Jednoznaczne detale proroctw Bożych – co z nich wynika?

Jak wszyscy wiemy proroctwa Boże spełniają się zawsze w 100%.

Dlatego mamy pewność, że na 100 % nastąpi paruzja, porwanie 144.000 wybrańców żywcem do nieba, ucieczka Niewiasty – Izrael na pustynię na sąd, zmartwychwstanie umarłych, czy też przyjście z nieba na ziemię 1000-królestwa Bożego w osobie Isusa Mesjasza.

Jednak wiele detali tych proroctw jest na chwilę obecną niejednoznaczna (i wiele z nich stanie się jasne dopiero po wypełnieniu się danego proroctwa), przez co nadal można je różnie interpretować.

To prowadzi do tego, że często mamy różne zdania w tych samych kwestiach.

Zaś jedną z takich podstawowych spornych kwestii jest chronologia kluczowych wydarzeń czasów końca, takich jak np.: paruzja, porwanie wybrańców, ucieczka na pustynię, wojna na niebie, otwarcie otchłani i wypuszczenie z niej Apolla i szarańczy, opieczętowanie wybrańców.


W związku z tym dręczyło mnie ostatnio takie pytanie:

czy istnieją może takie elementy, fragmenty czy detale proroctw, które – i to nie tylko dla mnie, ale i dla każdej osoby, która prosi Boga o mądrość, a przy tym myśli prosto - byłyby obiektywnie jednoznaczne, czyli w przypadku których każda z takich osób nie mogłaby zrozumieć danego detalu inaczej, jak tylko w jeden możliwy – a zatem prawidłowy - sposób?

A jeżeli tak, to czy wśród tych elementów są i takie, które np. wskazałyby na jedną tylko możliwą kolejność wystąpienia po sobie ww. wydarzeń?

Pytanie to jest o tyle zasadne, że poziom zwiedzenia w dzisiejszych czasach stale tylko rośnie, a nasze prawidłowe zrozumienie m.in. w powyższej kwestii zwiększyłoby nasze szanse na rozpoznanie i uniknięcie szatańskich sztuczek, z których wiele polega przecież na tym, że szatan albo fałszywie wypełnia prawdziwe proroctwa Boga, albo wypełnia swoje własne „proroctwa”, a potem wmawia ludziom, że jest to wypełnianie się proroctw Boga.

Poza tym nasz Bóg poprzez Pana Isusa wyraźnie powiedział, że Duch Prawdy doprowadzi nas do całej prawdy, ale nie powiedział przy tym, że jej zrozumienie - także w szczegółach – w każdym przypadku nastąpi dopiero po fakcie, czyli np. zawsze dopiero po wypełnieniu się proroctw…

Skoro więc Bóg definitywnie nie odebrał nam takiej możliwości, to jest możliwe, że On sam obdarzy nas na 100% pewnym zrozumieniem także w zakresie pewnych detali Jego proroctw i to zanim jeszcze dojdzie do ich wypełnienia się.

Poza tym, tak na mój chłopski rozum, pomimo udzielenia nam takiego zrozumienia Bóg przecież niczym w ten sposób nie ryzykuje, bo szatan i tak nigdy nie będzie w stanie przeszkodzić naszemu Bogu w realizacji Jego planu.

Zaś my, wiedząc już, czego możemy się spodziewać, jesteśmy mniej narażeni na pułapki szatana i na próby zwiedzenia nas przez niego, przez jego upadłych i demony, czyli jest to tylko dla naszego dobra.


Zacząłem więc szukać i zauważyłem, że takich – choć jak na razie tylko w moim zrozumieniu – jednoznacznych fragmentów proroctw jest nawet całkiem sporo.

Poniżej zaś i to w dużym skrócie przytoczę jedynie te spośród nich, które dla mnie całkowicie przesądzają o jedynej możliwej kolejności ww. wydarzeń:



1) na 100 % paruzja nastąpi dopiero po ukazaniu się na niebie znaku przyjścia Syna Człowieczego.

Znak ten z kolei na 100 % pojawi się na niebie zaraz (a w niektórych przekładach: natychmiast) po WU.

Jednocześnie na pewno ucieczka ludu Izraela na pustynię nastąpi dopiero w czasie paruzji albo po niej.

Wynika to wprost z poniższych słów Isusa oraz z kolejności wierszy w Mt 24:

Mt 24:
(29) Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. (30) Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą. (31) Pośle On swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego.

Skoro paruzja nastąpi dopiero po znaku Syna Człowieczego, a znak ten nastąpi zaraz (natychmiast) po WU, zaś w dniu paruzji albo po niej nastąpi dopiero ucieczka na pustynię, to logiczne jest, że ucieczka na pustynię musi nastąpić dopiero po WU, a nie w jego trakcie albo przed WU.

Ponadto oznacza to, że Pan Isus w słowach:

Mt 24:
(15) Gdy więc ujrzycie "ohydę spustoszenia", o której mówi prorok Daniel, zalegającą miejsce święte - kto czyta, niech rozumie - (16) wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry! (17) Kto będzie na dachu, niech nie schodzi, by zabrać rzeczy z domu. (18) A kto będzie na polu, niech nie wraca, żeby wziąć swój płaszcz. (19) Biada zaś brzemiennym i karmiącym w owe dni! (20) A módlcie się, żeby ucieczka wasza nie wypadła w zimie albo w szabat. (21) Będzie bowiem wówczas wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i nigdy nie będzie. (22) Gdyby ów czas nie został skrócony, nikt by nie ocalał. Lecz z powodu wybranych ów czas zostanie skrócony. (23) Wtedy jeśliby wam kto powiedział: Oto tu jest Mesjasz albo: Tam, nie wierzcie! (24) Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych. (25) Oto wam przepowiedziałem. (26) Jeśli więc wam powiedzą: Oto jest na pustyni, nie chodźcie tam! Oto wewnątrz domu, nie wierzcie! (27) Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. (28) Gdzie jest padlina, tam się i sępy zgromadzą.

przesądza wprost o kilku kwestiach:


a) w czasie trwania WU na pewno nastąpi postawienie ohydy spustoszenia na Syjonie (co do tej pory na Syjonie jeszcze nigdy w historii nie miało miejsca, zaś taka ohyda już raz stanęła w Jerozolimie za czasów II świątyni, ale na górze Moria)

O tym, czym najprawdopodobniej może ona być, napisał tutaj:

https://zbawienie.forumotion.com/t320p300-czasy-konca


W wyniku jej postawienia ludzie będący wówczas w Judei mają uciekać w góry, a reszta ma uciekać ze swych domów i nie wracać do nich po pozostawione tam rzeczy!!!

A dlaczego mamy nie wracać do swych domów i uciekać z nich?

Bo wtedy Bestie i ich zwolennicy będą nas szukać, a najłatwiej byłoby nas znaleźć właśnie w naszych domach.

Zatem ta ucieczka związaną z postawieniem ohydy spustoszenia na Syjonie nie może być jeszcze ucieczką na pustynię, bowiem ucieczka na pustynię nastąpi dopiero po WU, a nie w jego trakcie, jak ucieczka związana z postawieniem ohydy spustoszenia.

Zatem Pan Isus w Mt 24 mówi jednoznacznie o dwóch naszych ucieczkach – pierwszej - z domów i w góry jeszcze w czasie trwania WU i drugiej - tej na pustynię, dopiero po zakończeniu WU.


b) w czasie WU fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy (upadli aniołowie) na pewno będą namawiać ludzi do wychodzenia w różnej miejsca - w tym również na pustynię, w których rzekomo ma być mesjasz.

Zatem będą podejmowane przez upadłych próby zorganizowania naszej fałszywej ucieczki na pustynię, przy czym nie będzie się wówczas mówiło, żeby uciekać na pustynię na sąd, a tylko po to, bo tam rzekomo jest mesjasz.

Podczas gdy w tym czasie tj. w czasie WU będzie jeszcze przed paruzją, a więc Pana Isusa nie będzie jeszcze wtedy na ziemi w jakimkolwiek miejscu, a tym samym nie będzie go na jakiejkolwiek pustyni.


c) okres WU na 100 % zostanie skrócony ze względu na wybranych (ale tu wcale nie chodzi o 144.000 wybrańców, o czym poniżej), bo inaczej nikt by z nich nie ocalał – zatem nie byłoby komu iść na pustynię.


d) na pewno to właśnie o ucieczkę związaną z postawieniem ohydy spustoszenia na Syjonie mamy się modlić, aby nie wypadła ona w zimie albo w szabat, bo ta ucieczka będzie miała miejsce jeszcze w czasie trwania WU.

Zatem ta modlitwa na 100 % nie może odnosić się do ucieczki na pustynię, bo ta nastąpi później tj. dopiero po WU, co oznacza, że ucieczki na pustynię (inaczej: wzięcia wybranych na pustynię) Bóg nie planuje w zimie albo w szabat, co potwierdzają dalsze słowa Isusa z Mt 24, bo ani w zimie, ani w szabat nie idzie się do pracy w polu:

Mt 24:
(40) Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. (41) Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona. (42) Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie.

Podsumowując pkt 1 - sprawą całkowicie pewną jest to, że ta ucieczka, która ma się zacząć jeszcze w czasie trwania WU w związku z postawieniem ohydy spustoszenia na Syjonie nie będzie jeszcze ucieczką Izraela na pustynię, bo wtedy nie powinniśmy jeszcze iść na żadną pustynię ani gdziekolwiek, gdzie będą nam kłamliwie wmawiać, że tam podobno jest mesjasz, dopóki na niebie nie pojawi się znak Syna Człowieczego i dopóki Pan Isus nie pośle swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, aby zebrać Jego wybranych na pustynię.


Ale to nie wszystko…

2) WU na 100 % zacznie się dopiero w czasie trwania wojny na niebie, bo to wynika wprost z poniższych słów Boga:

Dan 12: (BM)

(1) W owym czasie powstanie Michał, wielki książę, który opiekuje się dziećmi twojego ludu i wtedy nastanie czas ucisku, takiego ucisku, jakiego nigdy nie było, odkąd istniał naród na ziemi, aż do tego czasu. W tym to czasie twój lud będzie wyzwolony, każdy, kto jest zapisany w księdze.

Zatem dopiero rozpoczęcie wojny na niebie z księciem Michałem rozpocznie (bo „nastanie” znaczy „zacznie się”) okres WU na ziemi, w trakcie którego ta wojna na niebie się zakończy.

Zgodnie zaś z Ap 12, w jej wyniku szatan i jego aniołowie (a konkretnej: jedynie pewna ich cześć tj. tych, którzy polecą wraz z szatanem na wojnę na niebie) zostaną strąceni spod nieba przez archanioła Michała i jego aniołów.

Wcześniej jednak nastąpi wydarzenie, które również wynika z całkowicie jednoznacznego fragmentu proroctwa z Ap 12, tj.:




3) jeszcze przed rozpoczęciem pieczętowania wybrańców sam szatan zmiecie aż 1/3 wszystkich gwiazd z nieba i rzuci je na ziemię, o czym niedawno napisałem tutaj:

https://zbawienie.forumotion.com/t320p300-czasy-konca

To jest bardzo istotna i również jednoznaczna tj. pewna informacja, bowiem ona mówi nam o tym, kiedy zacznie się pieczętowanie wybrańców.

Spójrzmy więc jeszcze raz na cały poniższy fragment:

Ap 12:

(1) Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. (2) A jest brzemienna. I woła cierpiąc bóle i męki rodzenia. (3) I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów - (4) i ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. (5) I porodziła syna - mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. (6) A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.

(7) I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ( ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. (9) I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie. (10) I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym. (11) A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych - aż do śmierci. (12) Dlatego radujcie się, niebiosa i ich mieszkańcy! Biada ziemi i morzu - bo zstąpił na was diabeł, pałając wielkim gniewem, świadom, że mało ma czasu. (13) A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię, począł ścigać Niewiastę, która porodziła Mężczyznę. (14) I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała do swojego miejsca, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od Węża.

Jak wynika z wierszy 1-6 oraz 7-14, Jan wyraźnie pisze o dwóch zupełnie różnych i niezależnych od siebie wydarzeniach, następujących jedno po drugim:


a) najpierw nastąpi zmiecenie aż 1/3 aniołów z nieba i rzucenie ich na ziemię, czego dokona sam Smok (tzn. jego ogon).

I to wydarzenie będzie miało miejsce jeszcze przed porodem wybrańców przez Niewiastę – Izrael, bowiem jest wprost napisane, że:

I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię.

Czyli Smok, już po zrzuceniu przez niego na ziemię 1/3 aniołów z nieba, sam z siebie stanie na ziemi przed mającą dopiero rodzić Niewiastą – Izrael (zatem wprawdzie Niewiasta w tym czasie będzie już brzemienna, ale jeszcze będzie przed porodzeniem Mężczyzny (chłopczyka))


b) potem zaś dopiero – tj. po wybuchu wojny na niebie – dojdzie do strącenia aniołów szatana wraz z nim samym z nieba na ziemię, choć to strącenie nie będzie dotyczyło wszystkich jego aniołów, którzy wcześniej zostali zrzuceni już przez Smoka, a jedynie tych, którzy polecą za szatanem na wojnę na niebie.

Reszta zaś z tych upadłych, zrzuconych już na ziemię przez samego szatana, która pozostanie na ziemi w czasie tej wojny na niebie, będzie w tym czasie robiła za obie Bestie, które wprowadzą na ziemi WU dla Niewiasty – Izrael.

I tego strącenia dokona już nie szatan, ale książę anielski Michał.

Zaś to strącenie będzie miało miejsce już po urodzeniu chłopczyka przez Niewiastę – Izrael, czyli po opieczętowaniu 144.000 wybrańców.

Jednakże w tym czasie będzie już nie tylko po opieczętowaniu wybrańców, ale także już po ich porwaniu żywcem do nieba.

Bo przecież to właśnie ich porwanie do nieba wywoła wojnę na niebie, w wyniku której szatan i część jego aniołów zostanie strącona spod nieba na ziemię przez księcia Michała.

I w ten sposób dochodzimy do kolejnej, również całkowicie pewnej kwestii, czyli:




4) wojna na niebie szatana i części jego aniołów z księciem Michałem na 100 % wybuchnie z powodu porwania 144.000 wybrańców żywcem do nieba, co wynika wprost z zacytowanego już wyżej fragmentu Ap 12:4-10.

Z tego rozdziału Objawienia Jana wynika też wprost, że:

a) skoro jest napisane:

Ap 12:
(10) I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym.

to znaczy, że paruzja musi nastąpić dopiero po zakończeniu wojny na niebie, a konkretnie: już po zrzuceniu szatana wraz z pewną jedynie grupą jego aniołów spod nieba na ziemię, czyli - już po zakończeniu WU.

A na pewno chodzi tutaj o paruzję, bo zbawienie ludu Izraela nie dokona się przecież w niebie, tylko tutaj - na ziemi.

Do tego panowanie Boga i królewska władza Jego Syna na ziemi rozpocznie się dokładnie wtedy, kiedy również na ziemi będą już przebywać jego nieprzyjaciele – przede wszystkim w postaci szatana i obu Bestii - pośród których zacznie On swoje ziemskie panowanie, a co potwierdzają poniższe słowa Boże:

Ps 110:
(1) Dawidowy. Psalm. Wyrocznia Boga dla Pana mego: Siądź po mojej prawicy, aż Twych wrogów położę jako podnóżek pod Twoje stopy. (2) Twoje potężne berło niech Pan rozciągnie z Syjonu: Panuj wśród swych nieprzyjaciół!

b) skoro jest napisane:

Ap 12:
(13) A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię, począł ścigać Niewiastę, która porodziła Mężczyznę. (14) I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała do swojego miejsca, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od Węża.

to znaczy, że:

- porwanie wybrańców do nieba, które spowoduje wojnę na niebie, a która na pewno zakończy się przed paruzją, również na 100 % musi nastąpić jeszcze przed paruzją,

- ucieczka Izraela na pustynię na pewno musi zacząć się dopiero po strąceniu na ziemię szatana i części z jego aniołów po przegranej wojnie na niebie, bowiem – patrz pkt 1) – ucieczka ta na pewno zacznie się dopiero w dniu paruzji albo po niej.

Idźmy jednak dalej…


5) na pewno wszyscy opieczętowani wybrańcy w liczbie 144.000 będą jeszcze przebywać na ziemi podczas działania na ziemi szarańczy (czymkolwiek ona będzie), wypuszczonej z otchłani (czeluści) wraz z jej królem – Apollem.

Wiadomo to na 100%, bowiem to wynika wprost z poniższego fragmentu Objawienia Jana:

Ap 9:
(1) I piąty anioł zatrąbił: i ujrzałem gwiazdę, która z nieba spadła na ziemię, i dano jej klucz od studni Czeluści. (2) I otworzyła studnię Czeluści, a dym się uniósł ze studni jak dym z wielkiego pieca, i od dymu studni zaćmiło się słońce i powietrze. (3) A z dymu wyszła szarańcza na ziemię, i dano jej moc, jaką mają ziemskie skorpiony. (4) I powiedziano jej, by nie czyniła szkody trawie na ziemi ani żadnej zieleni, ani żadnemu drzewu, lecz tylko ludziom, którzy nie mają pieczęci Boga na czołach.

Czyli spośród wszystkich będących w tym czasie na ziemi tylko tym ludziom, którzy będą mieli już na swych czołach pieczęć Boga, szarańcza nie będzie mogła uczynić jakiejkolwiek szkody.

Reszta ludzi na świecie, w tym również ci z Niewiasty - Izrael, którzy nie zostaną do tego czasu opieczętowani, będzie doświadczana przez szarańczę przez 5 miesięcy.

A skoro ma to objąć wszystkich ludzi na ziemi za wyjątkiem wybrańców, to oznacza, że skutki jej działania, które będą jak ukąszenie skorpiona, na pewno nie przejdą przez ludzi nie zauważone i że będą one widoczne na całym świecie.


Zaś to, że jedynymi ludźmi na ziemi, którzy w tym czasie będą mieli pieczęć Boga na swoich czołach będą wybrańcy w liczbie 144.000 spośród potomków wszystkich 12 pokoleń Izraela, wynika jednoznacznie z poniższych słów Boga:

Ap 7:
(1) Potem ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech narożnikach ziemi, powstrzymujących cztery wiatry ziemi, aby wiatr nie wiał po ziemi ani po morzu, ani na żadne drzewo. (2) I ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu: (3) Nie wyrządzajcie szkody ziemi ni morzu, ni drzewom, aż opieczętujemy na czołach sługi Boga naszego. (4) I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela:

Z tego płynie logiczny wniosek, że otwarcie otchłani i wypuszczenie z niej Apolla oraz szarańczy, która będzie działać na ziemi przez 5 miesięcy, musi nastąpić dopiero po zakończeniu pieczętowania wybrańców tj. już po ich porodzie przez Niewiastę – Izrael, ale jeszcze przed ich porwaniem do nieba.




6) poród chłopczyka przez Niewiastę - Izrael (tj. pieczętowanie 144.000 wybrańców) na 100% nastąpi podczas jej bólów porodowych i męki rodzenia.

Zaś temu porodowi na pewno będzie się wówczas przyglądał szatan, który sam z siebie stanie przed Niewiastą, czyli stanie przed nią tutaj na ziemi, jeszcze zanim ta zacznie rodzić wybrańców w bólach.

Wynika to jednoznacznie z poniższych słów Boga:

Ap 12:
(1) Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. (2) A jest brzemienna. I woła cierpiąc bóle i męki rodzenia. (3) I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów - (4) i ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię. (5) I porodziła syna - mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu.

Z tego też wniosek, że te bóle porodowe u Niewiasty, w czasie których dojdzie do porodu wybrańców sprowokuje u niej Smok, który przed nią stanie jeszcze zanim ta zacznie rodzić, a nie Apollo i szarańcza, którzy w tym czasie na pewno będą jeszcze zamknięci w otchłani (czeluści).

Do tego jeszcze przed porodem na ziemię zostaną zrzuceni przez szatana wszyscy jego aniołowie w pełnej liczbie 1/3 wszystkich aniołów/gwiazd na niebie i nie więcej, co wynika wprost z Ap 12:1-7.

To oznacza, że jeszcze przed rozpoczęciem porodu wybrańców obserwowany przez nas w dalszym ciągu proces zrzucania przez Smoka na ziemię gwiazd/aniołów z nieba w pewnym momencie musi się zatrzymać po zrzuceniu przez niego na ziemię aż 1/3 wszystkich gwiazd nieba.

Zatem to spadanie gwiazd z nieba w pewnym momencie ustanie, ale tylko na pewien czas tj. aż do paruzji.

Dlatego też jest napisane, że wtedy tj. tuż przed paruzją albo w dniu paruzji gwiazdy zaczną (a w innych przekładach jest „będą”) spadać z nieba:

Mt 24:
(29) Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. (30) Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą.

A skoro wtedy zaczną (będą) one spadać z nieba, to znaczy, że od czasu rozpoczęcia porodu wybrańców do dnia paruzji one nie będą spadać z nieba, bowiem zgodnie z Ap 12:4 szatan nie będzie w stanie zwieść więcej, niż 1/3 wszystkich gwiazd na niebie.

Podsumowując:


Jeśli łącząc teraz ze sobą powyższe punkty od 1 do 6 (czyli idąc wstecz w czasie od ucieczki do czasów obecnych) wiemy na 100%:

- że ucieczka na pustynię nastąpi dopiero w dniu paruzji albo po niej,

- że paruzja nastąpi po ukazaniu się na niebie znaku przyjścia Syna Człowieczego,

- zaś ten znak z kolei pojawi się na niebie zaraz (a w niektórych przekładach: natychmiast) po dniach WU, co praktycznie oznacza, że to paruzja właśnie będzie tym wydarzeniem, które zakończy WU,

- że WU będzie skrócony, co oznacza, że paruzja, która go zakończy nastąpi wcześniej, niż się ktokolwiek tego spodziewa (stąd też mowa o zaskoczeniu w połączeniu z naszą potrzebą nieustannego czuwania i zapowiedzianą przez Isusa niemożnością poznania przez nas jedynie dokładnego dnia i godziny paruzji, a nie ogólnego przedziału czasu, w którym ona nastąpi)

- że na koniec WU nastąpi koniec wojny na niebie, w wyniku której szatan i część z jego aniołów zostaną strąceni na ziemię przez księcia Michała i że dopiero po ich zrzuceniu na ziemię nastąpi paruzja,

- że WU zacznie się natomiast na ziemi dokładnie wtedy, kiedy zacznie się owa wojna na niebie z księciem Michałem,

- zaś tę wojnę na niebie spowoduje porwanie opieczętowanych wybrańców do nieba,

- że opieczętowani wybrańcy w liczbie 144.000 będą jeszcze przebywać na ziemi, kiedy na ziemi będzie już działać wypuszczona z otchłani szarańcza, nad którą będzie miał władzę również wypuszczony wraz z nią z otchłani upadły archanioł Apollo,

- że skoro ta szarańcza ma nie wyrządzać krzywdy jedynie wybrańcom, to znaczy, że ich pieczętowanie (tj. ich poród) musi się zakończyć jeszcze przed otwarciem otchłani (trąbienie anioła nr 5) i wypuszczeniem z niej nie tylko szarańczy, ale też i jej dowódcy – Apolla,

- że poród wybrańców przez Niewiastę – Izrael (Słowian) odbędzie się dla niej w bólach i mękach rodzenia,

- że poród ten będzie obserwował Smok, który sam z siebie – a nie w wyniku strącenia go przez księcia Michała – stanie przed mającą dopiero rodzić Niewiastą na ziemi, aby pożreć jej dziecię, kiedy ona je tylko porodzi,

- oraz że przed rozpoczęciem porodu wybrańców szatan zrzuci na ziemię wszystkich swoich aniołów z nieba i że w tym czasie będzie on razem z nimi wszystkimi przebywał na ziemi,

to ustawiając powyższe wydarzenia w odwrotnej kolejności (tj. od pkt 6 do pkt 1) otrzymujemy w moim przekonaniu prawidłową chronologię głównych wydarzeń czasów końca.


Czyli najpierw nastąpi wstrzymanie procesu zrzucania gwiazd z nieba na ziemię aż do dnia pojawiania się na niebie znaku Syna Człowieczego bezpośrednio poprzedzającego paruzję (tutaj BYĆ MOŻE jednymi gwiazdami zrzuconymi w tym czasie na ziemię będą gwiazdy (aniołowie Boży), których zrzucenie jest zapowiedziane w Ap 8-11, ale to jest jedynie taka możliwości, a nie żadna pewność, bo równie dobrze zrzucenie tych gwiazd może nastąpić dopiero po paruzji), a potem nastąpi w kolejności:

- pieczętowanie 144.000 wybrańców obserwowane przez przebywającego na ziemi szatana, czyli poród chłopczyka przez Niewiastę – Izrael w bólach (PRAWDOPODOBNIE w trakcie oraz w wyniku szatańskiego „dobrobytu”),
- otwarcie otchłani i wypuszczenie z niej Apolla i szarańczy,
- przebywanie opieczętowanych już wybrańców na ziemi podczas działania szarańczy,
- porwanie ich żywcem do nieba,
- wojna na niebie, w trakcie której na ziemi nastanie czas WU, który zostanie skrócony tj. zakończony przez wcześniejszą niż by się ktokolwiek spodziewał paruzję,
- paruzja,
- ucieczka na pustynię.


Zaś ta kolejność nie byłaby prawidłową w zasadzie tylko w takim przypadku, jeżeli podane wyżej przeze mnie detale proroctw, z których ta kolejność wprost i logicznie wynika, nie okazałby się jednak obiektywnie jednoznaczne (czyli każde z nas nadal różnie by je rozumiało) lub jeżeli gdzieś popełniłem jakiś błąd logiczny.

Tylko wtedy inna kolejność byłaby moim zdaniem nadal równie prawdopodobna, co wyżej podana.

Bo taką opcję, że inne prawdziwe proroctwa Boga, których tutaj nie wymieniłem zaprzeczą tej kolejności wynikającej z powyższych proroctw, raczej odrzucam, bo wtedy mielibyśmy sprzeczność Bożych proroctw, która – jako przecież nie zamierzona i nie pochodząca od Boga - dowodziłaby jedynie tego, że któreś z proroctw zostały zmasakrowane przez tłumaczy.

A przecież prawie wszystkie proroctwa, na których oparłem swoją analizę, pochodzą albo z Mt albo z Apokalipsy Jana, które raczej nie są aż tak zniekształcone, jak niektóre teksty ST zawarte w naszych Bibliach, czy też – choć w mniejszym stopniu - w przekładach Septuaginty.

Zatem na dzień dzisiejszy, co mam nadzieję udowodniłem, ta kolejność jest oparta wyłącznie na jednoznacznych – choć na razie jedynie w moim zrozumieniu - fragmentach proroctw, które ściśle są ze sobą powiązane, zaś te powiązania miedzy nimi również wynikają z treści samych zacytowanych wyżej proroctw.

Nie ma więc tutaj miejsca na moją interpretację czy hipotezę.


Jednak sami musicie ocenić, czy powyższe wnioski są prawidłowe, czy nie.

Bo jeżeli i wy rozumiecie powyższe wersety w ten sam sposób (co by oznaczało, że w istocie są one obiektywnie jednoznaczne, czyli że są one na pewno dobrze przez nas rozpoznane), a do tego nie byłoby w tym jakiegoś istotnego błędu z mojej strony, to w ten sposób mielibyśmy wyjaśnioną kolejną Prawdę Biblijną.

Wtedy też na tę chronologię można byłoby nakładać pozostałe proroctwa Boga.



Z tego również wynika, że paruzja na 100% nie będzie pierwszym z zapowiedzianych przez Boga wydarzeń czasów końca, którego nawet w przybliżeniu nie będziemy w stanie ulokować w ramach czasowych, o czym już nie raz wspominałem na forum.

Bowiem gdyby tak miało być, to ani sam Bóg ani Isus nie zapowiedzieliby nam wielu wydarzeń, które ewidentnie tę paruzję poprzedzą, a poza tym Isus nie powiedziałby nam, abyśmy obserwowali wydarzenia na świecie i sprawdzali, czy one nie są aby wypełnieniem się proroctw Boga.

A skoro Pan Isus dał nam jednak przykazanie, abyśmy uczyli się przez podobieństwo do drzewa figowego i podał nam sporą ilość szczegółów dotyczących przyszłych wydarzeń, które poprzedzą paruzję, to zrobił to po to, abyśmy choć ogólnie (a nie do co dnia i godziny) mogli jednak poznać, kiedy On powróci na ziemię.

Tak więc dla świata dalej będzie to totalne zaskoczenie, zaś dla nas tylko nieco mniejsze.


To pozwala nam również ocenić, na jakim etapie tych wydarzeń jesteśmy w dniu dzisiejszym.

A z tego wynika jednoznacznie, że skoro gwiazdy nadal spadają z nieba (a do tego szatan i jego aniołowie nie ujawnili się jeszcze przed światem jako dobrzy obcy z UFO i nie ma na ziemi jeszcze szatańskiego „dobrobytu” w imię Lucypera (jak to zauważył Liksar), który szatan i jego upadli najprawdopodobniej zaprowadzą na ziemi w celu sprowokowania porodu u Niewiasty – Izrael), ani też nie widać na ziemi działalności szarańczy, to znaczy, że szatan nadal jeszcze kompletuje swoją armię upadłych aniołów na ziemi, a pieczętowanie wybrańców jeszcze się nie zaczęło.

Tak więc wszystkie te wydarzenia – m.in. szarańcza, porwanie, wojna na niebie, WU, paruzja i ucieczka na pustynię - są jeszcze przed nami.

Zaś my w tej chwili żyjemy nadal w okresie, który Isus nazwał początkiem boleści, a który skończy się na ziemi dopiero, kiedy nastanie na niej okres WU.


Jednocześnie przy tej okazji zauważyłem, że są jeszcze inne na 100% dobrze przez nas zrozumiane detale proroctw.

Dlatego też założyłem ten temat, aby w tym jednym miejscu zebrać wszystkie tego typu detale, bo nie wiadomo, jaki jeszcze kształt wyłoni się z połączenia tych wszystkich kropek i co jeszcze nowego Bóg pozwoli nam przez to prawidłowo zrozumieć.

Znalazłem dziś chwilę by móc odpisać i odnieść się do Twych przemyśleń, a muszę przyznać, że wczoraj, choć zmęczony jak i dzisiaj po całym dosłownie dniu pracy, czytałem je z zapartym tchem i dostrzegając nagle poskładane elementy układanki dotarło do mnie, że ta kolejność wydarzeń jest...rzeczywiście trafna!!

Z każdym kolejnym przykładem otwierał mi się przed oczami obraz tych wydarzeń, jakbym nagle uświadomił sobie coś niezwykle ważnego, a to jest ważne !!

Dostałem przyśpieszonej akcji serca, zrobiło mi się zimno i dostałem dreszczy aż musiałem przerwać czytanie i się pomodlić.

Przypomniał mi się od razu pewien fakt...

Zauważmy, że niewola Izraela w Egipcie jest analogią do czasów obecnych i sytuacji Ludu Bożego na wygnaniu.

Czy Izraelici zostali wyprowadzeni przed zesłaniem niszczycielskich plag na Egipt i ostatecznym poniżeniem faraona w postaci zabicia pierworodnych, czy po tym wydarzeniu ???

Czy bezpieczne wyjście Izralea z kraju i zorganizowana ucieczka w nocy, za którą faraon następnie wypuścił się w pościg ze swą armią nie jest analogią do armii smoka wypuszczonej po WU  strumieniem za uciekającą Niewiastą ???

To co napisał Odrodzony uderzyło mnie tak, że musiałem się z tym przespać. Ta kolejność rzeczywiście jest wręcz oczywista, ale czym w takim razie będzie okres 1260 dni podczas których Niewiasta będzie w bezpiecznym miejscu?

Zauważmy, że Izraelici w niewoli egipskiej także byli bezpieczni podczas zrzucania plag na Egipt i jednocześnie byli podczas tego obecni, jak i Niewiasta ma być obecna podczas WU, kiedy to smok będzie ją dręczył i czatował na pojawienie się 144000.

Jest więc jeszcze to rzecz do wyjaśnienia.

Jest też bardzo logiczne to, że okres prześladowania Niewiasty przez smoka, poprzedzający jego wyprawę do nieba i rozpoczęcie wojny w sprawie Chłopczyka, może faktycznie być okresem zwodniczego dobrobytu dla innych nacji, czy ogólnie systemu światowego.

Ale czy to nastąpi przed 3WŚ czy po jej zakończeniu? A może do wojny światowej nie dojdzie, bo prędzej pojawią się dobrzy ALIENS - upadli aniołowie 1/3 gwiazd sprowadzani na ziemię przez smoka, którzy załogodzą sytuację i pokażą winnych światowych zbrodni, nabierając tym samym wielkiej wiarygodności???

Czyżby ludzie, a w tym Lud Boży rozsiani po świecie, którzy nie dadzą nabrać się na te szatańskie sztuczki i wyprą się zwodniczych manipulacji upadłych, będą cierpieć prześladowania będące właśnie mękami porodowymi Niewiasty?

Nurtuje mnie jeszcze jedna rzecz...

Jak rozumieć okres, kiedy szatan po upadku odda władze bestiom? Ponieważ ten czas zdaje się być okresem 42 miesięcy ich panowania, a ma to się odbyć po przegranej smoka.

Czy te 42 miesiące mają być czasem już po paruzji, kiedy to rozpocznie się czas, czasy i połowa czasu???

Czyżby w czasie tych 42 miesięcy panowania bestii Królestwo Boże miałoby być już ustanowione na ziemi, a Isus rządziłby między swymi nieprzyjaciółmi?

Chyba tak to rozumiem.

Tak czy inaczej jestem bardzo podekscytowany i myślę, że Duch Pocieszyciela rzeczywiście bierze w tym udział i prowadzi nas ku Prawdzie, przygotowując na bardzo intensywne wydarzenia, które zdają się rozpocząć lada dzień.

Mam nadzieję, że temat się rozwinie i Bóg pozwoli nam zrozumieć nieco więcej.

Chwała Bogu Izraela!

Kolejność pasuje i wcześniej podobną kolejność rozdziału 12 Objawienia podałem nie wiedząc, że ten temat istnieje.

Jedna spora uwaga! Nie używajmy nomenklatury kościelnej, zwłaszcza kiedy ona nie jest dokładnie rozumiana. Mam na myśli - paruzję.

Paruzja, Dzień Pański, Drugie przyjście (z gr. παρουσία, obecność, przyjście, pojawienie się) – według Nowego Testamentu oznacza zapowiadany przez proroków powrót Chrystusa na świat w chwale pod koniec dziejów, jako triumfatora nad złem, wskrzesiciela umarłych i sędziego świata. Jej źródłami biblijnymi są słowa Jezusa w ewangeliach, komentarze św. Pawła z Tarsu i Apokalipsa św. Jana.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Paruzja

Ale z innej strony... zwróćmy uwagę na jeden olbrzymi detal, który może jeszcze wiele zmienić.

Isus napomina nas, abyśmy stale czuwali. Dlaczego? Ponieważ On sam nie znał wielu detali, kiedy wypowiadał proroctwa w rozdziale 24.

Bóg zastawił pułapki na szatana u upadłych i znając Jego pomysłowość oraz zdolności ukrywania przed nami pewnych detali, że tych pułapek na 100% nie rozwiążemy.

Podobnie było z przyjście Isusa na ziemię i z jego śmiercią.

Tego nikt się nie spodziewał, że Król Izraela musiał ponieść śmierć za grzechy tego świata.

Gdyby wszystko zostało przed nami odkryte, nie byłoby potrzeby czuwania. A Isus doskonale wiedział, że Bóg pewne detale ukrywa i z tej przyczyny polecił nam czuwanie i stałą obserwację.

Jestem przekonany, że będą wielkie niespodzianki i wielu z nas będzie zaskoczonych. Dlatego nie staram się zbytnio tego na 100% dociekać ponieważ wiem z ust Isusa, że powinniśmy stale czuwać.

Dlatego nie staram się za bardzo we wszystkie proroctwa wnikać, ponieważ wiem, że poznanie ich dokładnego znaczenia będzie ukryte do samego końca.

Co mnie ostatnio uderzyło - podobny bałagan w niebie jaki mamy na ziemi. Dlatego w modlitwie Ojcze Nasz modlimy się - bądź wola twoja, jako w niebie tak i na ziemi.

Podejrzewam nieco błędne tłumaczenie tej modlitwy ponieważ ta modlitwa nie mówi nam wyraźnie i problemach w niebie. Niemniej w niebie są od dawna spore problemy z upadłymi aniołami i szatanem.

Anioł udający się do Daniela musiał walczyć 2 tygodnie, aby do niego dotrzeć.

Ap 12:
(10) I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym.

Czyli z powodu działalności szatana w niebie i na ziemi, Bóg nie używał swej władzy i potęgi do momentu wojny w niebie. Po wyrzuceniu szatana i upadłych z nieba nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga.

Mamy więc coraz więcej informacji na temat wydarzeń w niebie i na ziemi ale wszystkiego się na pewno nie dowiemy.

Ja mam potężnego bodźca do zrewidowania artykułu o nasieniu węża z powodu wręcz wpadnięcia do mego umysłu pewnych materiałów, które już opublikowałem, ale dopiero teraz zdałem sobie sprawę z ważności tego tematu.

Zabierze mnie to chyba cały weekend ale temat ten to praktycznie temat wyjaśniający ową walkę dobra ze złem, co wyjaśnia nam wszystkie wydarzenia w niebie i na ziemi.

Większość ludzi nie ma pojęcia, o co toczy się walka w niebie i na ziemi.

A o tym mówi pierwsze biblijne proroctwo samego Boga.

Rodzaju 3:(15) I ustanowię nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem;  jeden z potomków kobiety, ten ukręci ci głowę a ty ukąsisz Go w piętę.

To proroctwo obejmuje wszystkie wydarzenia w niebie i na ziemi oraz podaje nam ich przyczyny. Czas od Edenu do wrzucenia szatana i upadłych do jeziora ognia.

A najmniej rozumiemy o potomstwie węża!

To zdanie to najmądrzejsze zdanie (chyba) w całej Biblii, w którym Bóg w jednym krótkim zdaniu umieścił całą historię świata i nieba.