Całkowite zaufanie Bogu

Chciałbym przedyskutować z Wami temat pokładania ufności w Bogu.
Mamy wiele wspaniałych wersetów, które nawołują nas do całkowitej ufności Bogu i spokoju w sercu (który wynika z tego zaufania).

Wiem też, że niestety często to zaufanie jest na wargach ... a w czynach bywa, że okazujemy coś przeciwnego.

Jak widzicie i rozumiecie całkowite zaufanie Bogu?

Gdzie jest granica tego zaufania a działania naszego w myśl tego co napisano "nie będziesz wystawiał na próbę Boga Ojca swego"?

Wiemy już, że:

Psm 37:4 Rozkoszuj się Panem, A da ci, czego życzy sobie serce twoje!

Psm 37:5 Powierz Panu drogę swoją, Zaufaj mu, a On wszystko dobrze uczyni.

Psm 37:23 Pan kieruje krokami męża, Wspiera tego, którego droga mu się podoba.

Psm 37:24 Choćby się potknął, nie przewróci się, Gdyż Pan podtrzyma go ręką swoją.

Psm 37:25 Byłem młody i zestarzałem się, A nie widziałem, żeby sprawiedliwy był opuszczony, Ani potomków jego żebrzących chleba.

Psm 37:39 Zbawienie sprawiedliwych przychodzi od Pana, On jest ich obroną w czasie niedoli.

Psm 37:40 Pan wspomaga ich i ratuje; Ratuje ich od bezbożnych i wybawia, Bo w nim szukali schronienia.

Czy jednak naprawdę pokładamy w nim nadzieję?

Czy nie jest często tak, że przyjmujemy zasadę "ograniczonego zaufania"? Ufam ... ale sprawdzę / zadbam sam?

Czy jedynie wargami przyznajemy, że tak jest ... a w rzeczywistości kupujemy "polisy ubezpieczeniowe" i własnym ciałem dbamy o nasze sprawy, o które być może nie powinniśmy, jeśli naprawdę ufamy Ojcu?

Czy to nie o to chodzi Bogu w godzinie próby ... że będzie próbował tych, którzy tylko wargami mówią "ufam Bogu" a serca ich płoche i zawahają się w chwili gdy uderzą w nich wzburzone fale?

Bo

Jer 17:5 Tak mówi Pan: Przeklęty mąż, który na człowieku polega i z ciała czyni swoje oparcie, a od Pana odwraca się jego serce!

Jer 17:6 Jest on jak jałowiec na stepie i nie widzi tego, że przychodzi dobre; mieszka na zwietrzałym gruncie na pustyni, w glebie słonej, nie zaludnionej.

Jer 17:7 Błogosławiony mąż, który polega na Panu, którego ufnością jest Pan!

Jer 17:8 Jest on jak drzewo zasadzone nad wodą, które nad potok zapuszcza swoje korzenie, nie boi się, gdy upał nadchodzi, lecz jego liść pozostaje zielony, i w roku posuchy się nie frasuje, i nie przestaje wydawać owocu.

Widzę, że temat stanowi chyba jakąś trudność "aby zacząć" więc sam zacznę i rozwinę.

Od kilku lat ustawicznie rozważam obietnice, które dał nam Bóg jeśli będziemy Go szukać całym naszym sercem, duszą i umysłem a z tych poszukiwań wynika właśnie bezgraniczne zaufanie Ojcu.
Pełne zaufanie to owoc naszej wiary, która musi być utwardzona jak skała, abyśmy mogli się tak oprzeć na niej i zaufać Ojcu w pełni i bez reszty.

Temat jest (tak uważam) niezwykle trudny i aby ustawić takie fundamenty, wymaga to od nas posilania się Słowem i pracy nad sobą.

Ja tutaj mogę pisać wyłącznie za siebie i dzielić się wnioskami z moich rozważań.
Nie uważam się za nieomylnego dlatego zależało mi na dyskusji z Wami.
Razem stanowimy siłę w rozumieniu i poznaniu.

Wrzucę kilka fragmentów Słowa, które wiążą się z moim rozważaniem.

Długo myślałem nad tym:

Wjs 15:26 I rzekł: Jeżeli pilnie słuchać będziesz głosu Pana, Boga twego, i czynić będziesz to, co prawe w oczach jego, i jeżeli zważać będziesz na przykazania jego, i strzec będziesz wszystkich przepisów jego, to żadną chorobą, którą dotknąłem Egipt, nie dotknę ciebie, bom Ja, Pan, twój lekarz.

Psm 91:1 Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, Kto przebywa w cieniu Wszechmocnego,

Psm 91:2 Ten mówi do Pana: Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu ufam.

Psm 91:3 Bo On wybawi cię z sidła ptasznika I od zgubnej zarazy.

Psm 91:4 Piórami swymi okryje cię. I pod skrzydłami jego znajdziesz schronienie. Wierność jego jest tarczą i puklerzem.

Psm 91:5 Nie ulękniesz się strachu nocnego Ani strzały lecącej za dnia,

Psm 91:6 Ani zarazy, która grasuje w ciemności, Ani moru, który poraża w południe.

Psm 91:7 Chociaż padnie u boku twego tysiąc, A dziesięć tysięcy po prawicy twojej, Ciebie to jednak nie dotknie.

Psm 91:8 Owszem, na własne oczy ujrzysz I będziesz oglądał odpłatę na bezbożnych.

Psm 91:9 Dlatego, że Pan jest ucieczką twoją, Najwyższego zaś uczyniłeś ostoją swoją,

Psm 91:10 Nie dosięgnie cię nic złego I plaga nie zbliży się do namiotu twego,

Psm 91:11 Albowiem aniołom swoim polecił, Aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.

Psm 91:12 Na rękach nosić cię będą, Byś nie uraził o kamień nogi swojej.

Psm 91:13 Będziesz stąpał po lwie i po żmii, Lwiątko i potwora rozdepczesz.

Psm 91:14 Ponieważ mnie umiłował, wyratuję go, Wywyższę go, bo zna imię moje.

Psm 91:15 Wzywać mnie będzie, a Ja go wysłucham, Będę z nim w niedoli, Wyrwę go i czcią obdarzę,

Psm 91:16 Długim życiem nasycę go I ukażę mu zbawienie moje.

a także:

Mar 16:17 A takie znaki będą towarzyszyły tym, którzy uwierzyli: w imieniu moim demony wyganiać będą, nowymi językami mówić będą,

Mar 16:18 Węże brać będą, a choćby coś trującego wypili, nie zaszkodzi im. Na chorych ręce kłaść będą, a ci wyzdrowieją.

Mar 11:22 A Jezus, odpowiadając, rzekł im: Miejcie wiarę w Boga!

Mar 11:23 Zaprawdę powiadam wam: Ktokolwiek by rzekł tej górze: Wznieś się i rzuć się w morze, a nie wątpiłby w sercu swoim, lecz wierzył, że stanie się to, co mówi, spełni mu się.

Mar 11:24 Dlatego powiadam wam: Wszystko, o cokolwiek byście się modlili i prosili, tylko wierzcie, że otrzymacie, a spełni się wam.

Mat 7:24 Każdy więc, kto słucha tych słów moich i wykonuje je, będzie przyrównany do męża mądrego, który zbudował dom swój na opoce.

Mat 7:25 I spadł deszcz ulewny, i wezbrały rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom, ale on nie runął, gdyż był zbudowany na opoce.

Mat 7:26 A każdy, kto słucha tych słów moich, lecz nie wykonuje ich, przyrównany będzie do męża głupiego, który zbudował swój dom na piasku.

Mat 7:27 I spadł ulewny deszcz, i wezbrały rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom, i runął, a upadek jego był wielki.

Moje rozważania prowadzą mnie do wniosków, że budowanie swojej wiary i zaufania do Ojca jest częścią wąskiej i wyboistej drogi, którą musimy pokonywać jeśli mamy na celu dotarcie do Bram Zbawienia.

Czym więc jest to pełne zaufanie?

Napiszę jak ja to rozumiem i do czego sam dążę ... każdy może wypowiedzieć się za siebie.

Uważam, że powinienem ufać bezgranicznie Ojcu w zdrowiu ... dlatego unikam lekarzy i farmaceutów jak tylko mogę ... bo uważam to za nic innego jak kontynuowanie starej magii i narzędzie węża skręconego, który ma na celu nas gorszyć i zabijać (nie przypadkiem też wąż skręcony jest symbolem w medycynie i farmacji) ... Wiem ... może kontrowersyjne, ale takie mam wnioski.

Jeśli będę brał chemiczne środki (leki) dane mi przez sługi szatana, którzy uważają, że powstałem z chemicznej zupy, która była miliony lat temu i jestem wynikiem ewolucji a Ojciec nie istnieje ... czy tym potwierdzę moją wiarę w Ojca ... wiarę, którą miał Daniel idąc do rozpalonego pieca? ... albo idąc do jaskini wygłodniałych lwów? Czy nie mówię wówczas Ojcze ... wierzę, ale nie ufam, że mnie uleczysz więc wezmę tą chemię od sług Twojego przeciwnika?

Gdybym umierał na drodze i przyjechaliby medycy mnie ratować ... tak przyjąłbym pomoc ale wiedziałbym, że pewnie taka jest wola Ojca aby mnie tak ratować. Ale to są wyjątki.

Jeśli wiem, że idą złe czasy ... a zacznę się zbroić ... komu ufam? Ojcu czy sobie?

Nikogo nie namawiam do tego ... dzielę się TYLKO moimi rozważaniami i piszę ZA SIEBIE.

Wiara i zaufanie nie może być wystawiane Ojca na próbę ... więc dbam o siebie, o to co spożywam, jak żyję ... aby nie prowokować złego.
Zapinam pasy w samochodzie mimo, że wiem, że Ojciec nie dopuści ... ale nie chcę wystawiać Go na próbę.
Zapobieganie uważam, że jest nie tylko w porządku ale i jest naszym obowiązkiem ...

Nie możemy liczyć, że Ojciec za nas wszystko pozałatwia i zrobi ... Nie mielibyśmy wolności, którą dostaliśmy gdyby tak było.
Jednak Ojciec obiecał nas ratować w skrajnych sytuacjach ... Mnie udowodnił wiele razy, że to czyni ... zawsze w ostatnim momencie, ale ratuje.

Kluczowe więc jest na naszej drodze (dzieci Bożych ... i znów to moje wnioski) dążenie do oparcia się naszą wiarą na prawdziwej skale ... tak, aby NIC i NIKT nie stanowił przeszkody ... wówczas przyjdą dni, że jako dzieci Boga przeniesiemy faktycznie góry, połamiemy wycelowane w nas łuki bezbożnych sług przeciwnika i chwała Ojca i świętość jego okaże się na nas ...

ALE musimy mieć wiarę jak w to, że spuszczając na dół przedmiot, on spadnie ... jak to ziarno gorczycy, że wyrośnie na okazałe drzewo ...
Tego nas chce nauczyć Ojciec ... i TO jest finalnym owocem budowania siebie ... naszej wiary.

To chciałem tu przedyskutować.

Dodam w tym temacie ciekawy film:



Pomijam bałwochwalstwo tej pani (w postaci powołania się na Marie).

Jednak ta kobieta dała niemieckim mediom pokaz wspaniałej postawy. Przede wszystkim wskazała źródło problemu Niemiec oraz innych narodów  w postaci najazdu islamskich nachodząc. 

A źródło tych problemów samych Niemców to odwrócenie się od Boga i jego praw. Pani powiedziała jasno, Niemcy są sami ofiarą 2 wojny światowej i dali się oszukać satanistom. Pani ta na swój prosty sposób zaapelowała do Niemców aby ci powrócili do Boga.

Prawda jest taka, że narody szczególnie Europy Zachodniej są strasznie zdemoralizowane i odrzucają one prawa Boga, dlatego szatan je wyniszcza.

Damianie

Chyba nie jesteś zbyt doceniany, co chciałbym tym postem naprawić. Nie czytałem nigdy tego tematu jaki założyłeś ale napisałem posta, który wprawił mnie nieco w osłupienie.

I przed chwilą zauważyłem, że napisałem taki temat, którego mało kto zauważył i ja także go przeoczyłem. A wsparłeś ważny temat wieloma wersetami.

Oto mój post z tematu zwiedzenie, czasy ostateczne, który przeniosę tutaj.

...........................................................................


Dam wam wielką zagadkę.

Życie wieczne i w 100% funkcjonujący mózg.

Przez pierwszy rok wiecznego Królestwa każdy będzie miał zapewnione doskonałe warunki życia, doskonałe zdrowie, mnóstwo czasu.

Praca będzie na pewno rozrywką i przyjemnością.

Co będziemy robić przez wieczność skoro po roku będziemy mieli więcej, niż jesteśmy to sobie dzisiaj wyobrazić?

Na tym polega geniusz Boga, ponieważ On wie, po co nas stworzył i wie, jakie będziemy mieli pragnienia po zaspokojeniu podstawowych potrzeb, jak miejsce zamieszkania, pokarm, doskonałe zdrowie, doskonałe otoczenie ludzi miłujących się nawzajem.

Myślę że istnieją poważne przyczyny, że Bóg nie podał nam swoich planów poza:

Rev 21:4  I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już. nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły.

To jest w sumie zaspokojenie naszych podstawowych potrzeb i ze względu na to, że jesteśmy owieczkami a rodzaj męski to barany powyższy tekst tak nas traktuje. I słusznie ponieważ nasza wyobraźnia nie wybiega ponad to powyższe zdanie.

Bądźmy pewni, że zostaliśmy stworzeni do czegoś znacznie lepszego i interesującego, niż
brak śmierci, głodu, łez i ciężkiej pracy.

Bardzo interesujące zajęcia jak hobby - w moim przypadku - muzyka czy wynalazki - te rzeczy rzadko mnie nudzą i tworzenie pewnych projektów ze względu na przyjemność pracy nad czymś ciekawym powoduje, że czas nam bardzo ucieka z powodu niezwykłej przyjemności, jaka towarzyszy temu, czym się z przyjemnością zajmujemy z takim zapałem, że łatwo jest nam zapomnieć o jedzeniu a nawet o spaniu, taka ciekawa jest pewna praca.

Przynajmniej ja to tak widzę i jestem przekonany, że gdyby Bóg podał nam, co rzeczywiście będziemy robić w Królestwie, wielu z nas machnęło by na to ręką z powodu... braku zrozumienia Bożych planów. To jest nie na nasze dzisiejsze umysły.

I właśnie dlatego napisałem wcześniej, ze powinniśmy całkowicie zaufać Bogu i czekać na otwarcie naszych umysłów. Dopiero wtedy zrozumiemy po co istniejemy i jaka moze być przyjemność z życia, które proponuje nam Bóg.

Porównajmy to z dziełami upadłych aniołów i szatana.

Zachciało im się... seksu! Niby inteligentni, pełni wiedzy i rozumu a zwykłe bzykanie padło im na umysły do tego stopnia, że wypowiedzieli Bogu zaciekłą wojnę.

To jest żenada i wyrok w jeziorze ognia jest jak najbardziej słuszny i sprawiedliwy.

Kiedyś przeczytałem jedną mądrą rzecz, która mnie poruszyła.

Człowiek ma radość pół roczną. Kiedy się ożeni (wyjdzie za mąż) kiedy kupi nowe mieszkanie, dom, samochód, dostanie super pracę z wysokim zarobkiem.

Owa radość trwa 6 miesięcy i już chce się więcej i lepiej.

Ale trzeba wziąć poprawkę na to. Jesteśmy bardzo, bardzo niedoskonali. Ale świadomość naszej niedoskonałości powinna nas hamować i zdać sobie sprawę z tego, ze powinniśmy się cieszyć nie 6 miesięcy ale znacznie, znacznie dłużej ze wszystkiego, ponieważ po 6 miesiącach nic się nie zmieniło.

Mamy to, o czym marzyliśmy! Osoby, które doszły do takich wniosków stają się szczęśliwe z powodu spełnienia ich marzeń!

Warto to wszystko przemyśleć i... bezgranicznie zaufać Bogu.

Jeszcze nie zaczęliśmy tak naprawdę żyć! A czeka nas bardzo wiele w życiu wiecznym.

................................................................................

Dodam jedną mocną uwagę. Temat jest niezwykle ważny moim zdaniem, ponieważ ludźmi rozumiejącymi i doceniającymi plany Boga są... rzeczywiści Izraelici.

I kiedy ktoś z nas woła do Boga o pomoc, Bóg nas słucha ponieważ... miłuje swój naród pomimo naszych grzechów.

Bóg słucha głównie... NAS!

Ponieważ jesteśmy Jego ludem a On przysiągł wielokrotnie na samego siebie, że nas wyzwoli.

Bóg czeka na nasze prośby i są wersety, w których o tym sam mówi!

Dodam jeszcze, ze prosząc o cokolwiek powinniśmy być niemal bezgrzeszni, stosujący sabat, nie jedzący nieczystych pokarmów czy wieprzowiny.

Nie trwający w żadnym poważniejszym grzechu.

Zdajmy sobie sprawę z tego, że Bóg... czeka na nas i uważnie nas obserwuje i nasze dobre działania radują Jego wielkie SERCE!

Kiedy Isus mówił do Judejczyków o zaufaniu do Boga, te słowa także mają SPECJALNE zastosowanie w NASZYM PRZYPADKU.

Naprawdę nie dbam, co wrogowie po przeczytaniu tego posta napiszą gdzieś na blogach, Bóg nas miłuje, ponieważ jesteśmy jego Narodem Wybranym i każdy dobry uczynek i nasze zaufanie do Niego bardzo Boga cieszy. To jest oczywiste!!!

Bracie

Poruszyłeś arcyważny i szczególnie bliski mi  temat, który od jakiegoś czasu przewija się wręcz non stop, a dlaczego?
Ponieważ mamy czasy końca, gdzie istotą naszego życia jest wypełnienie woli Boga, przestrzeganie Jego Prawa oraz ufność...

Napisałeś rzeczy z którymi zgadzam się w 100%

Postaram się także dodać kilka przemyśleń od siebie


Uczymy się jej na każdym kroku, każdego dnia. Bóg poddaje nas próbom wytrwałości jaki i ufności stawiając nam rożnego rodzaju wyzwania czy sytuacje które musimy pokonać, choć nie widzimy rozwiązania lub nadchodzącej pomocy.

Mam w tej chwili bardzo trudny okres w życiu, Bóg poddaje mnie bardzo wielu próbom dużego kalibru, nogi uginają mi się w kolanach pod ciężarem problemów. Są momenty zwątpienia, niemocy beznadziei, a jednak...

Ufam

Staram się najbardziej jak potrafię i codziennie proszę Boga by pogłębiał we mnie tę ufność. Wiem że wytapia mnie jak złoto, kocha i smaga. Kiedy już się wydaje że to koniec, Bóg pokazuje po raz kolejny,  że wynagradza ufność

Naprawdę daleko mi do doskonałości i pomimo wielu lekcji które przeszedłem wiedząc, że Bóg mnie nie opuścił, nadal się łapię, że czasami boję się co będzie jutro. Ahh ta natura ludzka  

Nasz Ojciec doskonale nam pokazuje jak mamy postępować by tę ufność okazywać nie tylko w słowach, lecz właśnie w działaniu

Mateusza 6:19-24 napisał:(19) Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza je niszczy i skąd złodzieje wykradają je. (20) Gromadźcie sobie skarby w niebie. Tam nie zniszczy ich ani mól, ani rdza, ani nie wykradnie złodziej który się przez mur przedziera. (21) Gdzie jest bowiem twój skarb, tam, również będzie twoje serce. (22) Oko jest światłem ciała. Jeśli tedy oko twoje będzie zdrowe, całe ciało będzie pełne światłości. (23) Lecz jeśli oko twoje, będzie chore, całe ciało będzie pogrążone w ciemności. Tak więc gdy światłość w tobie będąca jest w rzeczywistości ciemnością, jakże ta ciemność musi być wielka! (24) Nikt nie może służyć dwom panom, gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego kochał, albo przywiąże się do jednego, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie.

Jak widzimy nie mamy sobie gromadzić skarbów, żyć w luksusach (przypowieść o bogatym młodzieńcu), nie mamy gromadzić zapasów jedzenia czy picia, broni czy jakichkolwiek innych rzeczy. Albo ufamy albo zabezpieczamy się. Oczywiście mamy być roztropni, ale nigdzie w Biblii nie mamy napisane o konieczności gromadzenia zapasów w jakiejkolwiek formie.

Powinniśmy na dobrą sprawę ograniczyć nasze potrzeby do minimum. Mamy nie przywiązywać specjalnie wagi do dóbr tego świata jak i nie martwić się o podstawowe rzeczy nam niezbędne ponieważ Bóg o to zadba. Zrezygnować z naszych nałogów, przyzwyczajeń i rzeczy które sprawiały nam przyjemność, ale należały do tego świata, a odciągały od Boga.

Mateusza 6:31-34 napisał:(31)
Nie martwcie się więc mówiąc: Co będziemy jedli? Co będziemy pili? Czym się przyodziejemy. (32) Są to sprawy, o które zabiegają poganie. Ojciec wasz Niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. (33) Szukajcie naprzód królestwa Bożego i jego sprawiedliwości, a wszystko inne będzie wam dodane. (34) Nie troszczcie się tedy o dzień jutrzejszy: jutro zatroszczy się samo o siebie. Każdy dzień ma dosyć swojego strapienia.

to ostanie zdanie mi szczególnie, przyświeca codziennie  

Jak przejawia się ufność?

Mateusza 7:24-29 napisał:
24) Tak więc ktokolwiek słucha słów moich i według nich postępuje, podobny jest do człowieka, który buduje sobie dom na skale. (25) Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom, lecz on się nie zawalił, bo zbudowany był na skale. (26) Przeciwnie zaś: kto słucha słów moich, lecz nie wprowadza ich w życie, ten jest podobny do człowieka niemądrego, który buduje swój dom na piasku. (27) Przyszła ulewa, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom, a on zawalił się i zostało po nim tylko wielkie rumowisko. (28) A kiedy Jezus przestał mówić, zdumienie ogarnęło rzeszę, (29) bo nauczał jak ktoś, kto ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie.

Dlaczego na początku wspomniałem o konieczności wypełniania Bożego Prawa?

Mateusza 13:18-23 napisał:(18)
Posłuchajcie zatem przypowieści o siewcy: (19) Gdy ktoś słucha nauki o królestwie, ale nie rozumie jej, wtedy przychodzi zły [duch) i zabiera to, co zostało zasiane w sercu tego człowieka. Taki człowiek  to inaczej ziarno, zasiane przy drodze. (20) A ziarno zasiane na gruncie skalistym  to człowiek, który słucha nauki i przyjmuje ją natychmiast z radością. (21) Nie ma jednak w sobie korzenia, jest człowiekiem chwiejnym. Kiedy przychodzi ucisk albo prześladowanie z powodu owej nauki, natychmiast upada. (22) Ziarno zasiane między ciernie  to człowiek, który słucha nauki, ale troski tego świata i zwodnicze bogactwa zdusiły słowo tak, że nie może wydać owocu. (23) Ziarno rzucone na glebę dobrą oznacza człowieka, który słucha nauki i rozumie ją. Taki przynosi owoc już to stokrotny, już to sześćdziesięciokrotny, już to trzydziestokrotny.

Zatem im bardziej z całych sił, z głębi potrzeby naszej duszy będziemy to Prawo wypełniać tym nasza ufność będzie się umacniać i rosnąć w siłę, a co za tym idzie więzy z naszym Stwórcą będą się zacieśniać
i na odwrót, im mniej zaangażowania tym większa powierzchowność i słabiutkie efekty.

Mateusza 15: 8-9 napisał:
( Lud ten czci Mnie wargami, lecz serce jego daleko jest ode Mnie: (9) próżna jest cześć, którą Mi oddają. A nauka, którą głoszą  to nakazy tylko ludzkie.

Mateusza 16:24-27 napisał:(24) Wtedy Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech zaprze się siebie samego niech weźmie krzyż swój na ramiona i niech Mnie naśladuje. (25) Kto bowiem pragnie ocalić swe życie, straci je; a ten, kto straci swe życie ze względu na Mnie, znajdzie je. (26) Cóż pomoże człowiekowi, jeśli nawet cały świat posiądzie, a na duszy swojej poniesie szkodę? Cóż może dać człowiek w zamian za własne życie? (27) A Syn Człowieczy ma przyjść w chwale Ojca, z aniołami swymi, i wtedy da zapłatę każdemu według tego, co kto czynił.

Czego zatem oczekuje od nas Bóg, aby nam błogosławić?

Ano pokory, oddania, wrażliwości na innych (miłości do bliźniego), współczucia (empatii), wytrwałości itd. itd. czyli mówiąc inaczej podążania naukami naszego Króla i Zbawiciela Isusa Chrystusa

List Jakuba 4:6-10 napisał:
(6) Otóż Bóg udziela nam jeszcze większej łaski i dlatego Pismo mówi: Bóg sprzeciwia się pysznym, pokornym zaś okazuje swoją łaskawość. (7) Bądźcie tedy posłuszni Bogu, diabłu zaś nie poddawajcie się, wtedy sam od was odstąpi. ( Zbliżcie się do Boga, to i On przybliży się do was. Grzesznicy, oczyśćcie swoje ręce, małoduszni, uświęćcie wasze serca. (9) Zechciejcie przyznać się do waszej nędzy, niech was to prawdziwie zasmuca i prowadzi do łez. Śmiech wasz niech się zamieni w smutek, a radość w przygnębienie. (10) Uniżcie się przed Panem, a On was wywyższy.

Wiedząc jak mamy postępować, a to mamy wyraźnie i prosto napisane, możemy być pewni, że nie dość że Bóg nas nie opuści to jeszcze będzie nas chronił i wspierał poprzez liczne błogosławieństwa

Ks. Przysłów 3:4-5 napisał:(4) Wtedy znajdziesz życzliwość i uznanie w oczach Boga i ludzi. (5) Zaufaj Panu z całego swojego serca i nie polegaj na własnym rozumie!

Nie kombinować po swojemu, po ludzku lecz całkowicie oddać się pod przewodnictwo Boga i Jego woli, gdyż On wie lepiej co dla nas najlepsze

Oooooo, no to muszę upomnieć moją żonę, ponieważ wykazała całkowity brak zaufania Bogu. Od tygodnia po pracy siedzi w kuchni, i robi przetwory, kompoty, przeciery pomidorowe, powidła, ogórki itp. Co miesiąc odkłada też parę złotych, żeby w razie potrzeby mieć na naprawę naszego zjeżdżonego 12 letniego Opla To oczywiście żart. Faktem jednak jest to, że czasami jakość naszego życia zależy od nas i to my wykazując się mądrością i zaradnością wpływamy na jego jakość. Jeżeli mamy dzieci to przezorność jest nakazem, czego oczywiście wyjaśniać nie trzeba. Gdyby nie to, że to pawłowizna to przytoczył bym 1 Tym 5:8 ale tego nie zrobię Ja osobiście w wersetach z Mateusza 6:31-34 nie widzę zwolnienia z obowiązku zabiegania o lepszą jakość życia własnego i rodziny, widzę natomiast kolejność, najpierw dostosowanie życia do Bożych mierników a później przy moim staraniu inne rzeczy będą mi dodane.

W Biblii znaleźć można również wersety które mają aktywizować nas do działania.

Przysłów 6 (6) "Idź do mrówki, leniwcze, przypatrz się jej postępowaniu, abyś zmądrzał.
(7) Nie ma ona wodza ani nadzorcy, ani władcy,
( A jednak w lecie przygotowuje swój pokarm, w żniwa zgromadza swoją żywność.
(9) Leniwcze! Jak długo będziesz leżał, kiedy podniesiesz się ze snu?
(10) Jeszcze trochę pospać, trochę podrzemać, jeszcze trochę założyć ręce, aby odpocząć.
(11) Tak zaskoczy cię ubóstwo jak zbójca i niedostatek, jak mąż zbrojny."

Nie zbieram na Lamborghini Veneno, nie pragnę wypoczywać na Karaibach ale dbanie o to, żeby nie dać się biedzie mieści się w pozostawaniu na minimum. Czyniąc tak nie wykazujemy moim zdaniem ani braku pokory ani też nie stajemy się pyszni. Takie moje przemyślenia w temacie całkowitego zaufania Bogu.

Dobrze prawicie bracia i siostry. Nie zapominajmy także, do kogo skierowane są te słowa Isusa.

Isus został posłany do zaginionych owiec Izraela. Nawet przypowieści były wyjaśniane Jego owcom.

Czyli fakt bycia Jego owcami czyni Jego słowa jeszcze bardziej budującymi, ponieważ On oraz Ojciec mówią wprost DO NAS! A fakt zrozumienia tych słów świadczy o tym, że jesteśmy Jego owcami.

Te właśnie teksty biblijne są skierowane do nas - z powodu nastającego wielkiego ucisku i Bóg nam wręcz oświadcza, aby się tego nie obawiać i Jemu wierzyć i ufać!

W czasach Isusa też następował wielki ucisk, który skończył się II zburzeniem Jerozolimy. Ale nikt z uczni Isusa nie zginął w Jerozolimie, zgodnie z Jego słowami.

Dzisiaj jest powtórka podobnego scenariusza.

Już widziałem nagłówek, że Kalifornia przygotowuje uchwalę, która spowoduje to, że każdy otwarty chrześcijanin będzie nim nielegalnie!

Lotion jak czytałem co napisałeś wcześniej:

Lotion napisał:Mam w tej chwili bardzo trudny okres w życiu, Bóg poddaje mnie bardzo wielu próbom dużego kalibru, nogi uginają mi się w kolanach pod ciężarem problemów. Są momenty zwątpienia, niemocy beznadziei, a jednak...

Obawiam się że jestem w dokładnie  podobnej sytuacji, mam na przemian jednocześnie katastrofy, błogosławieństwa. Dokładnie jakbym był testowany,  wszystko czego się bałem wydarzyło się ale zawsze wstaje z uśmiechem i mówię sobie : pierdziele ten świat szatana, i modlę się jak zwykle. Nie było momentu bym zwątpił w Boga jeszcze, z każdym dniem bardziej nienawidzę  szatana i jego demonów, które w zasadzie podają się  czystemu aktowi despreacji by mnie pomęczyć w śnie. Jedyny który mi nie odpuścił te ta gnida  którą wywaliłem z domu w 2012r. Ten który panował nad moją mamą 40 lat.

Tak więc w kim jest życie niech działa, trzeba działać i lać się po pysku kiedy  zbaczamy, lub nawet pojawi się myśl taka. Dziękować Bogu za każdy dzień, którego docenić potrafi tylko ten, kto wierzy Bogu! Jeśli cenisz każdy dzień i czujesz wdzięczność Bogu za niego, znaczy się że jest dobrze z tobą. Jeśli bym się obudził kiedy i nie czuł wdzięczności, albo siadając do obiadu nie czuł że to dał mi Bóg tylko sam zaharowałem, znaczy że jestem znowu na początku drogi w samym środku szatańskiego świata, który zaciera ręce że wróciłem.

Lotion

Szczerze to pełen podziwu jestem, że mimo wszystkiego co się u Ciebie wydarzyło nadal idziesz do przodu. Nie skłamię jeśli powiem, że ja pewnie dawno bym się poddał.

Poruszyłeś natomiast temat z którym miałem zagwozdkę już od dawna, mianowicie bogactwa i trzymanie ze światem. I tutaj zasadniczo zgadzam się z wypowiedzią maklesTeam.

Jeśli na pierwszym miejscu stawiam Boga i Jego Prawo to wydaje mi się, że posiadanie bogactw w stylu pewnej pracy, samochodu (bez przesady oczywiście) czy domu nie jest czymś złym. Gorzej byłoby natomiast, gdyby ciułanie tych bogactw było najważniejsze, na pierwszym miejscu.

Ze zbytkiem bogactw jest też ten problem, że mogą w nieodpowiednim momencie zawrócić w głowie. Wyobraźmy sobie np. sytuację, że nadchodzi przyjmowanie znamienia bestii i ktoś jest człowiekiem majętnym: luksus, samochody, willa, pieniądze, etc. Wydaje mi się, że niełatwo byłoby mu rozstać się ot tak z tym wszystkim. Wydaje mi się, że także o to mogło chodzić Synowi Bożemu kiedy mówił "gdzie jest twój skarb tam będzie i serce twoje".

Długo też nie potrafiłem sobie wytłumaczyć kiedy już służę mamonie a kiedy jeszcze nie, gdzie jest ta "granica" której przekroczyć nie wolno. Wszak każdy z nas pracuje za pieniądze, mniejsze lub większe ale zawsze pieniądze.
Wydaje mi się tutaj, że z podpowiedzią przychodzi znowu Isus i to, co mówi ciut wcześniej:

Mateusza 6 napisał:(24) Nikt nie może służyć dwom panom, gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego kochał, albo przywiąże się do jednego, a drugim wzgardzi

Wzgardzić Bogiem to znaczy wzgardzić Jego Przykazaniami. Tak więc jeśli przestępuje Boże Przykazania, żeby wejść w posiadanie pieniędzy czy jakichś dóbr to wtedy służę mamonie. Tak to rozumiem i może jest to w sumie oczywiste, ale dla mnie i może dla kogoś innego nie zawsze było.

Jeśli idzie natomiast o samo sedno tematu, czyli zaufanie do Pana co doskonale obrazują przytoczone słowa:

Mateusza 6 napisał:(33) Szukajcie naprzód królestwa Bożego i jego sprawiedliwości, a wszystko inne będzie wam dodane.

to muszę przyznać, że akurat w moim przypadku, kiedy mam jakąś trudną sytuację i zastosuję się do tych słów, to sytuacja zawsze jakoś się rozwiązuje. Przykładowo: a to nagle okazuje się, że muszę zapłacić mniej niż myślałem; a to nagle dostaje jakieś pieniądze nie wiadomo skąd typu jakiś zwrot za coś; a to nagle mam jakąś "amnestię" że w ogóle w miesiącu za coś zapłacić nie muszę itp. Niestety - kiedy jednak daje się ponieść emocjom i z powodu zobowiązań robię się nerwowy w stylu "co teraz, co teraz?" to mam pod górę.

Problemy mamy wszyscy,mniejsze czy większe.

Bóg nas ćwiczy i kto z nas w życiu nie zapytał już kiedyś -BOŻE DLACZEGO?.

Już jakiś czas temu OBSERWATOR  jako pierwszy zaznaczył i przytoczył cytat że będziemy pracować w pocie czoła...czyli jest to jakby nakaz Boga któremu musimy się poddać .
Znając ten cytat jakoś dopiero po jego poście do mnie coś dotarło.

OBSERWATOR DZIĘKUJĘ CI bo otworzyłeś mi oczy.

Pracuję w sezonie w imbisie nad Dunajem gdzie temperatura w środku przy włączonych grilach elektrycznych dochodzi czterdziestu stopni.
Nie ma klimatyzacji tylko dwa wiatraki pod sufitem które właściwie mieszają tylko ciepłe powietrze.

Pracujemy po piętnaście do siedemnastu godzin dziennie jak są klijenci.

Wieczorem nie wiem już ile jest pięć razy trzy.

Ale przychodzi niedziela mam wolne i dziękuję Bogu że jeżeli narzucił na mnie tyle a nie więcej czy mniej to znaczy że taka jest Jego wola i zgadzam się z tym.

Oj chyba cię rozumiem Kasiu. Tyle godzin w pracy przy prawie 40 stopniach...

Największą temperaturę przeżyłem 48.8 stopnia w Australii.

Nie pracowałem ale głosiliśmy z żoną - była to sobota. Zostawialiśmy samochód zamknięty na chodzie z klimatyzacją włączoną i co pół godziny wracaliśmy, aby się nieco ochłodzić.

Tego dnia szło nam ciężko i wróciliśmy znowu do samochodu i na moment włączyłem radio.

Podano właśnie tę temperaturę jako rekord Zachodniej Australii.

Popatrzyliśmy na siebie w milczeniu, włączyłem bieg i pojechaliśmy do domu.

Do 40 stopni często dochodzi w lato, ale rano jest 28, po południu czy wieczorem jest także 28. Aby mieć około 40 w cały dzień pracy, to jest Kasiu katorga!!!

Wiem co mówię i serdecznie współczuję.

Każdy z nas ma (miał) ciężko w pracy.
To jest praca i nie zawsze musi być przyjemnoscią czy zabawą. A jeżeli jest zabawą to już nie jest to praca

Nie ma czego współczuć. Sami wybieralismy taką a nie inna prace.
Sami wyrażalismy zgode na nią i sami podpisywalismy umowe o taką a nie inną pracę.

Trzeba robić swoje i pogodzić się że niewiele możemy zmienić i dalej pracować bo tak trzeba. Bo trzeba wyżywić i siebie i rodzine a wylany pot nie jest zły jeżeli nastawienie do konkretnej pracy jest dobre.

40st. na powietrzu nijak sie ma do 30st kilometr pod ziemią i wole naprawde te 40st na górze po stokroć .. i tak przez 25 lat, raz lepiej a raz gorzej. Wylewał ktos z was pot z gumiaków dwa razy na szychte, pracując w samych slipkach i gumiakach własnie? Wątpie. I mi sie ta praca podobała nawet.

Nie chce sie licytować kto co i dlaczego ale cieszmy sie że mamy jakąkolwiek prace i pracujmy

Zaufanie to podstawa. W każdej sytuacji. Biblia daje nam przykłady bezgranicznego zaufania Bogu często wbrew własnej logice i własnemu rozumowi i wtedy właśnie Bóg wie, że człowiek mu ufa, gdy to zaufanie odbywa się wbrew temu co mówi człowiekowi jego "rozsądek".
Bóg chce aby mu ufać wbrew temu co widzisz i wbrew temu co czujesz, wbrew temu co wszyscy w koło mówią i na przekór temu czego doświadczasz. Chce aby mu ufać i nie bać się wbrew własnym możliwością, mamy się codziennie wspinać na wyżyny naszego zaufania do Boga. Ufać nawet jeśli w tej ufności wychodzimy na głupców przed ludźmi i całym światem.

Najczęstszą radą jaką dają Bóg, Isus i apostołowie jest rada "NIE LĘKAJCIE SIĘ" chyba można to sprawdzić. Natomiast aby uspokoić serce w ufności konieczne jest przestrzegać prawa Boga.

Czasami mamy dość i juz nie chce się odliczać kolejnych dni. Ale wiecie jaki jest fenomen nowego dnia który dostajemy od Boga? Że dziś możemy wszystko zrobić lepiej niż wczoraj. Bardziej zaufać, mniej się bać, lepiej przestrzegać prawa, więcej się dowiedzieć o Bogu, mieć nowe okazje do czynienia dobra. Znieść próbę lepiej niż wczoraj. Dziś mogę dłużej się pomodlić niż wczoraj, mogę dziś popracować nad złością w sobie. Mogę dziś przebaczyć to czego nie przebaczyłem wczoraj, mogę dziś się pogodzić z kimś z kim nie pogodziłem się wczoraj. Itd itp
Nowy dzień to piękny dar od Boga. Każdy nowy dzień to druga szansa (kolejna druga szansa) aby się poprawić aby być jeszcze lepszym.
Ja osobiście zrozumiałem to, gdy w bardzo młodym wieku usłyszałem że niewiele życia mi zostało i może nie być jutra. Ale zaufałem Bogu i nie żałuje i tego wam też życzę

Ci co ufają Bogu żyją wiecznie! A ci co nie ufają, śmierci podlegają lub otchłań ich pochłania!

W pełni się zgadzam ze wszystkim co napisał Damian oraz z myślami reszty forumowiczów, którzy się udzielili powyżej.

Zdążyłem się już przekonać, jak działa Boża opieka, ochrona, ale także wychowanie poprzez karcenie i nauczyłem się temu w pełni poddawać, przyjmując z radością życie prostego, pracującego i dobrego człowieka.

Jak chyba każde z nas muszę także nielekką pracą zarobić na swoje utrzymanie, ale nigdy się od niej nie wzbraniałem i wykonywałem z powodzeniem najróżniejsze prace, będąc chwalony, choć nie zbyt doceniany za wkładany trud.

Po prostu podejmuję się zadania, cokolwiek by nie stanęło na drodze i proszę Boga, by pomógł mi przebrnąć przez problemy, zwłaszcza że ja sam nie widzę żadnego sensownego rozwiązania. Ufam Mu i idę przed siebie, będąc później nie raz zaskoczony przebiegiem takiej czy innej sytuacji.

Przestałem planować cokolwiek większego.

Przestałem też liczyć na ludzką łaskę i ubieganie o względy innych osób, mających większe możliwości ode mnie. Nie potrzebuję, kariery, uznania, majętności i nie wiadomo czego, ponieważ cieszę się z tego co daje mi Bóg.

A to właśnie On stworzył dla mnie idealne warunki do założenia rodziny i to jest dla mnie największym Jego błogosławieństwem, jakie otrzymałem. Bardzo dbam o ten skarb i wiem, że Bóg teraz wyznaczył mi kolejne zadanie, aby wprawić się w rolę ojca i głowy rodziny, wychowując potomstwo dla nikogo innego, jak właśnie dla Niego.

Od czasu kiedy poznałem Prawdę jest to dla mnie ciągły proces pracy nad sobą, by dostosować się do Prawa Bożego i nauki Isusa, ale także czas nauki zaufania względem Boga, podczas którego nie raz byłem karcony za swe postępowanie, ale też wspierany na drodze do jego poprawy i zmiany na lepsze.

I to jest właśnie długi proces, który trwa i daje nam doświadczenie, poznanie i zrozumienie, a nie jak to głoszą fałszywe nauki chrześcijańskie, że wraz ze swym wyznaniem wiary otrzymuje się momentalnie Ducha Świętego i jego liczne i nadnaturalne "dary"...to nie tak.

Każdy z Was powyżej napisał i przytoczył fakty i prawidła ze swego życia oparte na życiu w zaufaniu względem Boga i Syna.

Na wszystko patrzę tak samo jak Wy i jest to dla mnie oczywiste!

Cała księga Hioba w Biblii to przykład człowieka który zaufał Bogu na 100%!

Zgadzam się z Obserwatorem na tym świecie nie ma sensu koncentrować się na awansach, lepszej pracy czy dłuższych planach ale raczej koncentrować się na wypełnianiu prawa Bożego.

Zresztą skoro w modlitwie Ojcze nasz proszę Boga o chleb powszedni to znaczy jedno, abym nie martwił się o pracę czy inne materialne troski ale raczej koncentrował się na zakonie!!!!

Odnośnie zaufania do Boga, pragnę zacytować jeden niezwykle wymowny werset biblijny, który nam wiele mówi i wiele obiecuje.

Jest to obietnica Syna Bożego, która jest w obecnym czasie najważniejsza dla nas.

Nie każdy będzie poddany próbom.

Objawienie 3:10 Skoro zachowałeś nakaz mojej wytrwałości i Ja cię zachowam od próby, która ma nadejść na cały obszar zamieszkany, by wypróbować mieszkańców ziemi.

Rozważmy to nieco. Słowa Syna Bożego do zboru w Filadelfii. Czasy proroczo zapowiadane przez Isusa to definitywnie czasy końca.

Kto jest adresatem tego wersetu?

Lud Boży. Są postawione warunki zachowania od próby, która może nadejść w każdej chwili na CAŁY ŚWIAT.

Syn Boży potwierdza... zachowałeś nakaz mój, by przy mnie wytrwać,

Co to oznacza? Wytrwać na przekór wszystkim przy osobie Isusa Mesjasza, przy Jego naukach, przy jego rzeczywistym imieniu, które nadał Mu Bóg Wszechmocny, wytrwaniu we wszystkich naukach Jego, czyli przy przykazaniach z sabatem włącznie, z oznajmianiem innym Dobrej Nowiny i Królestwie.

Wcześnie Isus wyjaśnił...

Objawienie 3:8  Znam uczynki twoje; oto sprawiłem, że przed tobą otwarte drzwi, których nikt nie może zamknąć; bo choć niewielką masz moc, jednak zachowałeś moje Słowo i nie zaparłeś się mojego imienia. 9  Oto sprawię, że ci z synagogi szatana, którzy podają się za Żydów, a nimi nie są, lecz kłamią, oto sprawię, że będą musieli przyjść i pokłonić się tobie do nóg, i poznają, że Ja ciebie umiłowałem.

Trudno nie zauważyć nienawiści synagogi szatana do Ludu Bożego, planów eksterminacji i jej wykonywania, planów ucisku, wyszydzania itp.

Ale Syn Boży obiecuje wszystkim, którzy będą Jemu posłuszni, że nie tylko zostaną zachowani od próby, ale synagoga szatana przyjdzie do nich i pokłoni się im do samych nóg!

Trudno o większe dla nich poniżenie oraz bardziej dosadną obietnicę Isusa w dzisiejszym czasie, właśnie do Ludu Bożego, którego zbawienie zapewnił sam Bóg Ojciec i zaprzysiągł to na swoją Osobę.

To powinno nam dać nieco więcej zapału. Owszem, część zostanie porwanych do nieba, ale to zaledwie część.

Pokuszę się o spekulację.

A reszta będzie zbierana na drogę ku pustyni. Co zrobi nasz rząd, czyli synagoga szatana?

Przed wymarszem padną do do naszych nóg, być może nie tylko z ukłonami ale i z wieloma darami, abyśmy nie zmarzli, nie byli głodni czy źle przyodziani itp. Zrobią to z czystego strachu a może z nadziei, że unikną śmierci z ręki Boga.

Nasz czytelnik Bartosz podesłał mi bardzo budujące wersy...

Bartek Bartosz napisał:

Izajasza 10

12.Kiedy Pan dokończy całego swego dzieła na Górze Syjon i w Jeruzalem ,wystąpi przeciw WIELKIEMU ZAMYSŁOWI, przeciw władcy Asyrii ,przeciw wielkości samouwielbienia w jego oczach .

13.Mówił bowiem :”Będę działał przemocą i biegłoścą swych myśli ZNIOSE GRANICE NARODÓW, to,co ich siłą ,splądruje, zburze ich ładne miasta.

14.Swą ręką sięgnę po całą zamieszkaną ziemię jak po jakieś gniazdo i wybiorę wszystko jak pozostawione jaja Nikt przede mną nie uczelnie ani słowa nie piśnie przeciwko mnie.

Czym może być wielki zamysł Władcy Asyrii ? Zniesie granice Narodów. ..brzmi znajomo, to NWO szatanskie …

Bóg mówi na poczatku 12 wersetu, że jak dokończy Swój zamysł na Górze Syjon i w Jeruzalem, to wystąpi przeciw temu planowi szatańskiemu, który od wieków jest ten sam - odwrotność Królestwa Bożego - beznarodowe globalne imperium zła.

16.NIE BĘDZIE tak, jak mówisz ,bo Pan Zastępów wyślę przeciw temu splendorowi płonący ogień,który go strawi.

17.Światło Izraela okaże się ogniem .On go płonącym ogniem uświęci. Ten ogień strawi jak siano wszystko ,co jest materią. Owego Dnia

18.spłoną góry, wyżyny i lasy. Strawione zostanie wszystko : od ożywionego duszą do tego ,co tylko materią. Każdy uciekający będzie jak ktoś, kto ucieka przed płonącym ogniem.

19.Tych ,którzy ocaleją da się określić niewielka liczbą ,nawet dziecko będzie potrafiło spisać ich wszystkich.

Światłem Izraela jest nazywany Jego Król - Mesjasz .

Jana 8:12
„I znowu Isus tak do nich przemówił :”Ja jestem światłem świata. Kto pójdzie za mną, nie będzie chodził w ciemności ,lecz będzie miał światło życia.”

Izajasza 9

1.Ludu idący w ciemnościach, spójrz na to wielkie światło .Mieszkający w mroku krainy śmierci ,oto światło wam rozgłośnie!

5.Dziecię nam się urodziło, syn,i zostało nam dane.Na jego barkach spoczeła władza.Otrzyma ono imię Wysłannik Wielkiego Planu. Ja bowiem wyślę pokój dla rządców, pokój i uleczenie przez niego.

6.Jego władza wielka a dla jego pokoju na tronie Dawida nie ma granic.Umocni jego królowanie i zapewni trwanie w sprawiedliwości i prawie od teraz, i na wieczne czasy .Sprawi to żarliwość Pana Zastępów.

I dalsze proroctwo ,myślę że jakże ważne w Tych czasach dla Nas!

Izajasza 10

20.W owym dniu ta ocalała reszta Izraela nie będzie powierzać się obcym ;ostatki Jakuba nie będą już opierały swych nadziei na tych ,KTÓRZY ICH KRZYWDZĄ, ale CAŁĄ SWĄ UFNOŚĆ OPRĄ SZCZERZE NA BOGU ,ŚWIĘTYM IZRAELA.

21.To ,co zostanie z Jakuba ,zaufa Wrzrchmocnemu Bogu.

I taki werset znalazłem aż łezka się mi pojawiła.Toż to o Nas!

Izajasza 18:7

„W owym czasie przyniesione zostaną dary Panu Zastępów przez lud udręczony i odarty z wszystkiego ,przez lud wielki od owej chwili i po wieczne czasy .To naród żyjący nadzieją, choć stratowany, znajdujący się w regionie nadrzecznym swojej krainy.Przyniosą je do miejsca ,gdzie przyzywane jest imię Pana Zastępów : na Syjon.”

Izajasza 29

18. Owego dnia głusi usłyszą słowa księgi, a oczy ślepcow, dotychczas pogrążone w ciemności i mroku , będą widzieć.

19. Ubodzy napełnią się dzięki Panu radością, a ci, którzy utracili już wszelką nadzieję, sycić się będą weselem.

20 Wyniesie się gdzieś żyjący wbrew Prawu ,zginie nadęty pychą; zatracie ulegną zepsuci przez zło,

21.doprowadzający namową innych ludzi do grzechu oraz ci, którzy na wnoszących w bramach oskarżenie zastawiają pułapki i nieprawiścią oszukują sprawiedliwego.

22.Dlatego tak mówi Pan o domu Jakuba ,którego powołał z Abrahama : „Odtąd Jakub nie będzie musiał się wstydzić; odtąd oblicze Izraela nie będzie musiało się zmieniać.

23.Ilekroć bowiem ich dzieci zobaczą moje dzieła, będą ze względu na mnie świecić imię moje, świecić będą Tego , który jest Świętym Jakuba, i będą z bojaźnią się odnosić do Boga Izraela.”

24.Wtedy ci , co są w duchu zabłąkani, znajdą dostęp do zrozumienia ,buntowniczo narzekajacy nauczą się słuchać, a języki wydające jakiś bełkot nabędą umiejętność głoszenia pokoju.

Niech Tak Się Stanie .
Wersety przepisałem z LXX tłumaczenia Popowskiego.

NIECH TAK SIĘ STANIE

Coś mnie tknęło i przetłumaczyłem Jeremiasza 30 rozdział z Septuaginty.

Podczas tłumaczenia zauważyłem, że pierwsza moja edycja Septuaginty już ten rozdział poprawiała. Są trzy wersety, które w Septuagincie nie istnieją. A ich treść wskazuje na to, że to celowa robota masoretów.

(10) Dlatego nie bój się ty, mój sługo, Jakubie - mówi Pan - i nie trwóż się, Izraelu, gdyż oto wybawię cię z daleka, a twoje potomstwo z ziemi ich wygnania. I wróci Jakub, i będzie żył w spokoju i beztrosko, i nikt go nie będzie straszył.

(11) Gdyż Ja jestem z tobą - mówi Pan - aby cię wybawić. Albowiem wygubię wszystkie narody, między którymi cię rozproszyłem, lecz ciebie nie wygubię; będę cię karał według prawa, lecz cię nie zostawię całkiem bez kary. (Występuje tylko w TM)

(22) I będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem.

Bóg nie zapowiada jeszcze sądu nad Izraelem ale jego wybawienie. Apokalipsa to potwierdza, ale werset 11 jest nagięty do fałszywego Izraela.

Ale werset 22 jest oczywistym zniekształceniem.

Bóg nigdy nie przestał być naszym Bogiem ani my nie zaprzestaliśmy być Jego ludem.

Reszta Jeremiasza 30 mówi bardzo wyraźnie o tym, że Słowianie będą tuż przed wyprowadzeniem w tragicznej sytuacji i jedynie Bóg nam pomoże.

Przeczytajmy uważnie cały rozdział. http://www.bibliamesjanska.com/Jr/30.html

(5) Tak powiedział Pan: Usłyszycie głos trwogi, trwogę ale pokoju nie będzie,

(6) Zapytajcie i patrzcie, czy mężczyzna może urodzić dziecko? I pytajcie o lęk, w którym będą trzymać swe biodra i szukać bezpieczeństwa, ponieważ widziałem każdego męża z jego rękami na biodrach a twarze ich stały się pobladłe

(7) Ponieważ ten dzień jest wielki i nie ma mu podobnego. Jest to czas utrapienia dla Jakuba, jednak będzie z niego wyzwolony.

Kluczowe następne wersety.

(12) Tak mówi Pan: sprowadziłem na ciebie zniszczenie twój cios jest bolesny.

(13) Nie ma nikogo aby osądzić twoją sprawę, byłeś boleśnie leczony ku uzdrowieniu, nie ma pomocy dla ciebie.

(14) Wszyscy twoi przyjaciele zapomnieli ciebie, nie będą o nic pytać ponieważ uderzyłem cię, jak uderza wróg, okrutnym smaganiem, twe grzechy obfitują ponad wszelką twoją niegodziwość.

(15) Twoje grzechy obfitowały w mnóstwie twych nieprawości, dlatego oni tobie to uczynili.

Czyli wszystkie kary na Słowian spadły z wyroku Boga, za ich (nasze) nieprawości! Katyń, dwie wojny światowe i dzisiejsze czasy.

To jest dla nas lekcja wyzwolenia i będzie jeszcze gorzej! Będzie tak źle, że jedynie Bóg będzie w stanie pomóc.

I Bóg nam pomoże.

I to są przyczyny porwania 144.000 oraz ucieczki na pustynię.