoro nam to przypomniał, my tez musimy zacząć się bardziej z niego wywiązywać. Nie ma innego Boga oprócz Boga Izraela, trzeba się do Niego nieustannie zwracać i prosić, aby usunął niepowołane przez Niego zwierzchności, które panoszą się nad nami i sam objął panowanie nad nami.

Wers 28 oddaje dokładnie naszą sytuację, jesteśmy pod panowaniem innych bogów i musimy się zwrócić do Naszego Boga, aby nas wyrwał spod tego panowania.
Znajdziemy Boga, jeśli będziemy go szukać całym sercem i całą duszą.
Co to znaczy całym sercem i całą duszą? Według mnie "całym sercem" znaczy to, aby nasze uczynki świadczyły o tym, że szukamy Pana, nasze czynności mają być nakierowane na wyszukiwanie nakazów Pana i postępowanie według tego co uda nam się odnaleźć. "Całą duszą" czyli nasze myśli i nasza wiara ma być niezachwiana w tym co robimy, a z naszych myśli i intencji mają wynikać nasze działania w poszukiwaniu Boga.

Pwt 4

(23) Strzeżcie się, abyście nie zapomnieli o przymierzu Pana, waszego Boga, które zawarł z wami, i nie sporządzali sobie żadnej podobizny rzeźbionej, jak ci to nakazał Pan, twój Bóg.

(24) Gdyż Pan, twój Bóg, jest ogniem trawiącym. On jest Bogiem zazdrosnym.

(25) Gdy zrodzisz synów i wnuki i usadowicie się na tej ziemi, lecz popełnicie grzech, sporządzając sobie podobiznę rzeźbioną jakiegokolwiek kształtu, i uczynicie to, co jest złe w oczach Pana, waszego Boga, pobudzając go do gniewu,

(26) To biorę dziś niebo i ziemię na świadków przeciwko wam, że rychło doszczętnie wyginiecie w tej ziemi, do której przeprawiacie się przez Jordan, aby ją wziąć w posiadanie. Długo w niej nie będziecie, gdyż zostaniecie całkowicie wytępieni.

(27) I rozproszy was Pan między ludami, a pozostaniecie tylko nieliczną garstką wśród narodów, do których was Pan zaprowadzi.

(28) A tam będziecie służyli bogom będącym dziełem rąk ludzkich z drzewa i kamienia, którzy nie widzą i nie słyszą, nie jedzą i nie wąchają.

(29) I będziecie tam szukać Pana, swego Boga. Znajdziesz go, jeżeli będziesz go szukał całym swoim sercem i całą swoją duszą.

(30) Gdy znajdziesz się w niedoli i spotka cię to wszystko u kresu dni, nawrócisz się do Pana, swego Boga, i będziesz słuchał jego głosu,

(31) Gdyż Pan, twój Bóg, jest Bogiem miłosiernym, nie opuści cię ani cię nie zniszczy i nie zapomni o przymierzu z ojcami twoimi, które im zaprzysiągł.

(32) Zapytaj się dawnych czasów, które były przed tobą od dnia, kiedy stworzył Bóg na ziemi człowieka, i od krańca aż po kraniec niebios, czy stało się już coś tak wielkiego albo czy słyszano kiedy o czymś podobnym?

(33) Czy kiedykolwiek jakiś lud słyszał głos Boga przemawiającego spośród ognia, jak ty słyszałeś, i pozostał żywy?

(34) Albo czy spróbował jakiś bóg przyjść i wziąć sobie jakiś naród spośród innego narodu przez doświadczenia, znaki i cuda oraz przez wojnę, ręką możną i wyciągniętym ramieniem, przez wielkie i straszne czyny, jak to wszystko, co Pan, wasz Bóg, na oczach twoich uczynił dla was w Egipcie?

(35) Tobie to ukazano, abyś poznał, że Pan jest Bogiem. Oprócz niego nie ma innego.

(36) Z nieba dał ci słyszeć swój głos, aby cię utrzymać w karności, a na ziemi ukazał ci swój wielki ogień, i słyszałeś jego słowa spośród ognia.

(37) A ponieważ umiłował twoich ojców i wybrał po nich ich potomstwo, więc osobiście wyprowadził cię wielką swoją mocą z Egiptu,

(38) Aby wypędzić przed tobą narody większe i mocniejsze od ciebie, a ciebie zaprowadzić do ich ziemi i dać ci ją w posiadanie, jak to jest dzisiaj.

(39) Dowiedz się tedy dzisiaj i weź to sobie do serca, że Pan jest Bogiem na niebie w górze i na ziemi w dole, nie ma innego!

(40) Przestrzegaj zatem ustaw jego i przykazań, które ja tobie dziś nakazuję, aby dobrze było tobie i twoim synom po tobie i abyś długo żył na ziemi, którą Pan, twój Bóg, daje ci po wszystkie dni.

Zastanawiające są te słowa w świetle tego co odkryłeś efraimito:

Mat 5 napisał:(17) Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić.

(18) Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie.

Otóż czym jest ofiara Isusa jak nie odwróceniem przekleństwa jakie zostało nałożone na Izrael w wyniku ich grzechów???

Pod czyją władzą znalazł się Izrael w wyniku łamania prawa Bożego???

Pod władzą smoka.

Zauważmy jedno, co zrobił bardzo mądrego Bóg. Otóż sprawił, że sam szatan stracił prawo do sprawowania władzy nad Izraelem w jaki sposób???

Otóż Isus został skazany na śmierć i zamordowany przez kogo???

Aparat władzy Rzymu, czyli czwartą Bestię czy królestwo Babilonu. A nad królem Babilonu jest sam szatan.
https://cyryl27.wordpress.com/2016/05/19/krolem-babilonu-wielkiego-jest-szatan/

W ten sposób oprawca Izraela szatan stracił prawo do sprawowania władzy nad Izraelem. Ponieważ sam przyjął ofiarę Isusa za Izrael.

Isus oddał życie za Izrael i dał się zabić największemu oprawcy w dziejach świata szatanowi.

Zatem od czasu zmartwychwstania Isusa w każdej chwili Bóg ma prawo do ponownego zabrania Izraela.

Od tej pory smok nie wie w jakim momencie może nadejść wybawienie ludu Bożego. Ponadto smok nie może już tak bezkarnie niszczyć lud Boży!!!

Dzięki ofierze Isusa, Bóg odzyskał zatem prawo do wybaczenia win Izraelowi i przywrócenia go w stan błogosławieństwa!!!

Dokładnie Cyrylu mam te same odczucia, ofiara Isusa była ściśle związana z wypełnianiem się przymierza Boga z Izraelem i położeniem podwalin pod nowe przymierze z całą ziemią ze wszystkimi ludami, które zwrócą się do Boga i które będą chciały skorzystać z ofiary Isusa i uznać świadków Boga, czyli zjednoczone królestwa Izraela. Kto nie uzna 1000 letniej władzy Isusa, będzie to oznaczać, że nie może skorzystać z Jego ofiary i nie będzie mógł zachować życia wiecznego.

Ale pędzimy dalej!!!!Bo temat jest rozwojowy

Otóż zaczyna mi się klarować w jaki sposób zaczniemy odkrywać dokładnie swoją tożsamość!

Według mnie będzie to następujący schemat:
W naszym życiu (w życiu naszej wspólnoty) zachodzą różne rzeczy. Odkrywamy nowe rzeczy, dokonujemy pewnych czynności jak modlitwy, wołania, szukanie aktualności prawa itd, itp. W biblii te sprawy są opisane i opatrzone komentarzem Boga. I na podstawie tego co robimy możemy odszukać opisy tych zdarzeń w biblii i w dalszych fragmentach odczytać kto dokładnie tak postępuje i w ten sposób się zidentyfikować. Wiem że ciężko to zrozumieć, ale zaraz podam przykład. Od razu podpowiem, że najprawdopodobniej trzeba będzie na nowo sprawdzać różne przekłady biblii, gdyż teraz będziemy musieli zwracać uwagę na szczegóły.

A oto wstępna identyfikacja!!!!

Otóż wiemy że jesteśmy jedną z niewielu grup na świecie, jeśli nie jedyną, która prawdziwie zaczyna wznosić głos do Boga i która wie za co naprawdę cierpimy i przyjmujemy tą karę z pokorą (patrz przymierze z Bogiem). Czyli Bóg wreszcie zaczyna zwracać uwagę na nas. No i teraz dochodzimy do sedna sprawy. Jest fragment w biblii w którym Bóg mówi, że słyszy narzekanie i że akurat na nie zwróci szczególną uwagę i co więcej identyfikuje konkretnie kto woła i które plemię to zapoczątkowało!

A więc popatrzmy na czyje wołanie najpierw zareaguje Bóg. Przytaczam fragment z biblii warszawsko-praskiej, gdyż moim zdaniem ten w najprostrzych słowach oddaje tą sytuację ale podobnie jest w każdym innym przekładzie:

Jr 31
(17) Jest jeszcze nadzieja dla twego potomstwa, bo wrócą twoi synowie i osiądą na swojej ziemi.

(18) Słyszę już, słyszę jęki Efraima: Skarciłeś mnie, a ja poddałem się pouczeniom Twoim, niczym cielec młody nieoswojony jeszcze. Spraw, żebym wrócił, pozwól mi powrócić, bo Ty jesteś moim i Panem, i Bogiem.

(19) Odszedłszy kiedyś od Ciebie, bardzom tego żałował, zrozumiałem wszystko i biłem się w piersi. Wstyd poczułem na sobie i hańbę, zaprawdę, nosiłem na sobie poniżenie młodości.

(20) I stał mi się Efraim synem bardzo drogim, dziecięciem umiłowanym szczególnie. Czyż zatem po wszystkich moich groźbach nie mam znów o nim myśleć? Czy znów na jego widok nie porusza się moje wnętrze, i czy nie jestem wypełniony miłością do niego? - Oto wyrocznia Pana!

Spójrzcie!!! Bóg mówi, że już słyszy nasz głos i mówi, że jest to głos Efraima, czyli po pierwsze daje nam sygnał, że już słyszy nasze "jęki" czyli nasze ukorzenie się gdyż wiemy za co nas to spotkało. Nikt z nas nie pyta "Boże za co nas tak karzesz?", ale każdy z nas wie dla czego nas to spotyka i każdy ma nadzieję, że Bóg odwróci nasz los. Przeczytajcie jeszcze raz niebieski tekst. Czy nie są to nasze słowa?????!!!!!!!! Iluż z nas tu na forum w rozmowach czy w innych miejscach wielokrotnie wyrzekło że uznajemy prawdziwego Boga Izraela i że rozumie o co się z nami dzieje. Ilu z nas modli się aby powrócić do Pana. To są nasze słowa w tym fragmencie, więc nie może być pomyłki, Bóg pomaga nam się zidentyfikować! A juz wers w którym Bóg mówi, że własnie Efraim stał się za to szczególnie umiłowanym w oczach Boga jest po prostu powalający!

I wydaje mi się, że Bóg napewno nie mówi tu o całym północnym królestwie Izraela, bo jest to szczególne odniesienie do Efraima, a wcześniej jest następujący fragment:

Jr 31
(9) Ze łzami kiedyś wyruszali w drogę, a sprowadzam ich w pełnej radości. I przywiodę ich do strumieni z wodą drogą, na której nikt się potykał nie będzie. Bo jestem ojcem Izraela całego, a Efraim jest moim pierwszym synem.

Nie da się powiedzieć o dziesięciu plemionach że są pierwszym synem! Efraim to plemię Efraima i jest on uznany przez Boga za pierworodnego, myślę że nie trzeba przytaczać tej historii bo każdy ją zna. Po upadku pierworodnego Rubena Jego pierworództwo, królewskość i kapłaństo, które dziedziczył po Jakubie przeszło na innych braci kolejno na Efraima (pierworództwo), Judę(królewskość) i Lewiego (kapłaństwo)

Idziemy dalej. Skoro Bóg nam juz przedstawił kim jesteśmy, to teraz wyznacza nam zadania:

(21) Ustawiaj sobie drogowskazy, postaw sobie znaki ostrzegawcze i zwróć swoją uwagę na ścieżkę, na drogę, którą chodziłaś! Wróć, panno izraelska, wróć do tych swoich miast!

(22) Jak długo będziesz się błąkać, córko odstępna? Gdyż Pan stwarza nową rzecz na ziemi: Kobieta zaleca się do mężczyzny.

"Ustawiaj sobie drogowskazy", "postaw sobie znaki ostrzegawcze". Powiedzcie mi cóż my innego robimy, jeśli nie próbujemy właśnie wrócić na drogę Pana, którą chodzili nasi przodkowie?? Pan stwarza rzecz nową że kobieta zaleca ię do mężczyzny. Czy to nie jest opis naszych wspólnych modlitw i naszego wołania do Boga, oraz naszej próby powrotu do praw zakonu??? To Pan stwarza tę rzecz i jest to od tysięcy lat rzecz nowa!!!

I a koniec oto opis wypełnienia przymierza i odnowienia go, swojego rodzaju ulepszenia go!!! Popatrzmy:

(29) W owych dniach już nie będą mówili: Ojcowie jedli cierpkie grona, a zęby synów ścierpły,

(30) Lecz każdy umrze za swoją winę. Ktokolwiek spożyje cierpkie grona, tego zęby ścierpną.

(31) Oto idą dni - mówi Pan - że zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze.

(32) Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej, które to przymierze oni zerwali, chociaż Ja byłem ich Panem - mówi Pan -

(33) Lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.

(34) I już nie będą siebie nawzajem pouczać, mówiąc: Poznajcie Pana! Gdyż wszyscy oni znać mnie będą, od najmłodszego do najstarszego z nich - mówi Pan - Odpuszczę bowiem ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę.

(35) Tak mówi Pan, który ustanowił słońce, by świeciło w dzień, który wyznaczył księżyc i gwiazdy, by świeciły w nocy, który wzburza morze tak, że szumią jego fale, Pan Zastępów jego imię:

(36) Jeżeliby te prawa miały się zachwiać przede mną - mówi Pan - to i ród Izraela przestałby być ludem przede mną po wszystkie dni.

(37) Tak mówi Pan: Jak nie mogą być zmierzone niebiosa w górze i zbadane fundamenty ziemi w dole, tak i Ja nie odrzucę całego potomstwa Izraela mimo wszystko, co uczynili - mówi Pan.

Nowe przymierze wprowadza odpowiedzialność osobistą, a nie jak do tej pory zbiorową. Już nie będzie odpowiadał syn za grzechy ojca, i nikt nie będzie odpowiedzialny za przestrzeganie prawa przez innego, tak jak było kiedyś w Izraelu, gdzie ten kto znał zakon musiał pouczać innych i odpowiadał za nich. Każdy dostanie od Boga wiedzę i mądrość w wypełnianiu Jego prawa, kto z tego nie skorzysta, ten sam będzie za to sądzony.
Prawo Boga nie może być anulowane, ani zmienione, nie może się zachwiać, gdyż to oznacza, że Izrael nie ostoi się przed Panem.
Rozumiemy teraz dokładnie dlaczego tak ważne dla nas jest przestrzeganie prawa jakie Bóg dał Izraelowi.

Prawo Boże, czyli zakon został stworzony, aby Izrael mógł istnieć i trwać!!!!!!!!

Wiemy teraz dla czego szatan tak walczy z prawem Boga i chce je zmienić. On chce zniszczyć Izrael. Izrael to jedyna przeszkoda szatana na ziemi, która nie pozwala mu zaprowadzić swojego porządku na ziemi i zawładnąć cała ziemią.

Przedstawiam mój nowy artykuł:
https://cyryl27.wordpress.com/2016/06/03/ewangelia-mateusza-czyli-przygotowanie-zaginionego-izraela-do-sadu-boga-na-pustyni/

Piękny artykuł Cyrylu i piękne znalezisko Efraimity.

Kara jest częścią Przymierza i nauki religii chrześcijańskich, że Izrael zerwał bezpowrotnie przymierze to zupełny nonsens ponownie oparty na Pawle.

Mamy coraz więcej dowodów na to, że nas Bóg wspomaga w naszej pracy uświadamiania narodu, ale musimy zdać sobie sprawę z tego, że...

(24) I zabiorę was spośród narodów, i zgromadzę was ze wszystkich ziem; i przyprowadzę was do waszej własnej ziemi,
(25) I pokropię was czystą wodą, i będziecie oczyszczeni od wszystkich waszych nieczystości i od wszystkich waszych bałwanów was oczyszczę.
(26) I dam wam serce nowe, i umieszczę nowego ducha w was, i usunę serce kamienne z waszego ciała, a dam wam serce mięsiste.

 
Bóg najpierw nas zbierze ze wszystkich ziem i dopiero potem nas osądzi.

Oznacza to, że nie wszyscy porzucą bałwochwalstwo i dopiero na pustyni zostaną oczyszczeni z różańców i świętych szkaplerzów i będą dopiero wtedy po nauce samego Boga oraz Syna wstydzić się tego, co robili.

Nie spodziewajmy się więc specjalnego ruchu w kierunku porzucenia dzisiaj bałwochwalstwa.

Nastąpi to i już następuje w pewnym ograniczonym zakresie i nie spodziewajmy się masowego porzucenia tego grzechu.

Podobnie jest z innymi grzechami, masowymi aborcjami, zdradami małżeńskimi czy wolną amerykanką w seksie pomiędzy młodymi.

Wiele z tego zostanie powstrzymane dopiero przez Boga.

Dopiero teraz (chyba) rozumiem naszą rolę.

Uświadamiamy ale wielu myśli, że kategorycznie przesadzamy. Ale najważniejsze jest to, że wiedzą na co czekamy, a czekamy na Boga i Syna.

Jeżeli zobaczą i Boga i Syna czy raczej działanie Boga oraz Syna na niebie, wtedy będą wiedzieli co w takim przypadku należy uczynić, podporządkować się Bogu bez szemrania i wykonywać Jego polecenia w drodze do Królestwa.

To nie my spowodujemy wielkie przebudzenie ale Chrystus pokaże się na niebie które zostanie ukazane także.

Dlatego temat płaskiej ziemi jest tak użyteczny i bardzo nam pomoże, nie tyle nam ale rodakom, którzy nie bardzo to jeszcze rozumieją.

Uświadamiajmy jak najlepiej potrafimy i nieważne czy uwierzą, ważne że wiedzą już co głosimy i część z nich zaczyna to na poważnie rozważać i są tego dowody.

Jedno jest najważniejsze. Bądźmy braćmi i pracujmy dla Boga, nie dla siebie. Jak na razie wszystko wygląda wspaniale pod błogosławieństwem Ducha Bożego.

Oby tak dalej... tak nam dopomóż Boże.

A czasy są w obliczu wojny bardzo niebezpieczne.

Ale... NATO próbuje dotknąć źrenicy oka samego Boga.

Nie tym razem panowie zbrodniarze na żołdzie szatana!

Baal was nie uchroni przed NASZYM Bogiem.

Pan każe nam wspominać na dawne czasy, a poznamy go wtedy lepiej.
Codziennie wychodzą nowe fakty utwierdzające nas w prawdzie i potwierdzające to co ma się wydarzyć.
Może niektórzy mają jeszcze wątpliwości, czy aby na pewno zasługujemy na to wszystko co Pan zapowiedział.
Odpowiedź wydaje się oczywista najprawdopodobniej nie zasłużyliśmy, ale ...

BÓG DAJE NAM PEWNOŚĆ ŻE WSZYSTKO DLA NAS ZROBI I NICZEGO NIE ZANIEDBA, ZE WZGLĘDU WŁASNIE NA PRZYMIERZE KTÓRE OBOWIĄZUJE, TAK SAMO JAK ZROBIŁ TO WYZWALAJĄC NASZYCH PRAOJCÓW Z EGIPTU.

Co do samego przymierza okazuje się, że jest to cały czas to samo przymierze, niezmienne i trwałe i nigdy nie przestaje obowiązywać! Nasz błąd w rozumowaniu polegał na tym, że utożsamialiśmy przymierze tylko z błogosławieństwem Boga, a jak się okazuje w zapisach przymierza jest także przekleństwo pod wpływem którego się teraz znajdujemy.

Bóg po trzykroć potwierdził prawdziwość przymierza, aby podkreślić jak ważne jest to przymierze i że nie cofnie się przed wywiązaniem się z niego.
Najpierw zawiera je z Abrahamem, następnie kształtuje dalej swój naród i prowadzi go dalej w linii Izaaka potwierdzając to przymierzem zawartym z Izaakiem, a właściwie wyznaczając go na spadkobiercę przymierza zawartego z Abrahamem. Bóg dalej wyprowadza swój naród z linii Jakuba i znów pieczętuje swoje przymierze po raz trzeci potwierdzając je Jakubowi. Ostatnim etapem jest zawarcie, a właściwie potwierdzenie przymierza z całym Izraelem poprzez Mojżesza w formie stałych zapisów, które będą obowiązywać na wieki

Mamy kolejne fragmenty potwierdzające, że przymierze to jest wieczne i tak skonstruowane, że umożliwia nam powrót na drogę Pana!!! Przymierze jest tak przemyślane przez Boga, że nie tylko gwarantuje nam pomyślność i wszelkie błogosławieństwo, ale daje też możliwość odzyskania tego błogosławieństwa w przypadku, gdybyśmy je utracili.

To przymierze jest też przypominane co jakiś czas, i myślę, że przyszedł czas aby znów świadkowie Boga przypomnieli prawowitemu Izraelowi o jego przymierzu z Panem.

Przymierze to było przypomniane Izraelowi także przez Dawida:

1Krn 6

(1) Gdy tedy sprowadzili Skrzynię Bożą i ustawili ją w środku namiotu, który Dawid kazał dla niej rozpiąć, złożyli ofiary całopalne i ofiary pojednania przed Bogiem.

(2) Gdy zaś Dawid dokończył składania ofiar całopalnych i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana.

(3) I kazał rozdzielić między wszystkich Izraelitów, zarówno mężczyzn jak i kobiety, po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po kołaczu z rodzynkami.

(4) Ustanowił też niektórych z Lewitów do posługi przed Skrzynią Pańską, ażeby wspominali, dziękowali i wychwalali Pana, Boga izraelskiego.

(5) Asafa jako przodownika, jako jego zastępcę Zachariasza, potem Jeiela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obeda Edomczyka, Jeiela przy instrumentach takich jak harfy i cytry, Asafa zaś przy donośnych cymbałach.

(6) Następnie kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby ustawicznie trąbili przy Skrzyni Przymierza Bożego.

(7) Wtedy to, w tym dniu, polecił Dawid po raz pierwszy Asafowi i jego braciom zanucić na cześć Pana tę pieśń:

Na początku tej pieśni jest zawarte zadanie jakie mamy do spełnienia jako naród Boga na ziemi:

(8 ) Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, Ogłaszajcie wśród ludów dzieła jego!

(9) Śpiewajcie mu i grajcie, Opowiadajcie o wszystkich cudach jego!

(10) Chlubcie się świętym jego imieniem, Niechaj się raduje serce szukających Pana!

(11) Szukajcie Pana i mocy jego, Rozpytujcie się ustawicznie o oblicze jego!

(12) Wspominajcie cuda jego, których dokonał, Dziwne dzieła jego, wyroki ust jego,

(13) Potomkowie Izraela, sługi jego, Synowie Jakuba, wybrani jego!

(14) On, Pan, jest Bogiem naszym, Po całej ziemi są wyroki jego!

I teraz potwierdzenie przymierza, że jest wieczne i że mamy na nie wspominać, gdyż to Pan w swojej dobroci zdecydował się na nie.

(15) Wspominajcie po wieki przymierze jego, Słowo, które nakazał tysiącu pokoleń,

(16) Przymierze, które zawarł z Abrahamem, I przysięgę, daną Izaakowi,

(17) Którą ustanowił dla Jakuba prawem, A dla Izraela przymierzem wieczystym,

(18) Powiadając: Tobie dam ziemię kanaanejską W dziedziczne posiadanie.

(19) Gdy byli znikomi liczbą, Nieliczni i obcy przybysze w niej,

(20) I wędrowali od narodu do narodu, Od jednego królestwa do drugiego ludu,

(21) Nie pozwolił nikomu wyrządzić im krzywdy I za nich karał królów,

(22) Powiadając: Nie dotykajcie pomazańców moich, Prorokom moim zła nie wyrządzajcie!

Dawid potwierdza, że przymierze jest wieczne i że mamy je wspominać na wieki, i jest to jedno z zadań świadków Bożych którymi jesteśmy.
Kolejny fragment (zaznaczony na niebiesko) w którym jest wskazanie na naród wybrany jako na proroków (świadków), bożych pomazańców. Odnajdujemy kolejne fragmenty na prawdziwość tezy że to my mamy być świadkami.I jako świadkowie mamy dalej wyznaczone zadania:

(23) Śpiewaj Panu, cała ziemio, Głoście dzień w dzień dobrą wieść o jego zbawieniu!

(24) Rozpowiadajcie wśród narodów o chwale jego, Wśród wszystkich ludów o cudach jego.

(25) Gdyż wielki jest Pan i wielkiej godzien chwały, Godniejszy zbożnej czci niż wszyscy bogowie.

(26) Gdyż wszyscy bogowie ludów to nicości, Pan zaś stworzył niebiosa.

(27) Chwała i zacność są przed nim, Moc i dostojeństwo są tam, gdzie On.

(28) Przynieście Panu, rodziny ludów, Przynieście Panu chwałę i moc,

(29) Przynieście Panu chwałę imienia jego, Przynieście ofiarę i wejdźcie przed oblicze jego! Oddajcie pokłon Panu w świętej ozdobie!

(30) Zadrżyj przed obliczem jego, cała ziemio! Zaiste, gdy On utwierdzi okrąg ziemski, ten nie poruszy się.

(31) Niech się radują niebiosa i weseli się ziemia, Niech się mówi wśród narodów: Pan jest królem!

(32) Niech szumi morze i to, co je wypełnia, Niech się weseli pole i wszystko, co jest na nim!

(33) Wtedy radować się będą drzewa leśne Przed Panem, gdyż nadchodzi, Aby sądzić ziemię.

(34) Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry, Albowiem na wieki łaska jego.

(35) Mówcie też: Wybaw nas, Boże zbawienia naszego, Zgromadź nas i wyrwij nas spośród narodów, Abyśmy sławili święte imię twoje I rozgłaszali chwałę twoją!

(36) Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, Od wieków aż na wieki! I powiedział cały lud: niech się stanie, i chwalił Pana.

Mamy przynosić chwałę Bogu jako Jego wybrani i świadczyć przed wszystkimi, że tylko On jest Bogiem całej ziemi i że nie ma innego Boga.
Wyjaśnia się też tajemnica o której już kiedyś wspominałem, dlaczego Dawid wołał do Boga o zjednoczenie i wyswobodzenie Izraela gdy w jego dniach Izrael był zjednoczony i posiadał własną ziemię? (wers 35) Otóż Dawid znał doskonale zapisy przymierza i wiedział że to zawołanie jest częścią zapisów tego przymierza. A ponieważ przekazywał je dla potomnych jako wieczny zapis używał tego zwrotu o wyzwolenie pomimo że w aktualnym czasie wydawało się to nonsensem.

To wszystko potwierdza że przymierze jest wieczne i trwa, zmieniają się tylko formy funkcjonowania owego przymierza ze względu na nasze postępowanie. Musimy zmienić nasze postępowanie, abyśmy mogli na powrót korzystać z błogosławieństwa przymierza.

I na koniec posta "petarda"
(fragment z przekładu biblii tysiąclecia)

Ag 2

(5) Zgodnie z przymierzem, które zawarłem z wami, gdy wyszliście z Egiptu, duch mój stale przebywa pośród was; nie lękajcie się!

Wygląda na to że przymierze nie do końca oddaje ( nazwa ), to czym rzeczywiście ono jest. Z tego co pokazał tu Efraemita nie jest to typowa umowa jaką zawiera się na lata. Ponieważ umowa przewiduje zerwanie oraz konsekwencję. Podczas gdy przymierza zawarte przez Boga nie bardzo przewidują przerwanie z powodu jakiejkolwiek ze stron, ale raczej przypominają PROJEKT.

Zobaczmy jak definiowany jest projekt:

definicja projektu napisał:Projekt jest złożonym działaniem o charakterze jednorazowym, które jest podejmowane dla osiągnięcia z góry określonych celów. Złożoność wynika z szeregu działań, jakie należy wykonać w określonej kolejności, aby można było osiągnąć cele. Jednorazowość projektu jest jednym z jego kluczowych atrybutów, nie możemy bowiem nazwać projektem działania powtarzalnego. W przypadku działań powtarzalnych mówimy raczej o operacjach lub procesach.

Do podstawowych atrybutów projektu należy zaliczyć:

zdefiniowanie w czasie,
niepowtarzalność (jednorazowość),
złożoność,
celowość.

Przymierze dla przykładu dane Noemu po wyjściu z arki, w którym Bóg zabrania spożywania krwi zwierząt, mordowania, oraz nadania praw do korzystania z naturalnych zasobów ziemi.

K Rodzaju 9-1 napisał:I pobłogosławił Bóg Noego i synów jego, i powiedział do nich: Rozradzajcie się i rozmnażajcie, i napełniajcie ziemię czyniąc ją sobie poddaną.

(2) A bojaźń i lęk przed wami niech padnie na wszystkie zwierzęta ziemi i na wszelkie ptactwo niebios, na wszystko, co się rusza na ziemi i na wszystkie ryby morskie; wszystko to oddane jest w ręce wasze.

(3) Wszystko, co się rusza i żyje, niech wam służy za pokarm; tak jak zielone jarzyny, daję wam wszystko.

(4) Lecz nie będziecie jedli mięsa z duszą jego, to jest z krwią jego.

(5) Będę też żądał krwi waszej, to jest dusz waszych. Będę jej żądał od każdego zwierzęcia. A od człowieka będę żądał duszy człowieka, za życie brata jego.

(6) Kto przelewa krew człowieka, tego krew przez człowieka będzie przelana, bo na obraz Boży uczynił człowieka.

(7) Wy zaś rozradzajcie się i rozmnażajcie! Niech zaroi się od was ziemia i czyńcie ją sobie poddaną!

Wygląda to ja uruchomiony projekt, który Bóg rozpoczyna mający na celu umożliwić życie ludziom i zwierzętom w nowych warunkach ziemskich.

Oczywiście przymierza będą stale przypominane oraz zasady jakie obowiązują podmiot zainteresowania czyli nas, te projekty są uruchamiane ze względu na nas.

Projekty mogą być powoływane do życia równolegle w czasie i obowiązywać całą ludzkość lub jej wyselekcjonowaną część, oczywiście mam na myśli Izrael.

Myślę że przymierze to nie jest zwykła umowa którą można sobie zerwać od tak jednostronnie i ponieść konsekwencję. To jest PROJEKT który ma jakieś konkretne cele!

Kolejny fragment dotyczący przymierza, który potwierdza, że przymierze obowiązywało wtedy, gdy Izrael był w niewoli i nic nie wskazuje na to, aby dziś było inaczej.
Ciekawe jest to, że Izraelici byli bardzo świadomi swojego położenia i tego, że ich niewola jest pokłosiem przekleństwa zgodnego z umową jaką Bóg zawarł z Izraelem. Większość tych, którzy uznawali swoją karę i powoływali się na przymierze było wysłuchiwanych przynajmniej w jakimś stopniu przez Boga, nawet w czasie niewoli.

Ten fragment to słowa Daniela, który wspomina na przymierze:

Dn 9
(1) W pierwszym roku Dariusza, syna Ahaszwerosza z rodu medyjskiego, który został królem państwa chaldejskiego,

(2) W pierwszym roku jego panowania ja, Daniel, zwróciłem uwagę w księgach na liczbę lat, które miały upłynąć według słowa Pana do proroka Jeremiasza, nad ruinami Jeruzalemu, to jest siedemdziesiąt lat.

(3) I zwróciłem swoje oblicze na Pana, Boga, aby się modlić, błagać, w poście, we włosiennicy i popiele.

(4) Modliłem się więc do Pana, mojego Boga, wyznawałem i mówiłem: Ach, Panie, Boże wielki i straszny, który dochowujesz przymierza i łaski tym, którzy cię miłują i przestrzegają twoich przykazań.

(5) Zgrzeszyliśmy, zawiniliśmy i postępowaliśmy bezbożnie, zbuntowaliśmy się i odstąpiliśmy od twoich przykazań i praw.

(6) I nie słuchaliśmy twoich sług, proroków, którzy w twoim imieniu przemawiali do naszych królów, naszych książąt, naszych ojców i do całego pospólstwa.

(7) U ciebie, Panie, jest sprawiedliwość, nam zaś, jak to jest dzisiaj, jest wstyd, nam, mężom judzkim i mieszkańcom Jeruzalemu, całemu Izraelowi, bliskim i dalekim we wszystkich krajach, po których rozproszyłeś ich z powodu niewierności, jakiej się dopuścili wobec ciebie.

(8 ) Panie! Wstyd nam, naszym królom, naszym książętom i naszym ojcom, bo zgrzeszyliśmy przeciwko tobie.

(9) U Pana, Boga naszego, jest zmiłowanie i przebaczenie, gdyż zbuntowaliśmy się przeciwko niemu

(10) I nie słuchaliśmy głosu Pana, Boga naszego, by postępować według jego wskazań, które nam dał przez swoje sługi, proroków.

(11) Nawet cały Izrael przekroczył twój zakon i odwrócił się, by nie słuchać twojego głosu. Dlatego rozlała się nad nami klątwa i przysięga, zapisana w zakonie Mojżesza, sługi Bożego, bo zgrzeszyliśmy przeciwko niemu.

(12) Przeto spełnił swoje słowo, które wypowiedział przeciwko nam i przeciwko naszym sędziom, którzy nas sądzili, że ześle na nas wielkie nieszczęście, gdyż pod całym niebem nie zdarzyło się to, co się stało w Jeruzalemie.

(13) Jak napisano w zakonie Mojżesza, spadło na nas wszelkie nieszczęście; my jednak nie ubłagaliśmy Pana, naszego Boga, odwracając się od naszych win i bacząc na twoją prawdę.

(14) Lecz Pan dopilnował nieszczęścia i sprowadził je na nas; bo sprawiedliwy jest Pan, nasz Bóg, we wszystkich swoich dziełach, których dokonał, ale my nie słuchaliśmy jego głosu.

(15) Lecz teraz, Panie nasz, który wyprowadziłeś mocną ręką swój lud z ziemi egipskiej i zapewniłeś sobie imię, jak to jest dzisiaj: Zgrzeszyliśmy, bezbożnie postąpiliśmy.

(16) O Panie! Według twojej sprawiedliwości niech odwróci się twój gniew i twoja popędliwość od twojego miasta, Jeruzalemu, od świętej twojej góry! Gdyż z powodu naszych grzechów i naszych win Jeruzalem i twój lud znosi zniewagi od wszystkich, którzy są wokół nas.

(17) Lecz teraz wysłuchaj, o Boże nasz, modlitwy twojego sługi i jego błagania i rozjaśnij swoje oblicze nad twoją spustoszoną świątynią, ze względu na siebie samego, o Panie!

(18) Nakłoń, Boże mój, swojego ucha i usłysz! Otwórz oczy i spójrz na nasze spustoszenia i na miasto, które jest nazwane twoim imieniem! Gdyż nie dla naszej sprawiedliwości zanosimy nasze błaganie przed twoje oblicze, lecz dla obfitego twojego miłosierdzia.

(19) O Panie, usłysz, o Panie, odpuść! O Panie, dostrzeż i uczyń! Nie zwlekaj przez wzgląd na siebie, mój Boże, bo twoim imieniem nazwane jest to miasto i twój lud!

(20) A gdy jeszcze mówiłem, modliłem się i wyznawałem mój grzech i grzech mojego ludu izraelskiego, i zanosiłem moje błaganie przed oblicze Pana, mojego Boga, za świętą górę mojego Boga,

(21) Gdy więc jeszcze mówiłem i modliłem się, oto nagle w czasie ofiary wieczornej przyleciał do mnie ów mąż Gabriel, którego przedtem oglądałem w widzeniu.

(22) Przybył i rzekł do mnie: Danielu, oto wyszedłem, aby ci dać jasne zrozumienie.

(23) Gdy zacząłeś zanosić błaganie, wyszło słowo, a ja przyszedłem, aby ci je oznajmić, bo jesteś bardzo miły; uważaj więc na słowo i zrozum widzenia!

Modlitwa Daniela w oczywisty sposób zwraca uwagę na przymierze Boga z Izraelem. Dziś problemem jest to, że rozproszony lud nie ma pojęcia, że sytuacja w której się znajduje jest wyrazem sprawiedliwości Boga i jest prosty sposób, aby zgodnie z "umową" wrócić do łask Pana. Mało tego, to mamy do czynienia z oczernianiem Boga za niepowodzenie ludzi, że jest to wina Boga, bo na to pozwala. szatan nie tylko ukrył sprawę przymierza, ale jeszcze stara się wykorzystując Bożą sprawiedliwość i zapisy przymierza oczernić Boga i zwrócić ludzi przeciw Bogu.

Mam też dziwne uczucie, że nasze modlitwy jako świadomego już ludu muszą być zanoszone nie tyko za nas jako lud Boży, ale wzorem Daniela powinniśmy się wyraźnie modlić o odnowę ziemi świętej. Spójrzcie jeszcze raz na wersy 16-20 Daniel wie, że lud nie jest godzien żadnej ulgi za swoje czyny, ale żywi gorliwość o Jeruzalem i górę Boga, gdyż uznaje je za mieszkanie Boga, modli się aby ze względu na Swoje imię Bóg wejrzał i zlitował się nad Izraelem.

Ktoś już gdzieś wspominał na forum, że nasze modlitwy za Polskę i tą ziemię mogą nie mieć sensu. Gdzie Bóg ma swoje mieszkanie na ziemi? Przecież nie w Polsce. Jesteśmy tu na uchodźstwie i nasze modlitwy powinny być zanoszone za naszą prawdziwą ojczyznę, która jest dziedzictwem Boga i w której znajduje się Jego mieszkanie pośród ludzi.
Owszem uważam, że Bóg błogosławił Polakom i zachowując Polskę Bóg chronił resztę swojego ludu, ale docelowo przecież dobrze wiemy, że nie tu jest nasze mieszkanie, więc może warto by było wzorem Daniela odważniej zanosić błagania za nasze prawdziwe święte miasto i naszą prawdziwa ziemię obiecaną.
?????????????????????????????????????????????????????

Dlatego szatan nam daje hasło: Bóg, honor i Ojczyzna.

Bóg tak, ale honor? W jakim sensie?

Nasza Ojczyzna to Ziemia Obiecana, czyli Kanaan starożytny a współczesny Izrael.

Tam jest święta góra Boga, Syjon i takie właśnie imię nosi szatańska organizacja działająca przeciwko Bogu, czyli syjonizm.

Przymierze nie zostało złamane przez Boga ani porzucone. Bóg po prostu stosuje się do wszystkich paragrafów Przymierza.

My jesteśmy stroną winna i otrzymujemy sprawiedliwą odpłatę za naszą nieprawość.

Jeżeli dostrzegamy ważność Prawa, wartość Ziemi Obiecanej oraz świętość Syjonu, powinno to być widoczne w naszym postępowaniu, a początek ku temu jest w stosowaniu Prawa.

Bóg wysłuchał Daniela i jego prośby o wsparcie Izraelitów, czy raczej Judejczyków. Im więcej nas będzie posłusznych wobec Boga, wobec Przymierza i wobec Prawa, tym większe znaczenie będą miały nasze modlitwy.

Przykład Daniela jest klasycznym. Daniel w niewoli babilońskiej błaga Boga o pomoc nie tyle dla siebie ile dla narodu!

Trzeba sobie zdać sprawę z dwóch opcji.

1. Życie wieczne w Przymierzu.
2. Śmierć w grzechu.

Innych opcji nie ma.

Jeszcze raz o przymierzu, ale w nawiązaniu do postu Henryka w innym temacie, mianowicie "Czy Jezus jest Bogiem?"

Ludzie piszący o prawie i zerwaniu przymierza kompletnie nie rozumieją sprawy przymierza i tematu prawa. Przymierze jak słusznie zauważył Bushi jest rodzajem projektu, czyli czymś co jest długotrwałym procesem cały czas aktywnie zmieniających się zależności. Ale można to też nazwać umową, tylko trzeba dobrze przeanalizować zapisy tej umowy, aby dobrze zrozumieć dlaczego wymaga ona odpowiednich działań.

Musimy się zatem cofnąć do pierwszego momentu gdy Bóg postanawia zawrzeć umowę z przedstawicielem ludzkości.

Rdz 6
(17) Bo oto ja sprowadzę potop na ziemię, aby zniszczyć pod niebem wszelkie ciało, w którym jest dech życia. Wszystko, co jest na ziemi, zginie.

(18) Ale z tobą ustanowię przymierze moje i wejdziesz do arki ty i synowie twoi, i żona twoja, i żony synów twoich z tobą.

Bóg wybiera Noego, który zasłużył sobie aby Bóg zawarł z nim przymierze.
Przymierze czyli umowa jak wiemy musi być korzystna dla dwóch stron. I tak jest w tym przypadku. Jeżeli dwie strony będą przestrzegać przymierza to obie strony będą osiągały korzyść z zapisów przymierza. Noe ma zagwarantowane długie i dostatnie szczęśliwe życie, a Bóg dzięki temu będzie mógł uratować swoje dzieło czyli ziemię i jej mieszkańców (nie tylko ludzi, ale również zwierzęta które stworzył). I takie były zapisy tej pierwszej umowy. Bóg obiecał, że już nigdy nie zgładzi ludzkości oraz żadnego stworzenia i że ich obdarzy pokarmem. Ludzie zaś (wtedy tylko Noe z synami) mieli za zadanie zaludniać ziemię (czyli kontynuować dzieło Boga) i mieli zakaz zabijania się wzajemnego i spożywania duszy czyli krwi czegokolwiek z żywych istot.

Zapisy dotyczące ludzi:

Rdz 9
(1) I pobłogosławił Bóg Noego i synów jego, i powiedział do nich: Rozradzajcie się i rozmnażajcie, i napełniajcie ziemię czyniąc ją sobie poddaną.

(2) A bojaźń i lęk przed wami niech padnie na wszystkie zwierzęta ziemi i na wszelkie ptactwo niebios, na wszystko, co się rusza na ziemi i na wszystkie ryby morskie; wszystko to oddane jest w ręce wasze.

(3) Wszystko, co się rusza i żyje, niech wam służy za pokarm; tak jak zielone jarzyny, daję wam wszystko.

(4) Lecz nie będziecie jedli mięsa z duszą jego, to jest z krwią jego.

(5) Będę też żądał krwi waszej, to jest dusz waszych. Będę jej żądał od każdego zwierzęcia. A od człowieka będę żądał duszy człowieka, za życie brata jego.

(6) Kto przelewa krew człowieka, tego krew przez człowieka będzie przelana, bo na obraz Boży uczynił człowieka.

(7) Wy zaś rozradzajcie się i rozmnażajcie! Niech zaroi się od was ziemia i czyńcie ją sobie poddaną!

Bardzo proste zapisy.

A teraz zapisy które zgodnie z umową narzucił sobie Bóg:

Rdz 8
(21) I poczuł Pan miłą woń. Rzekł tedy Pan w sercu swoim: Już nigdy nie będę przeklinał ziemi z powodu człowieka, gdyż myśli serca ludzkiego są złe od młodości jego. Nie będę też już nigdy niszczył żadnej istoty żyjącej, jak to uczyniłem.

(22) Dopóki ziemia istnieć będzie, nie ustaną siew i żniwo, zimno i gorąco, lato i zima, dzień i noc.

Rdz 9
(11) I ustanawiam przymierze moje z wami, że już nigdy nie zostanie wytępione żadne ciało wodami potopu i że już nigdy nie będzie potopu, który by zniszczył ziemię.
...
(15) Wspomnę na przymierze moje, które jest między mną a wami i wszelką istotą żyjącą we wszelkim ciele i już nigdy nie będzie wód potopu, które by zniszczyły wszelkie ciało.

Mamy więc zapisy przymierza czyli warunki umowy między ludzkością a Bogiem, teraz trzeba określić dokładnie kogo obowiązują przepisy i na jaki okres czasu umowa zostaje zawarta.
A oto wymienione strony i obowiązujący termin niniejszej umowy:

Rdz 9
(9) Oto Ja, Ja ustanawiam przymierze moje z wami i z potomstwem waszym po was,

(10) I z wszelkimi istotami żyjącymi, które są z wami, z ptactwem, z bydłem i z wszystkimi dzikimi zwierzętami, które są z wami, z tymi wszystkimi, które wyszły z arki wraz z wszystkimi zwierzętami ziemi.

(11) I ustanawiam przymierze moje z wami, że już nigdy nie zostanie wytępione żadne ciało wodami potopu i że już nigdy nie będzie potopu, który by zniszczył ziemię.

(12) Potem rzekł Bóg: To będzie znakiem przymierza, które Ja ustanawiam między mną a między wami i między każdą istotą żyjącą, która jest z wami, po wieczne czasy;

(13) Łuk mój kładę na obłoku, aby był znakiem przymierza między mną a ziemią.

(14) Kiedy zbiorę chmury i obłok będzie nad ziemią, a na obłoku ukaże się łuk,

(15) Wspomnę na przymierze moje, które jest między mną a wami i wszelką istotą żyjącą we wszelkim ciele i już nigdy nie będzie wód potopu, które by zniszczyły wszelkie ciało.

(16) Gdy tedy łuk ukaże się na obłoku, spojrzę nań, aby wspomnieć na przymierze wieczne między Bogiem a wszelką istotą żyjącą, wszelkim ciałem, które jest na ziemi.

(17) I rzekł Bóg do Noego: To jest znak przymierza, które ustanowiłem między mną a wszelkim ciałem, które jest na ziemi.

Umowa zawarta w dniu:

Rdz 8
(13) W sześćsetnym pierwszym roku, w miesiącu pierwszym, pierwszego dnia tego miesiąca, wyschły wody na ziemi. Zdjął tedy Noe dach arki i zobaczył, że powierzchnia ziemi obeschła.
(14) A w drugim miesiącu, dwudziestego siódmego dnia tego miesiąca, ziemia całkowicie wyschła.

(15) Wtedy rzekł Bóg do Noego:

(16) Wyjdź z arki ty i żona twoja, i synowie twoi, i żony synów twoich, którzy są z tobą!

Zawarta pomiędzy:
Jak już wyżej ustaliliśmy, pomiędzy Bogiem a wszelkim ciałem na ziemi.

Termin obowiązywania umowy:
Jak pokazują powyższe cytaty - WIECZNOŚĆ

Podsumujmy sytuację. Bóg zobowiązał się umową z wszelkimi istotami żyjącymi reprezentowanymi przez ludzi, że nie wytępi życia na ziemi. Czyli, ŻE NIE ZREZYGNUJE ZE SWOJEGO PROJEKTU STWORZENIA ŚWIATA I ROZWOJU LUDZKOŚCI, a był już tego bardzo bliski:

Rdz 6
(5) A gdy Pan Bóg widział, że wielka jest złość człowieka na ziemi i że wszelkie jego myśli oraz dążenia jego serca są ustawicznie złe,

(6) Smucił się Pan Bóg, że uczynił człowieka na ziemi i rozważał głęboko nad tym w sercu swoim.

(7) I rzekł Pan: Zgładzę człowieka, którego stworzyłem, z powierzchni ziemi, począwszy od człowieka aż do bydlęcia, aż do płazów i ptactwa niebios, gdyż smutno mi, że je uczyniłem.

Bóg rozważał zrezygnować ze swojego projektu stworzenia ziemi i rozwijania ludzkości. Przymierze z Noem jest gwarancją, że Bóg nie zrezygnuje z tego co zaczął.

A teraz zastanówmy się. Umowa na tak długi okres czasu będzie niosła ze sobą wiele wysiłku ze strony Boga, który związał się umową, którą musi wypełnić. Już na pierwszy rzut oka widać, że będzie konieczne szereg dodatkowych umów, które będą umożliwiały wypełnienie tej podstawowej umowy. Aby Bóg nie zrezygnował ze swojego projektu na wskutek różnych przeciwności będzie musiał podjąć nie lada wysiłek, aby wypełnić warunki umowy. Umowy nie można zerwać, gdyż została podpisana na wieczność!!!!!
Trzeba dokonać niewiarygodnego wysiłku, i wykazać się niesamowita wytrwałością i cierpliwością, aby doprowadzić do warunków, które pozwolą na wypełnienie umowy przez całą wieczność. Dodatkowym utrudnieniem jest fakt, że przecież kolejne pokolenia ludzi nie koniecznie będą świadome zawartej umowy a Bóg istniejący wieczność cały czas ma przed oczami moment Swojego zobowiązania. Tak więc widzimy, że główny ciężar oraz ogromna ilość obowiązków związanych z wypełnianiem umowy spoczywa na Bogu.
Widzicie tą niesamowitą odpowiedzialność i trud jakim Bóg się obarczył abyśmy mogli istnieć???!!!! Kto z nas podpisałby podobne zobowiązanie na miejscu Boga?

Ale Bóg jest ponad to wszystko i przypieczętowuje umowę dając widzialny znak, który nieustannie przypomina o tym przymierzu:

Rdz 9
(13) Łuk mój kładę na obłoku, aby był znakiem przymierza między mną a ziemią.

Pierwsze trudności przyszły niebawem
Bóg musi znaleźć kogoś, kto będzie wraz z nim wypełniał zapisy przymierza, kogoś kto zagwarantuje, że Bóg będzie mógł kontynuować swoje dzieło i będzie mógł dalej wypełniać przymierze zawarte z całą ziemią. Oczywiście domyślamy się, że ten ktoś będzie zobowiązany "podpisać nowe umowy" bardziej szczegółowe, które będą gwarantem, że pomoże on Bogu wypełniać zapisy głównego przymierza. I w tym momencie Bóg wybiera Abrahama, który przechodzi próbę czy będzie on najodpowiedniejszym człowiekiem, aby reprezentować "wszelkie ciało" do kontynuowania umowy z Bogiem.
W zamian za to Abraham uzyskuje dodatkowe "świadczenia" i spoczywa na nim współpraca z Bogiem w zakresie realizacji pierwotnie nakreślonego projektu i wypełniania zapisów umowy.

Pojawia się kolejna umowa:
Bóg przedstawia Abrahamowi swój plan na najbliższy czas i pokazuje mu jaką rolę on ma do wypełnienia.
A oto zapisy niniejszej umowy:

Rdz 17
(1) A gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, ukazał się Pan Abramowi i rzekł do niego: Jam jest Bóg Wszechmogący, trwaj w społeczności ze mną i bądź doskonały!

(2) Ustanowię bowiem przymierze między mną a tobą i dam ci bardzo liczne potomstwo.

(3) Wtedy Abram padł na oblicze swoje, a Bóg tak do niego mówił:

(4) Oto przymierze moje z tobą jest takie: Staniesz się ojcem wielu narodów.

(5) Nie będziesz już odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, gdyż ustanowiłem cię ojcem mnóstwa narodów.

(6) Rozmnożę więc ciebie nad miarę i wywiodę z ciebie narody, i królowie pochodzić będą od ciebie.

(7) I ustanowię przymierze moje między mną a tobą i potomkami twoimi po tobie według pokoleń ich jako przymierze wieczne, abym był Bogiem twoim i potomstwa twego po tobie.

(8 ) Ziemię, na której przebywasz jako przychodzień, całą ziemię kanaanejską dam tobie i potomstwu twemu po tobie na wieczne posiadanie i będę Bogiem ich.

(9) Nadto rzekł Bóg do Abrahama: Ty zaś, a po tobie wszystkie pokolenia, dochowujcie przymierza mego.

(10) A to jest przymierze moje, przymierze między mną a wami i potomstwem twoim po tobie, którego macie dochować: obrzezany zostanie u was każdy mężczyzna.

(11) Obrzeżecie mianowicie ciało napletka waszego i będzie to znakiem przymierza między mną a wami.

(12) Każde wasze dziecię płci męskiej, po wszystkie pokolenia, gdy będzie miało osiem dni, ma być obrzezane; podobnie też wszystkie inne dzieci, zarówno urodzone w domu jak i nabyte za pieniądze od jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie jest z potomstwa twego,

(13) Obrzezany ma być; zarówno urodzony w domu twoim jak i nabyty przez ciebie za pieniądze. I będzie przymierze moje na ciele waszym jako przymierze wieczne.

(14) A nieobrzezany mężczyzna, który nie będzie miał obrzezanego ciała napletka swego, będzie wytępiony z ludu swego, bo złamał przymierze moje.

(15) Potem rzekł Bóg do Abrahama: Saraj, swej żony, nie będziesz nazywał Saraj, lecz imię jej będzie Sara.

(16) Będę jej błogosławił i dam ci z niej syna. Będę jej błogosławił i stanie się matką narodów, od niej pochodzić będą królowie narodów.

(17) Wtedy Abraham padł na oblicze swoje i roześmiał się, bo pomyślał w sercu swoim: Czyż stuletniemu może się urodzić dziecko? I czyż Sara, dziewięćdziesięcioletnia, może rodzić?

(18) I rzekł Abraham do Boga: Oby tylko Ismael pozostał przy życiu przed twoim obliczem!

(19) Na to rzekł Bóg: Nie! Ale żona twoja Sara urodzi ci syna i nazwiesz go imieniem Izaak, a Ja ustanowię przymierze moje z nim jako przymierze wieczne dla jego potomstwa po nim.

(20) Co do Ismaela, wysłuchałem cię: Oto pobłogosławię mu i rozplenię go, i rozmnożę go nad miarę. Zrodzi on dwunastu książąt, i uczynię z niego naród wielki.

(21) Ale przymierze moje ustanowię z Izaakiem, którego urodzi ci Sara o tym samym czasie w roku następnym.

Znowu mamy dokładne określenie stron umowy, warunków umowy i terminu obowiązywania umowy. Jest też zapowiedź z kim będzie ta umowa kontynuowana.
Umowa z Abrahamem jest umową umożliwiającą Bogu dotrzymywanie warunków umowy poprzedniej i tak będzie z każdą następną umową. Każde następne przymierze, czyli nowa umowa, jest de facto warunkiem pozwalającym kontynuowanie pierwszej umowy o nie zniszczeniu przez Boga całego swojego projektu.

O kolejnych przymierzach już pisaliśmy wyżej więc nie chcę się powtarzać.

Widzimy więc, że prawo się nie zmienia od samego początku! Bóg na samym początku zabronił niszczyć człowiekowi życia i dewastować innego człowieka, zabronił nastawać na duszę człowieka i wszelkiej żyjącej istoty, i nakazał rozradzać się ludziom i zapełniać ziemię oraz wiedzieć kto jest ich stwórcą i Bogiem.

Czy coś się zmieniło od tamtego czasu???

Absolutnie nic!!!
Każde kolejne przykazanie jest tylko szczegółowym rozwinięciem tych podstawowych danych na początku, bo dobrze widzimy, że wszystko sprowadza się do miłości do Boga jako swojego Ojca i stwórcy, oraz do miłości do drugiego człowieka i wszelkiego stworzenia jako do części projektu który powziął Bóg, czyli do dzieła Boga.

Przykazania dane Izraelitom miały za zadanie szczegółowo wyjaśnić zasady na jakich będzie funkcjonować umowa pomiędzy Bogiem, a przedstawicielami ludzkości i były pewnego rodzaju ilustracją, szkicem widocznym dla wszystkich jak będzie wyglądać królestwo Boże na ziemi.

Tak więc prawo Boga cały czas obowiązuje i jest niezmienne dlatego, że jest ono gwarantem dla nas, że Bóg nie zrezygnuje ze swojego projektu stworzenia! Jeśli jakikolwiek zapis prawa przestałby istnieć Bóg jest natychmiast zwolniony z kontynuowania tego projektu.

BEZ PRAWA BOGA PRZESTAJEMY ISTNIEĆ I BÓG KOŃCZY SWÓJ PROJEKT. POPADAMY W NIEBYT W KTÓRYM BYLIŚMY PRZED STWORZENIEM WSZYSTKIEGO

TEN KTO CHCE ANULOWAĆ JAKIEKOLWIEK PRAWO CHCE ZNISZCZYĆ CAŁE STWORZENIE BOGA I CAŁE JEGO DZIEŁO. A DLACZEGO CHCE TO ZROBIĆ? BO SAM WIE ŻE NIEDŁUGO PRZESTANIE ISTNIEĆ. A DLACZEGO PRZESTANIE ISTNIEĆ? BO SIĘ ODDALIŁ OD PRAWA!!! KTO SIĘ ŚWIADOMIE ODDALI OD PRAWA TEN PODWAŻA SWOJE PRAWO DO ISTNIENIA W PROJEKCIE BOGA!!!

Pani Maria, która jest w naszej grupie na fb (serdecznie ją pozdrawiam ) zwróciła moją uwagę na pojęcia piołunu i zatrutej wody. Analizując fragmenty z tymi pojęciami dochodzę do wniosku, że mamy kolejny dowód na to, że przymierze się cały czas wypełnia. Mamy też proste wytłumaczenie dla czego Bóg dopuścił do skażenia biblii, głównie naukami pawła oraz jego uczniów i wygląda to także na jedną z kar zastosowanych przez Boga za niewywiązywanie się Izraela z zapisów przymierza.

Jr 9
(12) A Pan rzekł: Dlatego że porzucili mój zakon, który im dałem, nie słuchali mojego głosu i według niego nie postępowali,

(13) Lecz kierowali się uporem swojego serca i szli za Baalami, jak ich nauczyli ich ojcowie.

(14) Dlatego tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja nakarmię ich, to jest ten lud, piołunem i napoję ich wodą zatrutą,

Co do piołunu to sprawa nie jest oczywista jeśli chodzi o tłumaczenia (na ten fakt zwróciła moją uwagę inna z sióstr z grup na fb - Elwira, którą również pozdrawiam ), Nie wiadomo czy chodzi o sam piołun czy o żółć w każdym razie sensem tego jest gorycz. Więc piołun, czyli gorycz będzie to wszelka przeciwność jaka nas spotyka, która jest przyczyną naszego smutku i nieszczęścia. Są to także ludzkie prawa którym jesteśmy poddani, a które są dla nas goryczą, które są niesprawiedliwe i nie chronią człowieka, nawet jeśli taki pozór zachowują.

Sprawa natomiast jest dużo ciekawsza jeżeli chodzi o zatrutą wodę czy w ogóle truciznę, którą Bóg daje nam do picia za złamanie zapisów przymierza. Otóż tą zatrutą wodą są najprawdopodobniej nauki niezgodne ze słowami Boga. Nauki fałszywych proroków i doktryny wszystkich religii światowych na czele z chrześcijaństwem, którym głównie jest pojony prawdziwy Izrael.

Isus dla kontrastu mówił o wodzie która daje życie, czyli dał wskazówkę jak się wyrwać spod przekleństw zapisanych w przymierzu. Bóg i Jego Syn dają nam jasną wskazówkę o tym, że słowo Boga i sam Bóg jest źródłem wody żywej:

J 7
(37) A w ostatnim, wielkim dniu święta stanął Isus i głośno zawołał: Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije.

(38) Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej.

(39) A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w niego uwierzyli; albowiem Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Isus nie był jeszcze uwielbiony.

Ap 21
(5) I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. I mówi: Napisz to, gdyż słowa te są pewne i prawdziwe.

(6) I rzekł do mnie: Stało się. Jam jest alfa i omega, początek i koniec. Ja pragnącemu dam darmo ze źródła wody żywota.

(7) Zwycięzca odziedziczy to wszystko, i będę mu Bogiem, a on będzie mi synem.

(8 ) Udziałem zaś bojaźliwych i niewierzących, i skalanych, i zabójców, i wszeteczników, i czarowników, i bałwochwalców, i wszystkich kłamców będzie jezioro płonące ogniem i siarką. To jest śmierć druga.

Isus tylko potwierdza to co mówi Bóg na ten temat:

Jr 2
(12) Przeraźcie się, niebiosa, nad tym, zadrżyjcie i zatrwóżcie się bardzo! - mówi Pan -

(13) Gdyż mój lud popełnił dwojakie zło: Mnie, źródło wód żywych, opuścili, a wykopali sobie cysterny, cysterny dziurawe, które wody zatrzymać nie mogą.

(14) Czy Izrael jest niewolnikiem albo sługą urodzonym w domu? Dlaczego więc stał się łupem?

(15) Młode lwy ryczą na niego, głośno porykują, obracają jego ziemię w pustynię, jego miasta są spalone tak, że nikt tam nie mieszka.

(16) Nawet mieszkańcy Memfisu i Dafne ostrzygą ci czubek twojej głowy.

(17) Czy nie zgotowałaś sobie tego sama, opuszczając Pana, swojego Boga?

(18) A teraz co masz z tego, że udajesz się do Egiptu, aby pić wodę Nilu, albo co masz z tego, że udajesz się do Asyrii, aby pić wodę Eufratu?

(19) Karze cię twoja złość, smaga cię twoje odstępstwo. Poznaj więc i zobacz, jak złą i gorzką jest rzeczą, że opuściłaś Pana, swojego Boga, i nie ma u ciebie bojaźni przede mną - mówi Wszechmocny, Pan Zastępów.

W powyższym fragmencie mamy też potwierdzenie tego co wiemy o przymierzu, wypełnia się klątwa przymierza przez nasze odstępstwo. Pozbawiliśmy się wody żywej więc pijemy zatrutą wodę, która nie może dać życia. Tą wodą są fałszywe nauki innych religii tych którzy nie posiadali ducha Bożego. Bóg jasno wskazuje jak przetestować i zweryfikować proroka (apostoła) trzeba mu zadać pytanie co mówi Pan. Dla nas jest to wskazówka, że każdą teorię czy proroctwo trzeba skonfrontować ze słowami Boga i Jego Syna aby mieć pewność, że jest prawdziwe:

Jr 23
(16) Tak mówi Pan Zastępów: Nie słuchajcie słów proroków, którzy wam prorokują, oni was tylko mamią, widzenie swojego serca zwiastują, a nie to, co pochodzi z ust Pana!

(17)Mówią im, że odrzucają słowo Pana, Tam pokój przybędzie do was; a do tych wszystkich, którzy kroczą według własnych pożądliwości, powidzieli: Zło nie spadnie na ciebie.

(18) Kto był w radzie Pana, i widział jego SŁOWO? Kto słuchał i słyszał?

(19) Oto trzęsienie ziemi od Pana, i gniew prowadzi do konwulsji, przybędzie gwałtownie do bezbożnych.

(20) I gniew Pana już nie powróci, aż spełni i ustanowi, zgodnie z celem jego serca; w dniach ostatecznych oni to będą rozumieli.

(21) Nie posyłałem proroków, a oni jednak biegną; nie mówiłem do nich, a oni jednak prorokują.

(22) Jeżeli uczestniczyli w mojej radzie, to niech zwiastują mojemu ludowi moje słowa i odwracają ich od ich złej drogi i ich złych uczynków.

(23) Czy jestem Bogiem tylko z bliska - mówi Pan - a nie także Bogiem z daleka?

(24) Czy zdoła się kto ukryć w kryjówkach, abym Ja go nie widział? - mówi Pan. Czy to nie Ja wypełniam niebo i ziemię? - mówi Pan.

(25) Słyszałem, co mówią prorocy prorokujący kłamliwie w moim imieniu, mówiąc: Miałem sen, miałem sen.

(26) Jak długo to trwać będzie? Czy Ja jestem w sercu proroków prorokujących kłamliwie, prorokujących oszukańczo, według upodobania własnego serca,

(27) Którzy zmierzają do tego, by zatrzeć w pamięci mojego ludu moje imię przez swoje sny, jakie sobie wzajemnie opowiadają, tak jak ich ojcowie dla Baala zapomnieli o moim imieniu?
(28) Prorok, który ma sen, niech opowiada sen, ale ten, który ma moje słowo, niech wiernie zwiastuje moje słowo! Cóż plewie do ziarna? - mówi Pan.

(29) Czy moje słowo nie jest jak ogień - mówi Pan - i jak młot, który kruszy skałę?

(30) Dlatego Ja wystąpię przeciwko tym prorokom - mówi Pan - którzy sobie nawzajem wykradają moje słowa.

(31) Oto Ja wystąpię przeciwko prorokom - mówi Pan - którzy używają swojego języka i mówią, że to "wyrocznia".

(32) Oto Ja wystąpię przeciwko prorokom, którzy za proroctwa podają sny kłamliwe - mówi Pan - a opowiadając je, zwodzą mój lud swoimi kłamstwami i przechwałkami. A przecież Ja ich nie posłałem ani im niczego nie nakazałem, oni zaś temu ludowi zgoła nic nie pomagają - mówi Pan.

(33) A gdy pytać się będzie ciebie ten lud albo prorok, albo kapłan, mówiąc: Jakie brzemię zapowiada Pan? Wtedy im odpowiedz: Wy jesteście moim brzemieniem, lecz Ja was zrzucę - mówi Pan,

(34) A proroka lub kapłana, czy kogokolwiek z ludu, który by rzekł: Brzemię Pana - ukarzę tego męża wraz z jego domem.

(35) Ale tak mówcie nawzajem do siebie, każdy do swojego brata: Co odpowiedział Pan? Albo: Co mówił Pan?

(36) Lecz "Brzemienia Pana" już nie wspominajcie, gdyż brzemieniem stanie się dla każdego jego słowo; wy bowiem przekręcacie słowa żywego Boga, Pana Zastępów, naszego Boga.

(37) Tak masz mówić do proroka: Co ci odpowiedział Pan? albo: Co mówił Pan?

(38) Lecz jeżeli będziecie mówić: "Brzemię Pana", to tak mówi Pan: Ponieważ wypowiadacie to słowo: "Brzemię Pana", chociaż wam zabroniłem mówić: "Brzemię Pana".

(39) Dlatego dźwignę was jako brzemię i odrzucę precz od mojego oblicza was i to miasto, które dałem wam i waszym ojcom.

(40) I wydam was na wieczną hańbę i wieczną, niezapomnianą obelgę.

Jr 17
(13) Nadziejo Izraela, Panie! Wszyscy, którzy cię opuszczają, będą zawstydzeni, a ci, którzy od ciebie odstępują, będą zapisani na piasku, gdyż opuścili Pana, źródło wód żywych!

Opuszczenie źródła wód żywych , czyli dających życie jest jednoznaczne z piciem trucizny. Tylko zwrócenie się do nauk Isusa, który przekazuje nauki samego Boga gwarantuje "odtrucie" organizmu po czasie picia trucizny i "rozpuszczenie" goryczy która "spożywamy" codziennie.

Podsumowując:
Z powyższych fragmentów jak i z wielu innych, które można znaleźć, którymi nie chce zasypywać postu można wysnuć wniosek, że nauki niezgodne z prawem Bożym są dla nas trucizną którą spożywamy na własne życzenie. Bóg oczyszcza nas z tej trucizny, gdy zwrócimy się do Niego i do postępowania zgodnego z Jego prawem, gdyż tylko Bóg jest źródłem wody życia. Jest tez wzmianka o tym że w czasach końca będziemy to rozumieli (Jr 23, wers 20)

Myślę że jest to wytrącenie argumentu tym którzy próbują dalej pawła bronić jako natchnionego przez Boga tylko dla tego, że nie dopuszczają myśli że Bóg mógłby pozwolić skazić biblię. Otóż pozwolił na to, gdyż jest to część naszej kary Ale pozostawił wybór którą "wodę będziemy pili", czy zatrutą wodę nauk pawłowch, który nic nie mówi od Boga, w ogóle się na Niego nie powołuje!!!! Pisze tylko swoje wynurzenia i własne interpretacje praw Bożych większość kompletnie ignorując.

TRZEBA NAM DRODZY BRACIA I SIOSTRY JAK NAJSZYBCIEJ PORZUCIĆ ZATRUTĄ WODĘ I NAPOIĆ SIĘ ZE ŹRÓDŁA WODY ŻYWEJ, CZYLI SŁOWAMI BOGA I SYNA.

"Dla nas jest to wskazówka, że każdą teorię czy proroctwo trzeba skonfrontować ze słowami Boga i Jego Syna aby mieć pewność, że jest prawdziwe".

"TRZEBA NAM DRODZY BRACIA I SIOSTRY JAK NAJSZYBCIEJ PORZUCIĆ ZATRUTĄ WODĘ I NAPOIĆ SIĘ ZE ŹRÓDŁA WODY ŻYWEJ, CZYLI SŁOWAMI BOGA I SYNA".

Nic dodać, nic ująć Efraimito!

Chciałbym podesłać ciekawe przemyślenia jednego z naszych czytelników, odnośnie aktualności Przymierza i pewnej, bardzo interesującej interpretacji jego nakazów w przełożeniu na czasy obecne.

Szczerze przyznam, że nie spotkałem się z tego typu spojrzeniem na kwestię i nawet poczułem się nieco zdumiony, ponieważ nie myślałem o takim sposobie podejścia.

Przekleję treść maila abyście mogli zobaczyć o co dokładnie chodzi...


Cześć Kamil,

Pozwoliłem sobie do Ciebie napisać, bo nie znalazłem nic konkretnego na ten temat na forum i blogach. Zerknij proszę na wybiórczo przedstawione zakazy i nakazy dane Izraelitom - idąc poniższym tokiem rozumowania jesteśmy w stanie nawet w dzisiejszych czasach dotrzymywać w 100% Starego Przymierza.

I Mojżeszowa 17
17:11 Obrzeżecie mianowicie ciało napletka waszego i będzie to znakiem przymierza między mną a wami.

Obrzezanie to wyzbycie się nadmiernej zmysłowości (bo ta jest ziemska, demoniczna), aby serce było gotowe na przyjęcie Słowa Bożego. Należy wystrzegać się skrajnych emocji, "wpadania w ogień, to w wodę"

I Mojżeszowa 17
17:12 Każde wasze dziecię płci męskiej, po wszystkie pokolenia, gdy będzie miało osiem dni, ma być obrzezane; podobnie też wszystkie inne dzieci, zarówno urodzone w domu jak i nabyte za pieniądze od jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie jest z potomstwa twego,
17:13 Obrzezany ma być; zarówno urodzony w domu twoim jak i nabyty przez ciebie za pieniądze. I będzie przymierze moje na ciele waszym jako przymierze wieczne.

Powinniśmy się otaczać ludźmi czystymi, bądź też takimi, którzy takiej czystości poszukują.

II Mojżeszowa 22
22:9 W każdej sprawie o sprzeniewierzenie, czy to wołu, czy osła, czy jagnięcia, czy szaty, czy jakiejkolwiek zguby, o której ktoś powie, że to jest jego własność, powinni obaj dany przypadek przedłożyć Bogu: kogo Bóg uzna winnym, ten odda bliźniemu swemu podwójnie.

Jedynym nieomylnym sędzią jest tylko Bóg Ojciec.

II Mojżeszowa 22
22:30 Tak samo uczynisz z twoim wołem, z twoją owcą. Siedem dni będzie przy matce swojej, ósmego dnia oddasz mi je.

Wszystko co zyskujemy w tym świecie jest po to, aby Go poznać.

II Mojżeszowa 23
23:1 Nie rozgłaszaj fałszywej wieści. Nie wspomagaj winowajcy, świadcząc na korzyść bezprawia.
23:2 Nie przyłączaj się do większości ku złemu i nie składaj w spornej sprawie świadectwa za większością, by łamać prawo.
23:3 Nawet ubogiego nie popieraj w niesłusznej sprawie.

Nie pokładamy nadziei i ufności w człowieku, a wyłącznie w Bogu.

II Mojżeszowa 21
21:28 Jeżeli wół zabodzie mężczyznę albo kobietę na śmierć, to należy wołu ukamienować i nie jeść jego mięsa, właściciel zaś wołu będzie niewinny.

Wszystko co przeszkadza/wywołuje chaos na drodze ku poznaniu prawdy, należy wyeliminować – może (aczkolwiek nie musi) to być np. hobby.

II Mojżeszowa 21
21:29 Jeżeli jednak wół bódł od dawna, a ostrzeżono o tym jego właściciela, ten zaś go nie pilnował, i wół zabił mężczyznę albo kobietę, to wół będzie ukamienowany, a jego właściciel poniesie śmierć.
21:30 Jeżeli jednak nałożono na niego okup, to da jako okup za swoje życie tyle, ile na niego nałożą

III Mojżeszowa 24
24:20 Złamanie za złamanie, oko za oko, ząb za ząb. Jak okaleczył człowieka, tak mu będzie oddane.
24:21 Kto zabije zwierzę, zapłaci za nie, a kto zabije człowieka, poniesie śmierć.

Jeżeli jakiś człowiek prowadzi ku zwiedzeniu (lub mamy takie podejrzenie), całkowicie odsuwamy się od jego nauk/teorii - "nie może dobre drzewo rodzić złych owoców".
Jeżeli Bóg zadecyduje, że człowiek świadomie zwiódł drugiego z właściwej drogi i nie widzi w nim skruchy, dotyka go oddaleniem od siebie, to swoista śmierć.

II Mojżeszowa 22
22:1 Jeżeli ktoś ukradnie wołu lub owcę, a potem je zarżnie lub sprzeda, odda pięć wołów za wołu, a cztery owce za owcę.
(...)
22:5 Jeżeli ktoś wypasie pole albo winnicę, bo puścił samopas swoje bydło i ono pasło się na cudzym polu, to wynagrodzi tym, co ma najlepszego ze swego pola i tym, co ma najlepszego ze swojej winnicy.
(...)
22:7 Jeżeli ktoś powierzy bliźniemu swemu pieniądze albo naczynia do przechowania, a zostanie to ukradzione z domu tego człowieka i złodziej zostanie wykryty, to odda w dwójnasób.

Łamiąc 8 przykazanie oddajemy właścicielowi wszystko z nawiązką, czyli traktujemy innych tak, jak sami chcielibyśmy być traktowani (lub nawet lepiej).

II Mojżeszowa 22
22:19 Kto spółkuje ze zwierzęciem, poniesie śmierć.

II Mojżeszowa 23
22:18 Czarownicy nie zostawisz przy życiu.

Wszystko zostało stworzone "według swego rodzaju". Każda ingerencja w zamysł Stwórcy to wykraczanie po za Zakon – klonowanie, krzyżowanie zwierząt, wprowadzanie genetycznych zmian w stworzeniu, homoseksualizm, sodomia, itd. Zbaczanie z prostych ścieżek wytyczonych przez naszego Stwórcę to automatycznie spoufalanie się ze złem.

II Mojżeszowa 22
22:20 Kto składa ofiary innym bogom, poza samym Panem, będzie zgładzony.

Bałwochwalstwo jest największym wykroczeniem, bo prowadzi do kolejnych.

II Mojżeszowa 22
22:21 Przychodnia nie będziesz gnębił ani uciskał, bo sami byliście przychodniami w ziemi egipskiej.
22:22 Nie będziesz uciskał żadnej wdowy ani sieroty.

II Mojżeszowa 23
23:4 Jeżeli napotkasz zabłąkanego wołu albo osła twego nieprzyjaciela, odprowadź go zaraz z powrotem do niego.
23:5 Jeżeli zobaczysz, że osioł twego przeciwnika upadł pod ciężarem, nie opuszczaj go, lecz dopomóż mu podnieść go.

Należy każdemu głodnemu prawdy umożliwić/pomóc ją poznać.

III Mojżeszowa 11
11:3 Każde spośród bydła, które ma rozdzielone kopyto i rozszczepioną racicę i przeżuwa pokarm, możecie jeść;
(...)
11:42 Nie będziecie też jedli niczego, co się czołga na brzuchu, i niczego, co chodzi na czterech i więcej nogach spośród wszystkich małych zwierząt, które biegają po ziemi, gdyż są obrzydliwością.

Należy unikać pychy i chciwości (tj. wszystkiego tego co przesiąknięte światem), a karmić się wyłącznie pokorą i roztropnością. Należy dbać o to, by nieustannie pracować wyłącznie dla poznania Boga. Co do zakazu jedzenia krwi – krew to dusza i to wyraźny sygnał, że absolutnie każda należy wyłącznie do Niego.

III Mojżeszowa 13
13:2 Jeżeli u jakiegoś człowieka pojawi się na skórze jego ciała obrzęk albo wysypka, albo plama i rozwinie się to na skórze jego ciała tak, że wygląda to na trąd, to zaprowadzą tego człowieka do kapłana Aarona lub do jednego z jego synów, kapłanów,
(...)
13:6 A gdy kapłan zobaczy go po raz drugi siódmego dnia i stwierdzi, że miejsce zarażone stało się bezbarwne i zakażenie nie rozszerzyło się na skórze, to kapłan uzna go za czystego. Jest to tylko wysypka, więc tamten wypierze swoje szaty i będzie czysty.

Jeżeli otrzymaliśmy już pewną dozę poznania Słowa, ale mimo wszystko pozostajemy w grzechu i nie opamiętamy się w porę , zostaniemy ukarani po przez usunięcie z Zakonu.

Ostatnią krwawą ofiarą był Syn, więc dzisiaj całopalenie to być może po prostu modlitwa.
Każda ofiara powinna być przygotowywana "nie na zakwasie" i "z przedniej mąki". Wszystkie najbardziej wzniosłe/szlachetne uczucia zaznane w ciągu naszego życia dedykujemy Bogu. Należy je wykorzystywać ku poznaniu Stwórcy. Gdy czujemy się w pełni sił, zamiast upajać się chwilą i przesiąkać światem należy pamiętać dzięki komu tego wszystkiego doświadczamy. Zatrzymajmy się na moment i pomyślmy o Nim, ofiarujmy Jemu tę chwilę. W momentach naszego upadku, tj. oddalenia od Boga, również powinno pojawiać się wdzięczność – "nasze myśli to nie myśli Jego".

Ofiara przebłagalna (lub też tzw. wykup) za nasze wykroczenia wobec Prawa Bożego wiąże się z jakimś wyrzeczeniem – im większy wysiłek, a nawet cierpienie (jednak nie umartwianie się i nie okaleczanie ciała), tym ofiara bardziej przyjemna Ojcu.


Ciężko mi na obecną chwilę znaleźć jakiś klucz. Przychodzi mi jedynie na myśl, że wszystko co opisane w Piśmie Świętym należy rozpatrywać przez pryzmat "Bóg nas kocha"

Pozwolę sobie może rozwinąć daną myśl na przykładzie pewnego blogera – nie chcę go osądzać, posłuży jedynie jako przykład.

Esencją Pisma Świętego jest zdanie: należy wierzyć i ufać wyłącznie Ojcu i Jego Synowi – ale to wie każdy, kto nawet Biblii nigdy nie czytał. Natomiast tych ponad 2000 stron dane jest nam dlatego, ponieważ nie jesteśmy w stanie samodzielnie odkryć (po przez przesiąkanie tym światem od samych narodzin ) czym jest ów wiara. Dlatego też wszystkie Księgi ST., Ewangelie i Listy Apostołów w NT pozostawione nam przez Boga, są po to, abyśmy mogli ją (wiarę) zdefiniować.

Skoro:

Henocha 39

39:11 Przed Nim nie ma końca. Zanim świat został stworzony, wiedział, czym będzie [świat] i czym będą przyszłe pokolenia.

...to z pewnością wiedział jak będzie wyglądało dzisiejsze życie. Po co więc miałby zostawiać w swojej jedynej Księdze Mądrości nakazy i zakazy niezbędne do dotrzymania wciąż aktualnego Starego Przymierza, dotyczące okaleczania ciała, zabijania ludzi, kamienowania lub palenia zwierząt na drwach, wykupów, ofiar przebłagalnych... itd.


Co do obrzezania:

Obrzezać to usunąć określoną część z męskiego przyrodzenia, która to odpowiada za przyjemne doznania podczas stosunku. Podobno obrzezani nie odczuwają podczas zbliżenia wszystkiego tego, co nieobrzezani. Czyli chodzi o wyzbycie się nadmiernej zmysłowości, namiętności – bo te pochodzą ze świata. Nie chodzi o seksualność, a bardziej o nie dopuszczanie do odczuwania/okazywania skrajnych emocji, bo one świadczą o tym jak bardzo jesteśmy otępieni światem. Chyba od zawsze każdy "dobry" wokalista lub "dobry" aktor to taki, który takimi skrajnymi emocjami operuje – głośniej, bardziej rozpaczliwiej, przesadnie wesoło... a im więcej emocji tym przecież mniej pokory.

Jezus Chrystus nauczał "błogosławieni, którzy się smucą", "błogosławieni ubodzy w duchu", ale też i "błogosławieni cisi", "błogosławieni miłosierni", "błogosławieni czystego serca" – upodobanie u Ojca znajduje człowiek pokorny i nieszukający uwagi innych, po prostu skromny.

Do sądzenia z wiary i uczynków, należałoby dodać jeszcze sądzenie z zaznanych za życia emocji (również swoistych uczynków) – czy aby skupialiśmy się na tym co czyste. W końcu badane są nasze i serca i nerki.


Co do wołów i ich właścicieli:

II Mojżeszowa 21
21:28 Jeżeli wół zabodzie mężczyznę albo kobietę na śmierć, to należy wołu ukamienować i nie jeść jego mięsa, właściciel zaś wołu będzie niewinny.

Zabódł mnie jakiś czas temu wół. Chodzi o blog pewnego gościa, który wyrwał z Biblii wszystkie strony Nowego Testamentu twierdząc że są dziełem szatana. Doprowadziło mnie to praktycznie do śmierci, ale woła ukamienowałem:) to znaczy postanowiłem, że jestem jeszcze zbyt wątły i chwiejny, by móc się odnaleźć na blogach – wolę ograniczyć się na samodzielnym studiowaniu Biblii, a wolnych chwilach czasem wpaść na jakieś bardziej zaufane, z których nie wieje chłodem i pychą.

II Mojżeszowa 21
21:29 Jeżeli jednak wół bódł od dawna, a ostrzeżono o tym jego właściciela, ten zaś go nie pilnował, i wół zabił mężczyznę albo kobietę, to wół będzie ukamienowany, a jego właściciel poniesie śmierć.

Zakładam, że wół, być może zabódł na wspomnianym blogu przez ostatnie lata nie jedną osobę, kilka go już upominało. W żadnym wypadku nie próbuje nikogo osądzać, chciałem podać jedynie przykład. Z pewnością taka osoba nie zdajduje już upodobania u Boga Ojca, poniosła śmierć tj. oddalenie Ducha Świętego.

Wiąże się z tym:

III Mojżeszowa 24
24:19 Jeżeli kto okaleczy swego bliźniego, uczyni mu się tak, jak sam uczynił.
24:20 Złamanie za złamanie, oko za oko, ząb za ząb. Jak okaleczył człowieka, tak mu będzie oddane.
24:21 Kto zabije zwierzę, zapłaci za nie, a kto zabije człowieka, poniesie śmierć.

Dawid w Psalmach prosi Ojca, aby m.in. pomógł mu wydostać się z pośród umarłych, przestał brodzić w ziemi - więc śmierć jako kara, to w tym przypadku bardziej oddalenie niż "wyzionięcie ducha".
Jedynym nieomylnym sędzią jest Bóg, więc absolutnie wszystko należy od Niego. Jeżeli zadecyduje, że człowiek świadomie zwiódł drugiego z właściwej drogi i nie widzi w nim skruchy, dotyka go oddaleniem od siebie.


Co do chorób na skórze:

Zapewne winny większego lub mniejszego przewinienia (wykroczenia poza Zakon), taki przykładowy zwodziciel ma jakiś czas na zmianę i opamiętanie się, może bardziej modlitwę o mądrość i siłę. Jeśli czas upłynie jest z Zakonu usuwany. Najgorzej, jeżeli zwodziciel zwodzi świadomie, po tym jak poznał wcześniej prawdę.


Co do sierot, wdów, cudzoziemców:

II Mojżeszowa 22
22:21 Przychodnia nie będziesz gnębił ani uciskał, bo sami byliście przychodniami w ziemi egipskiej.
22:22 Nie będziesz uciskał żadnej wdowy ani sieroty.

Wdowa, czy sierota to ktoś samotny, ktoś, kto kogoś stracił... lub też coś, np. sens życia, siłę do życia. Cudzoziemca może oznacza poganina, który potrzebuje czasem jedynie bodźca od właściwej osoby. To ludzie, które potrzebują odpowiedniej pomocy, nierzadko delikatnego wskazania palcem na Pismo Święte. Jezus wypominał faryzeuszom "pożeranie domów wdów i czynieniu swoich współwyznawców synami Gehenny"...



Co do oddania Bogu po 7 dni woła lub owcy, oraz oddawania pierwocin:

Wszystko co nas dotyka za życia jest nam po prostu dane, specjalnie dla nas. Wszystko jest po to, aby nas uczyć. Poznałem przyszłą żonę, dostałem awans w pracy, ułożyłem świetny utwór, świetny wiersz... należy to wykorzystywać ku poznaniu/zgłębianiu Jego zamysłu. Skoro mi na to pozwolił, z pewnością miał w tym jakiś plan...

Co do łamania 8 Przykazania:

II Mojżeszowa 22
22:1 Jeżeli ktoś ukradnie wołu lub owcę, a potem je zarżnie lub sprzeda, odda pięć wołów za wołu, a cztery owce za owcę.
(...)
22:5 Jeżeli ktoś wypasie pole albo winnicę, bo puścił samopas swoje bydło i ono pasło się na cudzym polu, to wynagrodzi tym, co ma najlepszego ze swego pola i tym, co ma najlepszego ze swojej winnicy.
(...)
22:7 Jeżeli ktoś powierzy bliźniemu swemu pieniądze albo naczynia do przechowania, a zostanie to ukradzione z domu tego człowieka i złodziej zostanie wykryty, to odda w dwójnasób.

Po prostu traktujemy innych tak sami chcielibyśmy być traktowani, lub może i lepiej. Oczywiście zachowując zdrowy rozsądek


Co do sodomii, zboczeń, okultyzmu:

II Mojżeszowa 22
22:19 Kto spółkuje ze zwierzęciem, poniesie śmierć.

II Mojżeszowa 23
22:18 Czarownicy nie zostawisz przy życiu.

Wszystko zostało stworzone "według swego rodzaju". Ktoś, nie pamiętam kto, na forum zbawienie poruszył tę kwestię. Według swego rodzaju to zgodnie ze swoim przeznaczeniem, każda modyfikacja/ingerencja w zamysł Boga to wykroczenie, a wtedy w dalszym poszukiwaniu prawdy schodzimy na boczny/przeciwny tor – zbliżamy się wtedy do satanizmu (gnozy, kabały, różnych "duchowych ścieżek", itd)

II Mojżeszowa 23
23:4 Jeżeli napotkasz zabłąkanego wołu albo osła twego nieprzyjaciela, odprowadź go zaraz z powrotem do niego.
23:5 Jeżeli zobaczysz, że osioł twego przeciwnika upadł pod ciężarem, nie opuszczaj go, lecz dopomóż mu podnieść go.

Jezus jednoczył zagubione owce. Mamy Go naśladować. Jeżeli ktoś błądzi – pomagajmy. Ktoś nie jest w stanie dźwignąć ciężaru np. wiedzy, której można zakosztować na Twoim blogu i jemu podobnych (bo na początku to wszystko nieco przytłacza) – wesprzyjmy go, choćby dobrym słowem, że czeka nas przecież Nowe Jeruzalem, wypełniają się po prostu dzieła Boże, itd.

III Mojżeszowa 11
11:3 Każde spośród bydła, które ma rozdzielone kopyto i rozszczepioną racicę i przeżuwa pokarm, możecie jeść;
(...)
11:42 Nie będziecie też jedli niczego, co się czołga na brzuchu, i niczego, co chodzi na czterech i więcej nogach spośród wszystkich małych zwierząt, które biegają po ziemi, gdyż są obrzydliwością.

W dużym mieście jest za pewne z tym mniejszy problem, jednak w moim (wschodnia Polska B, a może i C lub nawet D, ok.20000 mieszkańców) jest bardzo ciężko o jagnięcinę, nie wiele lepiej z dostępnością do wołowiny. Nie wiem o co chodzi z rozdzielonym kopytem, ale przeżuwanie pokarmu przed jego połknęciem kojarzy mi się z pokorą i cierpliwością. Świnia dobrze nie pogryzie i już pokarm ląduje w żołądku (Izraelici zostali ukarani za łapczywe jedzenie przepiórek) – to akurat jest bliższe łapczywości, chciwości, pożądania, zmysłowości, bliższe światu. Mamy karmić się tym co szlachetne i czyste – bo tylko to pochodzi od Boga. Ostrą selekcje powinny przechodzić muzyka, film, ksiązka, po prostu emocje których w ciągu dnia jesteśmy tak chłonni.


Co do ofiar całopalnych, przebłagalnych i wykupu:

Ostatnią krwawą ofiarą był Syn Boży, więc dzisiaj ofiarą całopalną być może jest po prostu szczera i pozbawiona powątpiewania poranna i wieczorna modlitwa. W środku dnia mało kto ma czas, aby narąbać drwa tj, maksymalnie się na niej skupić – całopalna poranna i wieczorna ofiara. Pozostałe to po prostu ofiary.

Jeśli chodzi o przebłagalne, powiązałbym je z wykupem. Tutaj pozwolę sobie podać przykład ze swojego życia.

Mój dziadek (już wdowiec) jest tuż po 80ce, aczkolwiek bardzo świeżo i racjonalnie myśli. Mieszkam w pobliżu niego. Delikatnie dawał mi od dłuższego czasu do zrozumienia, że nie odwiedzam go zbyt często. Pojawiły się u mnie ogromnie dręczące wyrzuty sumienia, tym bardziej, że nie mam po pracy żadnych zobowiązań i zdałem sobie sprawę, że zaniedbuję go tak na prawdę z powodu swojego lenistwa – bo wolę odpocząć, otworzyć piwo, zresetować się przy jakimś dennym filmie. W ramach rekompensaty (wykupu) sprawiłem mu rolety okienne tzw.zebry do pokoi (taki pomysł przyszedł mi do głowy w pierwszej chwili), z czasem udaje mi się nawet go zabierać na spacer do parku (chodzimy, palimy papierosy, i przede wszystkim staram się go słuchać). Nie jest to może coś niesamowitego z perspektywy 2 osoby, ale dla niego z pewnością ma wielkie znaczenie. Od tamtego czasu, moje wyrzuty sumienia ustały – to był pewnego rodzaju wykup (ofiara przebłagalna) za mój grzech (egoizm).

Oczywiście nie należy popadać w skrajność – że będę grzeszył, bo przecież wykupię (złożę ofiarę przebłagalną) za swoje niecne postępowanie i będę czysty. Bóg jest jednym sprawiedliwym sędzią i tylko On o wszystkim decyduje ("Jego myśli to nie myśli nasze").


Zastanawia mnie jeszcze, po co tak dokładne opisy szat kapłańskich i Przybytku Mojżeszowego - w Nowym Jeruzalem nie będzie przecież żadnej świątyni???

..................................

Myślę, że może być to przełomowe i na pewno temat można by rozwinąć...

Przykro mi, ale absolutnie nie można się z tym zgodzić.

Jest to niebezpieczny trend i należy to dobrze rozważyć. Człowiek, który to napisał przypomina mi tego, który do mnie napisał emaila i kwestionował Ewangelię Jana. Podobny styl.

Największym punktem przeciwko takiemu podejściu do Prawa jest... wyjaśnienie Prawa przez samego Isusa Chrystusa.

Odrzucamy Pawła z powodu konfliktu z Chrystusem - odrzucajmy także wszystkich, którzy nauczają podobnie jak Paweł - czyli ignorują nauki Isusa.

Nie jestem za łatwizną ale rozumiem postawę Boga - myślę że rozumiem a czytelnicy to sprawdzą.

1. Nikt z nas nie ma żadnej pewności, że jest Słowianinem i przepisy Prawa dane Izraelitom ponad 10 Przykazań nas obowiązują.

My podejrzewamy, że jesteśmy Słowianami czyli Narodem Wybranym ale nikt z nas o sobie tego na 100% nie wie.

Dlatego nie wiemy, że CAŁE Prawo nas dotyczy, ponieważ z nami Bóg Przymierza raczej nie zawarł. Mamy podejrzenia że tak ale nie mamy pewności.

2. Bóg zawarł Przymierze z Izraelem na podstawie Jego olbrzymich dzieł, czyli po wyjściu z Egiptu, po 10 egipskich plagach, po zniszczeniu armii faraona z nim samym, rozstąpieniu się morza i wielu innych cudach.

Taką sytuację będziemy mogli porównać z naszym wyjściem na pustynię. Dopiero wtedy Bóg będzie od nas wymagał a my BĘDZIEMY MUSIELI okazać posłuszeństwo wobec Boga, który z nami bezpośrednio rozmawia i wykonuje swe dzieła.

Takiej sytuacji w chwili obecnej nie ma i nie ma żadnej przesłanki, aby ktokolwiek musiał się dzisiaj obrzezać, skoro nawet nie wie, czy jest Izraelitą czy też nie.

Jest ewidentne, że Chrystus to wszystko doskonale rozumiał i z tej przyczyny dał nam lekcję odnośnie Prawa i nakazał posłuszeństwo wobec 10-ciu Przykazań, ponieważ według Jego słów owo posłuszeństwo gwarantuje nam zbawienie.


Oczywiście musimy się z tym zgodzić i 10 Przykazań obowiązuje cały świat. Każdy kto będzie ich strzegł i przestrzegał znajdzie się w Królestwie Bożym bez względu na pochodzenie genetyczne.

Resztę ogłosi nam Bóg lub Syn po uprowadzeniu na pustynię. Jeżeli Bóg rozkaże obrzezanie - będziemy musieli być temu posłuszni. Ale w tym czasie nawet Chrystus nie wymaga od nas obrzezania.

Jest także wiadome, że bałwochwalcy dopiero na pustyni będą zawstydzeni i będą się wstydzili swego bałwochwalstwa i będą się z tego powodu rumienić ze wstydu.

Jesteśmy pod masowym i bardzo intensywnym praniem mózgów i Bóg nasze warunki życia dobrze zna. Dlatego posłał swego Syna aby nas pouczył - co nam wolno a czego nie.

Nikt z nas nie ma prawa wymagania od innych CZEGOKOLWIEK. Mamy swoje sumienia i każdy postępuje według głosu sumienia.

Moje sumienie nakazuje mnie napisanie tego, co właśnie napisałem i uważam tekst tego człowieka za przebiegły atak na Chrystusa, czyli ignorowanie Jego nauk odnośnie Przykazań.

Mamy temat o Prawie i nikt z nas do takich absurdalnych wniosków jeszcze nie doszedł.


Innej wykładni o Prawie niż Kazanie na Górze nikt z nas nie potrzebuje, ponieważ to nam do zbawienia wystarczy. Resztę dowiemy się bezpośrednio - od Boga i Syna.

Dlatego Paweł tak to zaciekle zwalczał.

Przykro mi Obserwatorze za taki ostry ton - nie przeciwko tobie - ale moim zdaniem inaczej nie można do tego podejść.

Jestem przeciwnikiem szukania interpretacji prostych praw Bożych, tylko po to aby coś nam pasowało. Tak jak Henryk napisał, nikt nie może że 100% pewnoscia stwierdzić, że jest potomkiem Izraelitów, z którymi Bóg zawarł przymierze. Póki co jestemy głównie podporzadkowani 10 przykazaniom Bożym, a pozostałe prawe będziemy przestrzegać gdy się okaże że jesteśmy potomkami biblijnego Izraela. Interpretacje praw Bożych w ten sposób mogą być bardzo niebezpiecznie i proponuję unikać tego.

Ludzie mają skłonnosć do wyjasniania pewnych spraw wygodnie dla siebie.
Chodzi mi tu głównie o niejedzenie wieprza które ten "znajomy" interpretuje po swojemu.

Poza tym tłumaczenie że mieszka się w polsce a,b czy c i w związku z tym nie ma sie dostępu do wołowiny jest niepoważne.

Nie mam dostępu do wołowiny to sobie zarzuce dzisiaj wieprza? Tak?

Wytłumacz to Temu który to prawo nam dał.

Może zbyt dosadnie pisze ale odrzucenie nieczystych pokarmów to mój konik i wiem że da się to zrobić mieszkając nawet w polsce C.

Nie stać kogos na wołowine, niech je kurczaka a wołowine od "swięta"

Ktos mieszka z rodzicami i rodzice mu gotują, to w dniu w którym jest na stole wieprzowina on zrobi sobie kanapki, wczesniej uprzedzając o tym rodzine że tak po prostu wybrał.

O ile obrzezanie może nie jest wymagane (na tą chwile poznania) ale powstrzymywanie sie od nieczystych pokarmów moim zdaniem jest wymagane gdyż ani Bóg ani Isus nie zniósł tego.

Owszem można polemizować jak z obrzezaniem, czy to napewno dotyczy nas bo skąd wiadomo czy jestesmy Izraelitami?

Uważam że to czy jadło się wieprza czy nie na sądzie nie będzie miało znaczenia bo oczywiscie że wystarczy do tego przestrzeganie 10 przykazań ale ...przynajmniej mam czyste sumienie.

Ja jak zacząłem czytać post Kamila i juz po 1/3 postu poczułem dziwny niesmak i przesunąłem w dół zobaczyć czy inni też odczuli tak niesmak i nie zawiodłem się, dla mnie to też smierdzi i tak jak Chrystus powiedział " tak-tak, nie- nie , a co ponad to jest od złego" jak dla mnie to też dorabianie trochę 2 dna do prostych rzeczy.

Myślę, że macie rację.

Dobrze, że poddaliście ten wpis krytyce, ponieważ podszedłem do tego nieco na szybko.

Ów czytelnik jest świeży w poznawaniu Słowa i przesłał mnie to jako swe przemyślenia, które zapewne powstały w starciu z doktrynami jawnie negującymi aktualność Przymierza..to może być także objaw przybierających na sile ataków na Ojca i Syna, w których Prawo Boże i jego treść jest ukazywana jako coś złego.

Proszę nie miejcie mi tego za złe. Dobrze, że można liczyć na waszą szczerość

Wg mnie problemem w rozumieniu prawa jest skupianie się na poszczególnych zapisach a nie na istocie prawa. Otóż prawo zostało tak skonstruowane, aby nie wyrządzić szkody Bogu i człowiekowi. Jeżeli ktoś przekracza prawo to w jakiś sposób wyrządza szkodę człowiekowi, Bogu lub samemu sobie. Zapisy mają formę ochrony nas przed czymś. Inne zapisy są swoistym "taryfikatorem" mówią o tym jak człowiek może zadośćuczynić za złamanie prawa. Wszędzie gdzie pisze o płaceniu za coś itp. jest to opis zadośćuczynienia. Dziś zapisy mogły by brzmieć inaczej, np: "jeśli rozbiłeś komuś auto. musisz za nie zapłacić". Chodzi o to, że za krzywdę musi być zadośćuczynienie. Często karą za grzech jest śmierć. I tu nie ma odwrotu. Innym razem Bóg daje sobie furtkę do szybkiego osądzenia tego kto zgrzeszył. Np gdy ktoś zabił drugą osobę, musiał uchodzić przed mścicielem krwi, jeśli udało mu się zbiec był to znak, że Bóg chce go zachować przy życiu i dać mu szansę odpokutowania, bo np nie było to zabójstwo ale nieumyślne spowodowanie śmierci. Innym razem grzesznik miał zginąć od razu.

Kolejnym problemem jest moim zdaniem problem z rozróżnianiem grzechu od nieczystości. Za grzech najczęściej czekała Izraelitów śmierć. Natomiast z nieczystości Bóg oczyszczał Izraelitów w odpowiedni sposób, który miał charakter odpowiednich rytuałów lub wiązał się z określonymi trudnościami.

Zauważmy, że sama nieczystość nie była ciężkim grzechem, GRZECHEM BYŁO DOPIERO STAWANIE W NIECZYSTOŚCI PRZED BOGIEM np w jego przybytku.

Myślę, że dziś sytuacja jest analogiczna. Isus nauczył nas jak nie grzeszyć aby nie umrzeć z powodu grzechu, zwłaszcza aby nas nie dotknęła wieczna śmierć. Natomiast z naszych nieczystości oczyści nas Bóg gdy przyjdzie czas abyśmy przed nim stanęli i gdy znowu na ziemi pojawi się Jego Królestwo. Bóg chciał aby w Jego Królestwie nie było nieczystości, dlatego dał Izraelitom tak szczegółowe zapisy. Podobnie będzie gdy znowu na ziemi nastanie Królestwo Boże.

A teraz znowu powróćmy do istoty przestrzegania prawa. Najważniejsze jest przestrzeganie przykazań, a dopiero kolejnym etapem dla nas może być trwanie w czystości. Popatrzmy na to logicznie. Co z tego, że staramy się dochowywać przepisów dotyczących czystości, gdy mamy na sumieniu notoryczne grzechy? Nasza czystość jest wtedy do niczego nie przydatna.

Mówiąc obrazowo, co z tego że ktoś nie je wieprzowiny, jest obrzezany, nie współżyje z żoną w czasie jej nieczystości, nie chodzi w sabat, czy nawet składa jakieś ofiary, jeżeli ma problemy z przestrzeganiem przykazań (któregoś przykazania) czyli innymi słowa krzywdzi innego człowieka?

Najpierw musimy się skupić na istocie prawa, czyli na czynieniu dobra dla innych i na bezwzględnym posłuszeństwu wobec Boga, a dopiero można zachodzić w głowę jak np rozwiązać sprawę niejedzenia wieprzowiny.

O tym mówił Isus do faryzeuszy mówiąc czego trzeba było przestrzegać a czego nie zaniedbać.

Najważniejszą i kardynalną sprawą dla nas jest przestrzeganie przykazań, a  inne rzeczy pomagające nam dochować czystości raczej pokazują naszą gorliwość i wytrwałość, ale dopiero wtedy gdy jesteśmy w porządku z istotą prawa Bożego.

To wszystko racja, ale mamy dylemat w postaci zerwanego przymierza.

To Prawo detaliczne to część Przymierza.

Dlatego staram się nie omawiać tych przepisów ponieważ doszłoby do absurdów.

Czarownicy nie pozostawisz przy życiu!


Ilu z nas zna czarownice czy czarowników. I co grzesznicy? Dlaczego nikt z nas jeszcze czarownicy nie zabił!?

Owszem, jestem głęboko przekonany, że dorosły mężczyzna napotkawszy w lesie czarownicę próbująca zabić niemowlaka na ofiarę powinien ją pozbawić natychmiast życia.



Byłby to dobry uczynek w oczach Boga.


Kto wie, ile dzieci zostałoby w taki sposób uratowanych.


Ale... czy jesteśmy na 100% Izraelitami?Czy mamy taki obowiązek?

Czy wszystkie przepisy PRAWA nas OBOWIĄZUJĄ!?

W takim przypadku skupmy się głównie na 10-ciu Przykazaniach. Kto chce więcej, jest więcej Praw w Biblii!

Ale jednym z Przykazań jest Sabat! To jest równie ważne przykazanie jak wszystkie inne.

Brak poszanowania dla sabatu może pozbawić nas życia wiecznego.

Wieprzowina czy obrzezanie czy seks podczas miesiączki... niech każda osoba decyduje o tym bez pomocy drugich. Nie czyni tak, jak serce jej nakazuje i... niech nie wywiera presji na innych.

Znamy ludzkie wady na tyle, że wiemy iż są osoby, które chcą się za wszelką cenę wynosić ponad drugich swą świętością!

Nie chwalmy się tym, co czynimy kierując się sumieniem.

To sprawa sumienia każdej indywidualnej osoby.

Przede wszystkim bądźmy posłuszni Przykazaniom, bo to jest obowiązek każdego człowieka.

Miłujmy Boga... i bliźniego.

thewordwatcher napisał:To wszystko racja, ale mamy dylemat w postaci zerwanego przymierza.

To Prawo detaliczne to część Przymierza.

Dlatego staram się nie omawiać tych przepisów ponieważ doszłoby do absurdów.

Oczywiście że doprowadziłoby to do pewnych absurdów. Dla czego? Ponieważ są to przepisy dotyczące ludzi będących w królestwie zarządzanym przez Boga. Izrael był rządzony bezpośrednio przez Boga i Bóg mógł wydawać konkretne polecenia. Dla mnie wygląda to tak, że w chwili, gdy Bóg ustanowił swoje królestwo, nadał prawo zgodnie z realiami tego królestwa. Dał nam Mojżesza który wychowywał naród w realiach panowania królestwa na części ziemi. Gdy Izrael wyrzeka się tego królestwa, Bóg daje nam Syna aby nauczył nas zasad funkcjonowania w realiach niewoli i sam swoim przykładem pokazał jak wypełnić prawo w realiach panowania złego.

Jezus pokazał że należy się zwrócić bardzo mocno do istoty prawa, należy być bezwzględnie posłusznym Bogu, należy być dobrym i sprawiedliwym dla ludzi i to nie tylko z czystego obowiązku, ale szczerze z miłości do Boga i Jego stworzenia. Jezus mówi wprost, że Królestwo Boże się przybliża, ale jeszcze nie panuje na ziemi. Więc do póki nie zapanuje będziemy sądzeni z wypełniania istoty prawa. Z wszelkich nieczystości Bóg ma moc nas oczyścić. Nie osiągniemy w tym życiu absolutnej czystości, ALE MAMY SIĘ O NIĄ STARAĆ. Trzeba po prostu pamiętać co jest najważniejsze.

thewordwatcher napisał:Ilu z nas zna czarownice czy czarowników. I co grzesznicy? Dlaczego nikt z nas jeszcze czarownicy nie zabił!?

Owszem, jestem głęboko przekonany, że dorosły mężczyzna napotkawszy w lesie czarownicę próbująca zabić niemowlaka na ofiarę powinien ją pozbawić natychmiast życia.

Sam Henryku pokazałeś co jest istotą prawa na tym przykładzie. Nie jest istotą prawa samo w sobie zabijanie czarownic, ale jest nią obrona słabych i krzywdzonych. Nie mamy polować na czarownice dla tego że tak Bóg powiedział w realiach istnienia królestwa w którym On rządził, ale pomóc temu kto jest krzywdzony na ile nam pozwalają nasze siły, to jest zadanie dla nas na czas niewoli.
Jeszcze raz pytanie dlaczego Bóg nakazał zabijać czarowników i morderców? Moim zdaniem po to, aby chronić innych sprawiedliwych ludzi. I to jest istotą zapisu, chronić ludzi.

Mt 23,23
(23) Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że dajecie dziesięcinę z mięty i z kopru, i z kminku, a zaniedbaliście tego, co ważniejsze w zakonie: sprawiedliwości, miłosierdzia i wierności; te rzeczy należało czynić, a tamtych nie zaniedbywać.

Te rzeczy należy czynić: Być sprawiedliwym i miłosiernym dla ludzi oraz wiernym Bogu
Natomiast pozostałe zapisy nie zaniedbywać jeśli żyjemy zgodnie z istotą prawa.

Co jest najważniejsze w zakonie? Na nic się zda nie jedzenie wieprzowiny jeśli toczy nas nienawiść do bliźnich. Na nic obrzezanie ciała, jeśli nie potrafimy obrzezać serca, na nic zabijanie czarownic jeśli będziemy się oddawać woli bałwanów, i można by tak mnożyć i mnożyć. Isus mówi że ważne jest nawet to co myślimy i czego pragniemy a nie tylko to co robimy. Aby dobrze przestrzegać prawa trzeba dotrzeć do "rdzenia". Przestrzeganie prawa musi wypływać z nas w sposób naturalny i bezproblemowy dla nas ma być dla nas radością, wtedy żaden zapis nie jest za trudny ani za ciężki. Jeśli tylko pojawiają się w nas złe pragnienia i niecne myśli to już należy z nimi walczyć i wołać Boga o pomoc (pisałem o tym w temacie ingerencja demonów w nasze życie). Zmieniać siebie, to jest moim zdaniem istota prawa w warunkach niewoli.
Ale jak zawsze podkreślam, że to tylko moje zdanie

Moim zdaniem musimy zrozumieć jedno. 

Bóg oczekuje posłuszeństwa czyli wykonywania jego poleceń i jego prawa. To jest oczywiste.

Pierwsi ludzie przez nieposłuszeństwo zniszczyli doskonałą ziemię. Dlatego aby odbudować doskonałą ziemię Bogu są potrzebni posłuszni ludzie.

O co chodzi z Torą. 

Zauważmy jedno, Biblia nam opowiada nie tylko o Torze ale także opowiada nam historie powstawania danych praw Boga w określonych warunkach.

I tak Tora została dana Izraelitom na pustyni, kiedy zostali oni wyrwani z niewoli Egipskiej a ponadto podczas tego wyzwalania co się wydarzyło???

Bóg ujawnił Izraelitom, że jest ich Bogiem. Wcześniej w niewoli Egipskiej Izraelici nie znali Boga ponieważ oni zapomnieli o tym.

Dlatego bałwochwalstwo i inne grzechy Bóg surowo karał kiedy oznajmił Izraelitom kim jest i kiedy ich wyzwolił. Izraelici dopóki nie zostali rozproszeni byli surowo karani przez Boga.

Potem Bóg postanowił ostatecznie ukarać Izrael i go dał zniewolić oraz rozproszyć wśród innych narodów.

W ten sposób Izraelici zatracili pamięć o swoim Bogu.

Czego zatem nauczał Isus, który został posłany do zaginionych i rozproszonych owiec Izraela???

Nauczał tych praw z Tory jakich Izraelici muszą wypełnić aby ponownie zostać zabranym przez Boga oraz przetrwać ponowny osąd czy raczej test na pustyni.

Zauważmy jedno po wyzwoleniu Izraelitów z rąk Egipcjan Bóg testował z posłuszeństwa swój naród dając im swoje prawo. Tak samo w Edenie Bóg testował z posłuszeństwa Adama i Ewę. 

Isus swoimi naukami ma nas przygotować do ponownego testu na pustyni.

I tutaj zabranie na pustynie będzie oznaczać mogło nie tylko powtórzenie praw danych Mojżeszowi ale także dodanie nowych zakazów i nakazów Słowianom. 

Być może obok zakazu jedzenia wieprzowiny będzie zakaz picia kawy i herbaty????

Dlaczego???

Ponieważ kawa i herbata pobudza wydzielanie adrenaliny a to może powodować konfliktu z bliźnimi.
Dlatego Isus mówiąc:

mat 18 napisał:( Jeżeli więc ręka twoja albo noga twoja cię gorszy, utnij ją i odrzuć od siebie; lepiej jest dla ciebie wejść do żywota kalekim lub chromym, niż mając obydwie ręce lub obydwie nogi być wrzuconym do ognia wiecznego.
(9) A jeśli cię oko twoje gorszy, wyłup je i odrzuć od siebie; lepiej jest dla ciebie z jednym okiem wejść do żywota, niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do ognia Gehenny.

Czyli mamy wyeliminować grzechy i nasze złe nawyki aby nawyknąć do posłuszeństwa.

Zauważyłem coś ciekawego. Isus powołał się na przykład Abrahama:

Ew Jana 8 napisał:(39) Odpowiadając, rzekli mu: Ojcem naszym jest Abraham. Isus im rzecze: Jeżeli jesteście dziećmi Abrahama, spełniajcie uczynki Abrahama.

Co uczynił Abraham???

Nie zawahał się wypełnić polecenia Boga w postaci złożenia w ofierze swego syna umiłowanego Izaaka. Te polecenie Boga było bardzo trudne dla Abrahama z wielu powodów. Te polecenie było trudne z jednego jeszcze powodu. Było ono totalnie nowym nakazem, dotychczas Bóg zabraniał przelewania krwi człowieka przez drugiego człowieka!!!! Było to zatem dla Abrahama totalnie nowe prawo.

Tak samo dla Izraelitów wiele praw jakie dał im Bóg przez Mojżesza były dla nich nowymi prawami, które mieli wykonywać. 

Tak samo ponowny pobyt na pustyni może być dla nas totalnym zaskoczeniem. Dlatego tak ważne jest wypełnianie słów Isusa. Zobaczmy co mówi Isus:

Mat 7 napisał:(21) Nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios; lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mego, który jest w niebie.
(22) W owym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w imieniu twoim i w imieniu twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w imieniu twoim nie czyniliśmy wielu cudów?
(23) A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie.
(24) Każdy więc, kto słucha tych słów moich i wykonuje je, będzie przyrównany do męża mądrego, który zbudował dom swój na opoce.
(25) I spadł deszcz ulewny, i wezbrały rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom, ale on nie runął, gdyż był zbudowany na opoce.
(26) A każdy, kto słucha tych słów moich, lecz nie wykonuje ich, przyrównany będzie do męża głupiego, który zbudował swój dom na piasku.
(27) I spadł ulewny deszcz, i wezbrały rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom, i runął, a upadek jego był wielki.
(28) A gdy Isus dokończył tych słów, zdumiewały się tłumy nad nauką jego.
(29) Albowiem uczył je jako moc mający, a nie jak ich uczeni w Piśmie.

Zauważcie, Isus powiedział, że każdy kto słucha i wykonu jego  słowa i nauki buduje sobie dom na skale który nie zniszczy żadna wichura. Co to oznacza???

Ludzie którzy zwalczają swoje grzeszne nawyki szykują się do zdania tego swoistego testu na pustyni jaki szykuje nam Bóg!!!!

Isus jasno powiedział, że to wykonywanie jego słów gwarantować nam ma miejsce w Królestwie Boga.

Moim zdaniem Prawo Boże moralne nie zmieni się, czyli nie będzie żadnych nowych praw moralnych nadanych nam przez Boga i Jego Syna ani na pustyni, ani podczas 1000-letniego królestwa.

Isus powiedział przecież wyraźnie:

Mt 5:
(17) Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. (18) Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.

Z tego jak dla mnie płynie wniosek, że prawo moralne będzie istniało w niezmienionej postaci tak długo, jak długo będzie istniała ta ziemia i to niebo. Prawo moralne zatem może ulec zmianie dopiero po 1000-letnim królestwie, kiedy nastanie nowa ziemia i nowe niebo.

Ostatnią aktualizacją Prawa Bożego moralnego, jaką uczynił Bóg, była ta dokonana za pośrednictwem Pana Isusa.

Bóg za pośrednictwem Isusa nieco tylko zmienił i rozszerzył Torę o nowe przepisy (dopasowując tym samym Torę do przyszłych warunków), których dotąd w Torze nie było i już po zmartwychwstaniu Isusa, Bóg nadał jedynie tę najważniejszą część Tory całej ludzkości do obowiązkowego przestrzegania.

I to się właśnie składa na wszystkie przykazania Isusa, bo jedynie ta część Tory, a nie wszystkie jej przepisy, jest od czasów Isusa obiektywnie możliwa do przestrzegania przez każdego człowieka na ziemi, czyli niezależnie od czasów, miejsca i sytuacji życiowej, w jakiej człowiekowi narodzonemu po Isusie przyszło żyć.

Zatem przykazania Pana Isusa to nic innego jak nieco tylko zmieniona najważniejsza część przepisów Tory (łącznie z 10 przykazaniami ze ST, które zostały przez Boga za pośrednictwem Pana Isusa zaliczone do przykazań Jego Syna, a przez to zbiór przykazań został znaczenie rozszerzony ponad te 10 przykazań). I ta właśnie część Prawa Mojżesza, która wcześniej obowiązywała tylko Izraelitów, została już po zmartwychwstaniu Pana Isusa nadana za Jego pośrednictwem całej ludzkości, w tym rozproszonym w niej genetycznym Izraelitom.

A dlaczego tak się stało?

M.in. dlatego, że to właśnie z całej ludzkości będą wywodzili się członkowie przyszłego, odrestaurowanego na pustyni narodu Izraela.

Natomiast na pustyni Bóg nada całej ludzkości do obowiązkowego przestrzegania również pozostałą część Tory (nie wiadomo tylko, w jakim zakresie), bo po sadzie na pustyni wszystkich na świecie będzie obowiązywało Prawo Izraela, który będzie rządził całą ziemią pod wodzą Isusa Mesjasza.


Co do przymierzy z Izraelem, czy Bóg zawarł je także z nami, to myślę sobie, że Bóg zawarł je poprzez Mojżesza także z każdym przyszłym członkiem narodu wybranego – Izraela.

I tu nie chodzi tylko o zupełnie dzisiaj nieświadomych tego faktu genetycznych członków tego narodu, ale o każdego, kto obecnie wierzy w Pana Isusa i przestrzega – oczywiście w im większym zakresie, tym lepiej - zasadniczej i nieco zmodyfikowanej (rozszerzonej) części Tory, która składa się obecnie na wszystkie przykazania Pana Isusa.

Czyli jeżeli ktoś dzisiaj stara się postępować jak członek Ludu Bożego, członek narodu wybranego Izraela, czyli jak genetyczny Izraelita, wierząc w Pana Isusa i przestrzegając znanych mu Jego przykazań, to już wie, że w przyszłości w nagrodę zostanie on włączony do tego narodu bez względu na to, czy jest genetycznym potomkiem Izraelitów, czy nie.

Dlatego też myślę, że genetyka dla zwykłych sprawiedliwych ludzi nie będzie miała żadnego znaczenia z punktu widzenia zaliczenia ich w poczet przyszłego narodu Izraela i wyprowadzenia ich na pustynię na sąd, bo to nie genetyka, a tylko same dobre uczynki danego sprawiedliwego człowieka (tj. zgodne ze znanymi temu człowiekowi przykazaniami Pana Isusa) w połączeniu w jego wiarą w Pana Isusa i chrztem wodą będą przesądzające dla zaliczenia tego człowieka do odrestaurowanego na pustyni narodu Izraela.

Natomiast genetyka w połączeniu z przestrzeganiem przykazań Isusa i wiarą w Niego będzie miała znaczenie tylko i wyłącznie dla 144.000 wybrańców.

Bo jeżeli ktoś przestrzega choćby w sposób zbliżony do doskonałości wszystkich znanych mu przykazań Pana Isusa, a nie jest genetycznym Izraelitą, to nie ma takiej opcji, aby został jednym ze 144.000.